27/10/2020

        ระหว่างหา white noise มาเรียกสมาธิตัวเอง ก็นึกถึงเสียงทะเลที่ได้ัอัดด้วยความรู้สึกอยากบันทึกช่วงเวลาตอนนั้นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ 

        เพิ่งเห็นว่าเป็นวันนี้เดือนที่แล้วพอดี เราจึงกลับไปเปิดไดอารี่ของวันนั้น 

        เสียงคลื่นที่อัด ภาพบรรยากาศที่วาด ความรู้สึกที่บันทึกเป็นตัวอักษร ทุกอย่างวิ่งเข้าหาเราภายในเวลารวดเร็ว ทุกอย่างในวันนั้นยังคงชัดเจนและรู้สึกเหมือนจริง แม้สิ่งเดียวที่จริง คือ ความรู้สึกของเรา

        แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ลึก ๆ แล้วก็หวังให้นอกจากเรา มีอะไรจริงบ้าง ก็คงจะดี