15.06
คล้าย ๆ ว่าวันนี้จะเป็นวันตัดสินชะตา
เรากังวลมาก ๆ ว่าจะไม่ได้ฝึกที่นี่เพราะนอกจากยื่นเอกสารไปแล้วก็ไม่เคยไปพบหน้าคุณครูที่จัดการเรื่องการรับนักศึกษาฝึกสอนเลย
มาถึงก็แลกบัตรเตรียมเข้าไปตัดสินชะตาตัวเอง
และสิ่งที่ต้องสารภาพตรงนี้ (ถ้าคุณครูในเอกทุกท่านอ่านอยู่ หนูขอกราบขอโทษแนบอกและสัญญาว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกค่ะ ฮือ) คือเรากับเพื่อนคุยกันว่าใส่กางเกงกับเสื้อนิสิตแล้วกัน เพราะเข้าใจว่าวันนี้คงเป็นการไปพูดคุยเล็กน้อยถึงหน้าที่ต่าง ๆ และเข้าใจว่าคงมีแค่เราสองคนที่เป็นนักศึกษาฝึกสอน
สรุปเมื่อไปถึงคือเจอนักศึกษาฝึกสอนเยอะมากกก กลุ่มแรกที่เราเจอแต่นิสิตถูกระเบียบ กลุ่มที่สองที่เราเจอแต่งคล้าย ๆ ชุดพิธีการ (เขาเป็นนิสิตครูเลยล่ะ) ใส่เสื้อสูททับ กระโปรงสอบ ผมเก็บเรียบร้อย โอ้ย พั้นนั่งตัวลีบเลย พระเจ้าช่วย ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเด่นหล้าจะรับนักศึกษาฝึกสอนขนาดนี้
ยังไงก็ตาม เรามีข่าวดีจะแจ้งให้ทราบว่าพั้นกับนะโมได้ฝึกสอนที่แผนกศิลปะ! เย้!
หลังจากได้ฟังข่าวดีเรียบร้อย คุณครูก็ให้เราเข้ามารออาจารย์อารย์ ปาลเดชพงศ์ -- ผู้ก่อตั้งโรงเรียนอนุบาลเด่นหล้า -- เพื่อเข้ามาพูดคุยต้อนรับ
เขาเป็นคนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานบวกมาก ๆ ฟังที่อาจารย์เขาพูดต้อนรับแล้วเรารู้สึกตื่นเต้นและกระตือรือร้นมาก ๆ มีประโยคหนึ่งที่ยังติดใจมาจนถึงตอนนี้ อาจารย์เขาบอกว่ามีผู้ปกครองเคยพูดว่า "เด่นหล้าดีที่สุดในย่านนี้" เขาจึงจะทำให้ดีที่สมกับประโยคนี้
แล้วมาตรการที่เขาเล่าให้ฟัง ความกระตือรือร้นที่มีให้เด็ก ๆ พาลทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นตาม
ได้แวะไปแผนกศิลปะด้วย จะต้องอยู่ที่ห้องนี้ไปอีกสองเดือนเลย ฝากตัวด้วยนะคะ ฮือ
เริ่มงานวันที่ 29 มิถุนายนแล้ว
โชคดีนะพั้น
โชคดีนะนะโม
โชคดีนะพวกเรา
:-)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in