พักนี้ชีวิตฉันมีเรื่องวุ่นวาย ทั้งเรื่องงาน เรื่องสุขภาพ เรื่องการใช้ชีวิต เรื่องแนวคิด เรื่องวิธีการมองโลก ที่บางอย่างหนักเหนื่อยขึ้น ต้องอาศัยความคิดวิเคราะห์มากขึ้น ต้องใช้ความอดทนเยอะขึ้น ต้องใจเย็นมากขึ้น
ฉันไปตรวจอัลตราซาวด์มดลูกและรังไข่ประจำปีมา ผลตรวจพบว่าฉันมีถุงน้ำอยู่ในรังไข่ด้านขวาอยู่ลูกนึง เจ้าถุงนี้เป็นตัวการที่ทำให้ไข่ไม่ตก และประจำเดือนของฉันหยุดไหลไปดื้อๆอยู่ร่วมสองเดือน หลังจากกินฮอร์โมนที่คุณหมอให้มาจนครบโดส ผ่านไปสองวันหลังจากนั้น ประจำเดือนที่หายไปก็กลับมาทะลักทะลายประดุจท่อประปาแตก แล้วชีวิตก็กลับมาปกติอีกครั้ง
เมื่อวานฉันไปเดินงานหนังสือ ด้วยมีเป้าหมายว่าจะไปซื้อหนังสือเล่มหนึ่ง ตั้งใจไว้แค่เล่มนี้เล่มเดียวเท่านั้น แถมปรามาสตัวเองแกมงานว่า ด้วยกองดองเท่าที่มีในบ้านที่แถบจะถล่มทับตัวเองลงมาได้นั้น เล่มใหม่ๆในงานหนังสือปีนี้คงไม่สามารถทำให้ฉันหวั่นไหวได้ ฉันไปถึงที่งานตอนใกล้จะสิบเอ็ดโมง จอดรถเรียบร้อยก็ค่อยๆเดินขึ้นบันใดเลื่อนฝ่าฝูงชนเข้างานไป เวลาเดินไวกว่าความคิด ไม่น่าเชื่อ ชั่วเวลาชั่วโมงเดียว ฉันหอบหนังสือสิบห้าเล่มกลับมาที่รถ ได้โปรดอย่าถามเลยว่ากี่บาท ฉันน่าจะบาดเจ็บสาหัสพอสมควรจากเป้าหมายเดิมที่คิดจะซื้อเพียงเล่มเดียว
วันนี้ตอนบ่ายสองฉันออกไปร้านทำผม ผมที่ย้อมไว้ยาวขึ้นแล้ว สีก็เฟดไปมาก โชว์ตีนผมหงอกๆของฉันที่โผล่หน้ามาอวดสายตาประชาชนเพื่อยืนยันอายุที่ล่วงไปค่อนข้างไกลแล้ว ไหนๆไปทำสี ก็ยืดผมเสียเลยสิ้นเรื่องสิ้นราวไป จะได้ลดอาการฟูฟ่องหย่องหยอยจัดทรงยากลงไปด้วย นั่งให้ช่างทำผมไปเรื่อย สระผม ละเลงครีม เอาพลาสติกคลุมไว้ เอาครีมมาละเลงเพิ่ม คลุมพลาสติกต่อ เดินไปสระอีกรอบ ในระหว่างสระก็เหมือนจะมีครีมอะไรมาละเลงต่อ กลับมานั่งให้เป่าผม เป่าเสร็จก็โดนหนีบผม หนีบเสร็จไปสระผมอีกรอบ เสร็จแล้วก็โดนมาเป่าผมอีก จนสุดท้าย คุณช่างเอาครีมอะไรซักอย่างมาขยำๆให้ เสร็จแล้วก็ไดร์พอผมสลวย เป็นอันจบพิธีการจ่ายเงินได้ เข้าร้านไปตอนบ่ายสองกว่าๆเกือบๆจะบ่ายสาม ได้ออกมาอีกมีหกโมงครึ่ง แถวๆสามเกือบสี่ชั่วโมงที่ใช้ไปแลกผมสลวยสุขภาพดีและไม่มีผมหงอกกลับมา กระเป๋าเงินที่บาดเจ็บหนักแล้วจากงานหนังสือ ตอนนี้ก็อยู่ในสภาพโคม่า คาดว่าสองอาทิตย์ต่อจากนี้มาม่าที่ตุนไว้คงได้ใช้งานอย่างเต็มประสิทธิภาพ
วันนี้ฉันอ่านหนังสือจบไปสองเล่ม ก่อนที่จะแวะมาเขียนคำบ่นเพ้อเจ้อนี่ละ หมายใจว่าก่อนจะหลับตานอนคืนนี้ยังไงเสียจะต้องเอาให้ได้อย่างน้อยอีกครึ่งเล่มถัดไป หลังจากอ่านเล่มที่สองจบ ฉันก็เพิ่งรู้สึกตัวเอง พักนี้ด้วยความวุ่นวายในชีวิตที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้ฉันหลงลืมการหนีเข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในหนังสือ จึงทำให้หัวคิดและหัวใจอึดอัดและบาดเจ็บหนักพอสมควร โชคดีที่วันหยุดยาวคราวนี้ตรงกับงานหนังสือ โชคดีที่ชั่วเวลาตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ๆของเมื่อวานจนถึงตอนนี้ฉันอ่านนิยายรวมกันไปได้แล้วห้าเล่ม เป็นความสุขใจในชีวิตที่หวนกลับมานึกได้ว่า วิธีการพักผ่อนที่สงบสุขของฉันคือปล่อยชีวิตจริงทิ้งไว้ข้างนอกแล้วหลบไปเพลิดเพลินกับเรื่องราวในหนังสืออย่างสงบสุข
ว่ากันว่านิยายนั้นแต่งมาจากชีวิตจริง และถึงกระนั้น นิยายส่วนใหญ่ก็จบลงจากสุขสมมากว่าทุกข์ระทม ถึงแม้ระหว่างกลางเรื่องอาจจะมีความเศร้าทุกข์ตรอมบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่ความเศร้าของฉันนี่นะ ถึงแม้ความสุขตอนจบก็ไม่ใช่ความสุขจริงในชีวิตของฉัน แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ฉันได้ปล่อยวางความทุกข์ตรอมในชีวิตจริงไว้ชั่วขณะที่ฉันมีความสุขกับนิยาย
บางทีชีวิตจริงก็ยากเย็นทุกข์ทนเกินกว่าจะทนทาน และเกือบทุกทีที่ชีวิตจริงไม่ได้จบลงแบบสุขสมหลังจากผ่านความทุกข์มาได้แบบในนิยาย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in