เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องเล่าของ "เกาลัด"_Laylila_THESISLaylilaly
ออกไปเดินเล่น
  •          ทุกคนรู้ดีว่า “ธีสิส” คือสิ่งที่เป็นตัวตัดสินว่าเราจะจบการศึกษาได้หรือไม่ 
    แต่อะไรคือความสนใจแรกที่อยู่กับเรามาตลอด เริ่มตั้งแต่ช่วงเวลาที่ต้องเจาะลึกเข้าไปถึง

    แรงบันดาลใจที่ต้องการที่สุด

            

               แอนิเมชัน?         วรรณกรรม?       บอร์ดเกม?       หนังสือภาพ?


    ความคิดแรกที่ผุดมาคืออยากทำอะไรที่แปลกใหม่สำหรับตัวเองความท้าทายร้อยแปดอย่างตีกันอยู่ในหัว แต่แอนิเมชันก็ถูกเลือกเป็นอันดับที่หนึ่งแต่ก็ดูเหมือนจะเป็นหัวข้อที่คิดซับซ้อนและดูยิ่งใหญ่เกินไป สุดท้ายหนังสือภาพจึงเป็นทางออกที่สุดแสนจะเหมาะกับเรา เพราะนิทานเด็กเป็นสิ่งที่ถนัดที่สุด ทั้งการวาดภาพและการแต่งเรื่อง 

     แล้วอะไรคือเรื่องที่เราอยากทำ นี่ถือเป็นสิ่งที่ยากในขั้นตอนการทำธีสิสเพราะเราต้องเลือกให้ดีและเพื่อให้ผ่านไปถึงเส้นชัยได้ ดังนั้นจึงตัดสินใจเลือกจากอะไรง่าย ๆ ที่เรารัก ไม่ต้องคิดใหญ่แต่ลึกซึ้ง ซึ่งส่วนตัวมีความเชื่อว่าถ้าเลือกจากสิ่งที่เราชอบตอนทำถ้าเหนื่อยอยากน้อยก็มีสักมุมที่จะช่วยให้หายเหนื่อยได้  


                ในที่สุดก็กลายเป็นหนังสือภาพที่จะเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหมาจรตัวหนึ่ง ที่ตกใจเสียงจุดพลุในวันปีใหม่ ทำให้วิ่งหลงไปไกลแต่แล้วก็ต้องเจอกับเรื่องแสนเศร้าที่จะทำให้ผู้อ่านรับรู้ถึงความโศกเศร้าที่หมาจรต้องเผชิญ  หลังจากนั้นก็เป็นขั้นตอนของการศึกษาหาข้อมูล เริ่มตั้งแต่รูปแบบของหนังสือภาพที่อยากทำ ขนาดเล่ม ศึกษาเทคนิคในการวาดภาพประกอบ และที่สำคัญคือการหาข้อมูลเกี่ยวกับหมาจร เพื่อที่จะนำมาเป็นฐานข้อมูลในการสร้างเนื้อเรื่องและตัวละครหลัก ก่อนที่จะนำทั้งหมดไปเสนอให้กับอาจารย์ที่ปรึกษา


                 และแล้วความผิดหวังแรกก็เริ่มขึ้นเมื่อพล็อตเรื่องที่เสนอไปดูท่าจะเป็นไปไม่ได้  ทั้งความเหมาะสมสำหรับกลุ่มเป้าหมายที่ดูจะรุนแรงไป ไหนจะเรื่องราวที่ทำให้เกิดขึ้นแบบเร่งรีบจนเกินไป ที่สำคัญข้อมูลที่เราหามาก็ยังแน่นไม่พอ ทำให้ความคิดแรงนี้ถูกปัดตกไป แต่เรื่องของหมาจรที่เราตั้งใจทำก็ยังมุ่งหน้าต่อ!!

         




       ดังนั้นการศึกษาหาข้อมูลจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง เป้าหมายแรงคือร้านหนังสือ เราตั้งใจหาหนังสือภาพที่มีเรื่องราวใกล้เคียง เรื่องเกี่ยวกับการเดินทางของสัตว์จรหรือแม้แต่สัตว์เลี้ยงที่หลงทาง และไม่ลืม
    ที่จะศึกษาดูเทคนิคการวาดภาพมาด้วย 

                  หลังจากศึกษาหนังสือภาพตามท้องตลาดเสร็จ ต่อไปก็เป็นการศึกษากลุ่มเป้าหมายซึ่งคือ
    เด็กวัย 9 ปีขึ้นไป ว่าเด็กวัยนี้สนใจนิทานแนวไหนเป็นพิเศษ เนื้อเรื่องประมาณไหนที่เขาจะอ่านแล้วไม่ปิดเล่มหนีก่อนเรื่องจะจบ นั่นก็เป็นเรื่องที่ยากเพราะเด็กทุกบ้านไม่เหมือนกัน ส่วนน้อยที่เด็กจะมีสิทธิ์
    ในการเลือกซื้อหนังสือเอง ดังนั้นลองเหลือความคิดส่วนหนึ่งไว้เอาใจผู้ปกครองด้วยก็เป็นเรื่องที่ดี 


    พูดถึงภาพประกอบ ตัวละครหลักเป็นอะไรที่ลองผิดลองถูกอยู่นานมาก เพราะการวาดหมาจร
    ให้เหมือนและดูเป็นภาพสมจริงคือเรื่องที่ค่อนข้างยาก การศึกษาเกี่ยวกับหมาจรก็เป็นเรื่องสำคัญ
    โดยเฉพาะท่าทางลักษณะของการเคลื่อนไหวของหมาในภาพต้องเหมือนและสมจริง ที่สำคัญคือวาดออก
    มาแล้วคนต้องเชื่อว่าเป็นหมาจร 



    ทั้งหมดนี้คือขั้นตอนแรกในการเริ่มต้นทำธีสิส ถึงแม้จะดูเหมือนว่าทำไปเยอะและศึกษาข้อมูลจนครบถ้วนแล้ว แต่นั่นก็ยังไม่คงที่เท่าที่ควร

    บันทึกธีสิส_เลลิลา
    #1




     


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in