เริ่มด้วยที่แรกยังไม่อยากไปไกล ขอเริ่มที่ทวีปเอเชียกันก่อนเลยละกัน

บันทึกการเดินทางของนายวิชัย มาตกุล คนไทยเชื้อสายจีนที่ไม่เคยไปประเทศจีนมาก่อน แต่ฝันว่าอยากไปกำแพงเมืองจีน อยากเห็นสนามกีฬารังนกสักครั้ง และซื้อรองเท้าไนกี้สักคู่

...

..

ค่ะ จบแล้ว

ยัง! นี่มันแค่ชื่อหนังสือ ชื่อหนังสือที่น่าจะกวนตีน และตรงไปตรงมาที่สุด 

10 วันในประเทศจีนของวิชัยถูกถ่ายทอดออกมาเป็นชื่อหนังสือเรียบร้อยแล้ว เรื่องราวทั้ง 10 วันก็เป็นไปตามนั้นเขาตามหาไนกี้ เยือนกำแพงเมืองจีน เดินเล่นที่สนามกีฬารังนก ลองชิมอาหารจีนแต่ตกหลุมรักอาหารเกาหลี และสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่สุดในทริปก็คือการเล่นไพ่สลาฟ

10 วันในประเทศจีนของวิชัยทำให้เราได้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง และก็ไม่เห็นอะไรอีกหลายๆ อย่าง 

บอกไม่ถูกเหมือนกัน เพราะนี่นับว่าเป็นหนังสือท่องเที่ยวประเทศจีนเล่มแรกที่เราเคยอ่านก็ว่าได้ 

หนังสือท่องเที่ยวประเทศจีนที่เหมือนคนเขียนไม่ได้ไปจีน 

หนังสือท่องเที่ยวประเทศจีนที่ไม่ค่อยจะมีเกร็ดความรู้อะไรเกี่ยวกับจีน

หนังสือท่องเที่ยวประเทศจีนที่อ่านไปอ่านมาก็อยากจะเขวี้ยงหนังสือทิ้ง แล้วบอกพี่เค้าว่า เฮ้ย! พี่ไม่ต้องไปจีนก็ได้มั้ง (ฮา) 

แต่ถึงอย่างนั้นหนังสือท่องเที่ยวประเทศจีนเล่มนี้ ก็ให้ความสนุกสนานได้ดีเกินคาด แถมยังอัดแน่นไปด้วยความป่วง ความฮา ความนก ความมีสาระประกอบในเล่มเล็กน้อย (ถึงน้อยมาก) แต่ก็ยังอยากให้ไปหาอ่านกันนะ แช่แฟ้บดี

ปล. สิ่งที่รำคาญใจที่สุดในการอ่านก็พวกศัพท์แบบนี้นี่แหละ (แช่แฟ้บ แม้กแม้ก) ถ้าได้อ่านในปี 2011 เราน่าจะอินกับศัพท์พวกนี้กว่านี้ เซ็งแม้ก

ถ้าพูดถึงทวีปเอเชียจะขาดประเทศนี้ไปก็คงไม่ได้ ประเทศที่คนไทยไปเที่ยวกันเหมือนเป็นห้างใกล้บ้าน 

ญี่ปุ่น!

HOKKAIDO HOME - MADE 

หนังสือท่องเที่ยวของนักเขียนคนโปรดของเรา - แวววรรณ หงษ์วิวัฒน์ เป็นหนังสือที่เรานึกถึงเมื่อใครต่อใครพูดถึงญี่ปุ่น 

เราอาจอ่านหนังสือเกี่ยวกับญี่ปุ่นมามากมาย เห็นภาพบ้านเมืองที่นั่นจนชินตา

แต่ภาพวิวทิวทัศน์ภายในหนังสือเล่มนี้ รวมไปถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ถูกถ่ายทอดออกมาก็ยังคงติดตาตรึงใจอยู่แม้ว่าจะอ่านจบไปนานแล้วก็ตาม 

หลายๆ คนที่จำภาพของแวววรรณเป็นแบ็คแพ็คเกอร์สาวขาลุย พอได้อ่านเรื่องนี้ก็ต้องมีตกใจกันบ้างที่การเที่ยวญี่ปุ่นครั้งนี้ของเธอนั้นไปกับทัวร์ แถมยังพกพ่อ แม่ พี่ น้องและหลานตัวน้อยไปกันอีกเป็นโขยงใหญ่ แค่คิดก็วุ่นวายจนพาลให้เที่ยวไม่สนุกแล้ว

แต่กับหนังสือเล่มนี้ไม่ใช่อย่างนั้นเลย แวววรรณเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาส 

ใช้ความญาติเยอะได้อย่างมีประโยชน์ เธอเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในทริปนี้ได้อย่างสนุกสนาน ค่อยๆ ให้เราทำความรู้จักกับญาติของเธอชนิดที่ว่า รู้ตัวอีกที ฉันก็ติ่งทั้งตระกูลไปซะแล้ว นอกจากจะได้เต็มอิ่มกับเรื่องราวและบรรยากาศสวยๆ ของฮอกไกโดแล้ว เรายังได้มุมมองดีๆ ของการไปเที่ยวกันแบบครอบครัวใหญ่กลับมาอีกด้วย ทำเอาอยากชวนครอบครัวเก็บกระเป๋าไปกินเมล่อนกันทันทีเลย

