เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เดินวนในมิวเซียมbook_nomad
ใจสลายไปกับแวนโก๊ะ | Van Gogh. Life and Art (กรุงเทพ)
  • "ยิ่งจิตใจผมผุพัง ยิ่งผมแตกสลายมากเท่าไหร่ 
    ผมก็จะยิ่งเป็นศิลปินมากขึ้น"

    Van Gogh. Life and Art @ River city

    บัตรเข้าชมนิทรรศการ และป้ายเล็ก ๆ ที่ไม่รู้ไว้ทำอะไร

    ไม่ได้ตั้งใจไป แค่มองข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วเห็นอาคารริเวอร์ซิตี้ ก็นึกขึ้นได้ว่ามีนิทรรศการแวนโก๊ะ
    ตัดสินใจขึ้นเรือข้ามฝั่งไป ไม่มีเหตุผลอื่น ไม่มีการวางแผน แค่นึกอยากไปเท่านั้น

    พูดตรง ๆ ออกจะ ผิดคาด ไปสักหน่อย ชื่อก็บอกอยู่ว่าเป็นนิทรรศการมัลติมีเดีย 
    ดังนั้นฉันผิดเองที่จินตนาการภาพผิดเพี้ยนไป เข้าใจว่าจะเป็นแกลลอรี่กว้าง ๆ

    แต่ก็นะ...ฉันใช้เวลาในพื้นที่เล็ก ๆ นี้ราวหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

    ครึ่งชั่วโมงแรก สำหรับการอ่านป้าย ยืนจ้องภาพเลียนแบบไม่กี่ภาพ
    และหนึ่งชั่วโมงต่อมาในห้องฉายวีดีโอ

    ฉากจำลองจากภาพวาดห้องพักแวนโก๊ะ
    ป้ายข้อมูล จริง ๆ ตรงนี้ทางแกลลอรี่คัดเลือกข้อมูลได้ดีเลยแหละ มากพอให้ผู้ชมมีพื้นพอจะเข้าใจงานได้ดีขึ้น

    ภาพ Self Portrait ของแวนโก๊ะ
    ชอบตรงที่เห็นปีที่แล้ว แล้วอารมณ์ของภาพมันไม่เหมือนเดิม


    ฉันไม่ชอบฟังเพลง 

    ไม่ชอบอะไรที่เคลื่อนไหวเร็วกว่าตาฉันเก็บรายละเอียดได้ทัน

    ดังนั้นงานนี้จึงไม่ถูกเทสท์ฉันเลยสักนิด ยกเว้นแต่ตัวหนังสือ


    ใช่ ตัวหนังสือ

    ตั้งแต่หน้าประตู ประวัติชีวิตแวนโก๊ะ
    โดยเฉพาะข้อความสั้น ๆ ที่ไม่รู้ไปค้นมาจากไหน
    ฉายบนฉากมืดเดียวกลางห้องวีดีทัศน์ 

    ฉันนั่งคิด
    ความเศร้าคืออะไรกันแน่
    มันล่องลอย แทรกซึม ร้าวราน
    กระทั้งความสุขและความฝันยังเจือปนความเศร้า

    แวนโก๊ะใจสลาย
    ฉันเองก็ใจสลาย
    เหมือนเราทุกคนก็มีมุมใจสลายกันทั้งนั้น
    ___________

    ผมอยากจะภาพวาดที่กินใจบางคน ไม่ว่าจะเป็นคนหรือภาพวิว ผมอยากจะถ่ายทอดไม่ใช่แค่ความรู้สึกเศร้า แต่เป็นความเสียใจอันแสนสาหัส

    I want to do drawings which touch some people... In either figure or landscape, I wish to express, not sentimental melancholy, but serious sorrow.
    Vincent Van Gogh 
    __________


    ฉันถ่ายภาพข้อความไว้เกือบทั้งหมด
    ฉันกำลังเสพอาการใจสลาย และ การไล่ตามความฝันของคน ๆ หนึ่ง
    ปล่อยความคิดทิ้งดิ่ง ฉันไม่ได้เศร้าคนเดียวในโลกใบนี้

    บางทีการเชื่อมความรู้สึกกับคนที่เจ็บปวดและมีความฝันเหมือนกัน
    อาจมีผลกับสมองมากกว่า fluoxetine เม็ดขาวที่ฉันต้องกินทุกเช้า
    ___________

    ผมไม่สามารถอธิบายได้ว่ามีความสุขแค่ไหนที่ได้วาดภาพอีกครั้ง นี่คือสิ่งที่ผมเฝ้าคิดมาตลอด แต่ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ และไม่มีความสามารถมากพอ

    I cannot tell you how happy I am that I have taken up drawing again. I had been thinking about it for a long time, but always considered it impossible and beyond my abilities.
    Vincent Van Gogh 
    __________


    ถึงราคาตั๋วพอ ๆ กับงาน The Art of Portraiture in  the Louvre Collections 2018 ที่โอซะกะ
    (งานที่ทำให้ฉันตกหลุมรักพิพิธภัณฑ์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น) แต่ระดับความประดับใจคนละเรื่อง

    ฉันไม่ชอบงานนี้

    แต่ฉันยอมรับว่า พอเดินออกไป
    ต้นไซปรัส ดอกทานตะวัน และดวงดาว
    กลับมีความหมายกับฉันมากกว่าเดิม


    แด่ความเศร้าบนโลกใบนี้
    ___________

    ความเศร้าจะยังคงอยู่ชั่วนิรันดร์
    The sadness will last forever

    Vincent Van Gogh 
    __________





เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in