อากาศที่แผ่นดินใหญ่เริ่มลดลงเรื่อย ๆ สักพักคงติดลบหลายองศา และคงจะนำพาหิมะให้ตกลงมาสู่ผืนโลก
โอเซฮุนกำลังนอนขดตัวราวกับแมวตัวใหญ่อยู่ข้าง ๆ ฮวางจื่อเทา และเปรียบผ้าห่มเป็นขนฟู ๆ ที่ไม่ได้ช่วยให้หนาวน้อยลงเลยสักนิด
“เทา...”
“หืม...”
“หนาว”
“....”
“กอดเราแน่น ๆ หน่อย”
จื่อเทายิ้มบางก่อนจะหันมาสวมกอดคนที่นอนหนุนแขนเขาอยู่
“กอดเฉย ๆ มันไม่หายหนาวหรอกนะ ฮุนนา”
ทันทีที่พูดจบ จื่อเทาก็จำต้องซี๊ดปากดังเพราะโดนอีกคนบิดเอว
“ล้อเล่น ๆ”
“....”
เซฮุนละมือออก
“แต่ถ้าได้จริง ๆ ก็ดี”
ก่อนจะเริ่มลงมืออีกครั้งหลังได้ยินประโยคถัดมา
“ยอมแล้วครับ ยอมแล้ว”
คนขี้แกล้งเอ่ยแล้วจึงกระชับอ้อมกอดอีกฝ่ายให้แน่นขึ้น จนศีรษะของเซฮุนจมลงไปกับอกของเจ้าตัว
“ฝันดีเซฮุน”
จื่อเทาเอ่ยก่อนจะจุมพิต พร้อมสูดกลิ่นหอมจากกลุ่มผมของคนในอ้อมแขนเต็มแรง
และเซฮุนก็ประทับริมฝีปากลงบนแผ่นอกกว้างผ่านเสื้อนอนของอีกคนเช่นกัน
"ฝันดีเทา”
No. 12 #fictober
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in