หนังสือท่องเที่ยวญี่ปุ่นนี่มีวางขายกันมากมายจริงๆ 

และเราก็ซื้อมามากมายเหมือนกัน 

พาร์ทนี้เลยขอพิเศษหน่อย เพราะเค้ามากันเป็นคู่

นักเขียนคู่นี้ไปญี่ปุ่นมาด้วยกัน พอกลับมาเลยออกหนังสือกันคนละเล่ม

หนังสือที่ไม่เหมือนกันเลยสักนิด เหมือนไม่ได้ไปด้วยกัน (ฮา)

TOKYO DIARY โตเกียว จุด จุด จุด - SAHRED TOY

มันเป็นหนังสือที่เราชอบอาร์ตข้างในมาก ชอบการเอารูปภาพมาแปะๆ แล้วเขียนอธิบายด้วยลายมือพี่ต๊อด หรือวาดอะไรเล็กๆ น้อยๆ ทับไปบนรูปภาพนั้นอีกที

จริงๆ ไม่ชอบหนังสือที่เขียนเป็นหัวข้อๆ แล้วสรุปแบบนี้เท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าไอ้หัวข้อพวกนั้นถูกเขียนออกมาได้สนุกจริงๆ คือมันไม่ได้สรุปแบบมั่วๆ ซั่วๆ มันเป็นการสรุปแบบที่คิดมาแล้ว การสรุปที่ไม่สั้นไปจนไม่ได้อะไร แต่ก็ไม่ยาวไปจนน่าเบื่อ เป็นการสรุปแบบพอดีๆ ในสไตล์สเลดทอยนั่นแหละ ตลก กวนตีน เรียกเสียงหัวเราะ

อีกอย่างที่ชอบคือในเล่มมีรูปอาร์ต จีโนเยอะดี น่ารักอ่ะ อิอิ

โตเกียวเก้อ - ART JEENO

ถ้าการไปเที่ยวญี่ปุ่นของพี่ต๊อดเป็นการไปแบบมีสีสัน ไปตามหาความฝันในวัยเยาว์ การไปเที่ยวญี่ปุ่นของพี่อาร์ตก็คงจะเป็นอะไรที่ตรงข้ามกัน 

หนุ่มหล่ออาร์สติสคลีโอคนนี้ไปเที่ยวญี่ปุ่นแบบคุมโทน เนือยๆ ไปแบบหาสาเหตุไม่ได้ว่าไปทำไม

ถึงภายนอกจะดูเฉยเมยต่อการไปเที่ยวครั้งนี้ แต่การ์ตูนของเขาก็ยังแฝงไปด้วยมุกฮาๆ แบบที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากหน้าตายๆ อยู่ดีและที่สำคัญเลยก็คือ...

ครั้งนี้เค้าเป็นพระเอกของเรื่องเองเลยนะ 

เราเพิ่งเคยได้ยินชื่อแคว้นนี้ครั้งแรก

จากหนังสือเล่มนี้แหละ 

Kashmir If You Can แคชเมียร์เท่าที่รัก 

มันเป็นหนังสือเล่มแรกของแพร ฉัตรพร หนังสือเกี่ยวกับแคว้นหนึ่งในประเทศอินเดีย

ตอนซื้อมาไม่ได้สนใจแคชเมียร์เท่าไหร่ เราสนใจแพรต่างหาก

ก่อนหน้านี้เราชอบกระทู้หนึ่งในพันทิปมาก มันเป็นการรีวิวท่องเที่ยวที่ไม่เหมือนใครดี เจ้าของกระทู้ถ่ายรูปสิ่งของที่อยู่ในสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง สมุดบันทึกการเดินทางที่มีตั้งแต่ตั๋ว รูปวาดสีน้ำ ตัวหนังสือขยุกขยิก และบิลต่างๆ เธอแปะเอาไว้ในสมุดเล่มนั้น แล้วนำมารีวิว

หนังสือเล่มนี้ก็คล้ายๆ กัน และแน่นอนว่าทั้งสองอย่างที่เราพูดถึงมีผู้เขียนคนเดียวกัน 

ใช่แล้ว แพร ฉัตรพร นี่แหละ

ตัวหนังสือของแพรที่ถ่ายทอดออกมาในหนังสือเล่มนี้ไม่ได้หวือหวานัก เป็นตัวหนังสือที่อ่านแล้วอุ่นๆ อ่านได้เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ทำให้เกิดความรู้สึกตื่นเต้นจัง อยากอ่านต่อให้จบไวๆ หรืออยากจะออกเดินทางในทันที ตัวหนังสือของแพรต้องใช้เวลาในการซึมซับ ใช้เวลาสักนิด พออ่านจบแล้วมันก็ประทับใจดีนะ :)