กล่าวได้ว่านี่เป็นการเข้าวัดทำบุญอย่างเอาจริงเอาจังในรอบเกือบครึ่งปีเลยทีเดียว ความจริงแล้วตัวเราเองนั้นค่อนข้าง 'อิน' กับเรื่องแนวนี้พอสมควร แต่ที่ผ่านมา ยิ่งเราเติบโตขึ้น สิ่งเหล่านี้กลับยิ่งห่างออกไปจากที่เราเคยสัมผัสได้ ความอิ่มเอมและความสบายใจของเรา ถูกรบกวนและแทนที่ด้วยความกระอักกระอ่วนในหลายครั้ง เกิดเป็นความขัดแย้งเล็กๆว่า เราควรยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นดีหรือเปล่า ยินดีในความเป็น 'พาณิชย์' ยินดีกับความสะดวกสบายที่เอื้อต่อการดำเนินชีวิตปัจจุบัน
นั่งๆอยู่ก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า เราหยุดใช้ส.ค.ส.ไปตั้งแต่ตอนไหนกันนะ จำได้ว่าสมัยเด็ก เราเป็นคนนึงที่บ้าบอกับการสะสมส.ค.ส.ลวดลายต่างๆมาก เมื่อเทศกาลปีใหม่มาถึง สิ่งแรกที่เราเตรียมตัวทำคือการพุ่งไปร้านเครื่องเขียนใกล้บ้านและจมอยู่ในกองภูเขาส.ค.ส.หลากสี คัดเลือกเก็บไว้เป็นกรุสมบัติจนแน่น ซึ่งตามจริงแล้วก็เอามาใช้เขียนอวยพรไม่กี่แผ่น ให้เพื่อนไม่กี่คนเท่านั้นเอง ตอนนี้กรุที่ว่านั้น ก็ได้อันตรธานหายไปหลายปีมากแล้ว จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเห็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ กล่องที่ใช้เก็บเป็นยังไง พอนึกแล้วก็เกิดความสงสัยขึ้นมาอีก ว่าเด็กสมัยนี้จะยังรู้จักส.ค.ส.กันอยู่ไหมนะ ?
00:45
2018.01.02
เขตดุสิต กรุงเทพมหานครฯ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in