“ ถ้าผมยอมให้พี่จูบ เราจะกลับเป็นพี่น้องเหมือนเดิมได้ไหม? “ มารตาถาม มองทารคาที่กำลังเมานิดหน่อย ใบหน้าของเขาแดงเล็กน้อย เสื้อสูทชุ่มเหงื่อจนน่ากลัวจะเป็นคราบให้ร้านซักรีดบ่น
“ ไม่รู้สิ มันก็แค่จูบ ไม่ใช่เซ็กส์ “ อีกฝ่ายตอบ หยิบเหล้ามากินอีก
“ แล้วถ้ามันเป็นเซ็กส์ล่ะ “
“ มันผิด “ ทารคาว่า น้ำเสียงเรียบง่าย ไม่ได้ดุดันเฉกเช่นปกติที่เป็น มารตาเขยิบในชุดคลุมอาบน้ำมานั่งใกล้ๆ เอนหัวพิงไหล่พี่ชาย กลิ่นสบู่อ่อนๆบางเบาจากลำคอและผิวกายที่เย็นนิดหน่อย ทารคาจิบเหล้าอีก ยกมือลูบผมสีขาวไม่เหมือนตน
“ แล้วถ้าผมยอม มันจะยังผิดไหม? “
“ ก็ยังผิดในแง่ศีลธรรม... “ คนอ่อนวัยกว่ายิ้มจาง จับมือพี่ชายมาจูบที่กลางฝ่ามือ ทิ้งความอุ่นร้อนจากลมหายใจไว้บนผิวเนื้อนั้น คนถูกจูบไม่เอ่ยอะไรนอกจากปล่อยให้น้องชายทำ บานกระจกใสเป็นทางเดียวที่ทำให้ห้องนี้มีแสงจากตึกสูงรอบๆสาดเข้ามา
“ ถ้าผมไม่สนศีลธรรมล่ะ? “
“ แกชอบผู้ชายเหรอชาด “ มารตาหัวเราะ เขยิบตัวหันมาจ้องหน้าพี่ชาย สีหน้าของเขาไม่ได้มีท่าทีโกรธขึ้งหรือสะอิดสะเอียนอะไรแม้แต่น้อย
“ เปล่า ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย “
“ แล้วทำไมต้องอยากมีเซ็กส์กับฉัน หน้าหล่อๆแบบแก ออกไปข้างนอก นั่งในบาร์สักแค่สิบห้านาที แกจะได้มีผัวกี่คนก็แล้วแต่แกแล้วนะ “ วาจาเผ็ดร้อนไม่ทำให้มารตายอมถอย มันได้ผลตรงกันข้ามด้วยซ้ำ
“ ก็เพราะผมชอบพี่ ไม่ได้เหรอ? “
“ ชอบกู? ชาด มึงไม่ได้แตะเหล้าสักอึก มึงเมา หรือกูเมาเองเนี่ย “ เด็กหนุ่มผมขาวหัวเราะอีกครั้ง
“ พี่ไม่ได้เมา เหล้าแค่นี้ไม่ทำให้พี่เมา และแน่นอน...ผมก็ไม่ได้เมา “
“ กูเป็นพี่มึง “
“ เพราะเป็นพี่ไง ผมถึงอยากมีเซ็กส์ด้วย “ มือยาวลูบแผ่นอกของทารคา สอดมือเข้าไปด้านใน สัมผัสความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ลูบไล้ลากสัมผัสหยอกล้อกับยอดอก คนถูกล่วงเกินแบบไม่ทั้นตั้งตัวสะดุ้ง แต่ไม่ได้ห้ามปราม เพียงแต่ขบฟันราวอดทน
“ ชาด… อย่าให้กูหมดความอดทน “
“ ทำไมต้องอดทน พี่อดทนมาตั้งนานแล้วผมรู้ “ มารตาบอก เขยิบตัวมานั่งคร่อมเหนือตักของพี่ชาย ตอนเป็นเด็กตักของทารคาเป็นที่โปรดปรานที่เขาจะมานั่งออดอ้อนให้พี่เล่นหรือสนใจตัวเองบ่อยๆ และแน่นอนพี่ชายที่รักน้องมากเช่นทารคาไม่เคยปฏิเสธแม้สักครั้ง
ครั้งนี้ก็เช่นกัน….
“ หมายความว่าไงที่บอกวากูอดทนมานานแล้ว “ ทารคาถาม วางแก้วเหล้าลงกับโต๊ะข้าง แสงไฟเล็กน้อยก็มากพอให้ได้มองเห็นร่างในชุดคลุมอาบน้ำที่ตอนนี้มันถูกถอดปมลงไปนอนกองกับพื้นแล้ว
“ ผมรู้ รู้จากการสัมผัส จากลมหายใจ จากสายตาของพี่ที่มองผม ตั้งแต่เด็กๆแล้ว มันไม่เหมือนที่พี่ชายคนอื่นมองน้องชาย มันไม่เหมือน “
“ กูรักมึงในฐานะน้องชาย “ อีกฝ่ายสั่นหน้า ยกมือประคองหน้าคมเข้มหล่อเหล่าให้สบตาตนเอง ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลสวย
“ ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมตอนนี้พี่ไม่ถีบผมลงไปกอง แล้วด่าผมล่ะ “
“ ก็มึงเป็นน้องกู ตีสักแอะกูยังไม่เคยทำ “ ร่างสูงว่า ยกมือจะผลักมารตาออก แต่ก็ไม่อาจทำได้โดยง่าย เหล้าคงจะทำให้สติของเขาไม่สมบูรณ์นัก รวมไปถึงร่างกายด้วย เด็กหนุ่มแนบใบหน้าลงมาใกล้ ใกล้จนได้กลิ่นยาสีฟันรสมินต์ ปากของมารตากระซิบใกล้กับปากของทารคา ห่างกันเพียงนิ้วเท่านั้น
“ ผมรู้ พี่ไม่เคยตีผม พี่ตามใจผมยิ่งกว่าพ่อกับแม่เสียอีก แล้วทำไมครั้งนี้ถึงไม่ตามใจผมล่ะครับ “
“ ชาด… เลิกเล่นได้แล้ว “
“ ผมไม่ได้เล่นนะครับ ผมจริงจัง “
“ มึงกำลังทำให้กูลำบากใจนะชาด “ เขาว่า น้องชายยิ้มจับมือของพี่ชายมาแตะที่อกข้างซ้ายของตนเอง หัวใจที่เต้นเร่าในนั้นรุนแรงจนสัมผัสได้ ทารคาลอบกลืนน้ำลาย
“ แค่อยู่ใกล้พี่ ผมก็ตื่นเต้นมากขนาดนี้แล้ว พี่ก็สัมผัสได้ เหมือนกันครับ ตั้งแต่เด็กๆแล้วที่ผมรู้ว่าอ้อมกอดของพี่มันไม่เหมือนคนอื่น สายตาของพี่ ผมรู้ พี่อยากจะกอดผม อยากจะจูบผม อยากให้ผมเป็นของพี่คนเดียว “
“ ...มึงคิดไปเอง ชาด กูไม่ได้คิดกับมึงเกินน้อง “
“ แต่ผมกับคิดพี่เกินพี่ชาย “ มารตาสวนกลับ และไม่รอคำทัดทานใดๆนอกจากก้มลงประกบปากจูบ ลิ้นแตะลิ้น ตักตวงแลกเปลี่ยนรสชาติในปาก ทั้งเหล้าและมินต์ ทารคาชะงัก มือใหญ่คิดจะจับตัวน้องออก แต่รสจูบนี้ทำให้เขาทำไม่ได้
โซ่ศีลธรรมในใจที่กักขังปีศาจร้ายในตัวมาแต่เยาว์วัยส่งเสียงครืดคราด
และปีศาจร้ายตนนั้นก็อยากจะออกมาข้างนอกเสียแล้ว
มันอยากจะออกมาฉีกกระชากเทวทูตผู้เชิญชวนมัน
ให้ร่วงหล่นลงสู่ธารราคะไปเสียด้วยกัน
“ ชาด… “ ทารคาครางเบาๆในคอ คนโดนเรียกชื่อยิ้มพราย
“ ครับพี่ ผมอยู่ตรงนี้ “
“ ถ้าทำลงไปแล้ว รู้ใช่ไหมมันเรียกกลับมาได้ ทั้งความรู้สึก ทั้งร่างกายของแกเองด้วย เราอาจจะกลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมไม่ได้นะ… “
“ ผมไม่สนใจครับ...ผมเติบโตมาได้เพราะพี่คอยดูแลคอบปกป้องผมมาตลอด ไม่ให้อันตรายใดๆได้สัมผัสผม ร่างกายของผมถูกพี่ทะนุถนอมมาอย่างดี ผมรักษาร่างกายนี้เพื่อพี่ พี่จะใจร้ายไม่รับไปหรือครับ? “ ทารคายกมือเสยผมที่ปรกหน้า มองใบหน้าของมารตา
“ มันไม่ถูกนะ ชาด “
“ ผมไม่สนใจ รับผมเถอะ รับเอาร่างกายของผมไป รับเอาทุกอย่างที่ผมรักษาไว้เพื่อพี่ คิดเสียว่าผมเป็นดอกไม้ที่พี่เฝ้าเลี้ยงดู เมื่อวันนึงมันเบ่งบาน มันก็เพราะพี่ เบ่งบานเพื่อพี่ที่ดูแลมันดีมาตลอด เมื่อถึงตอนนั้นพี่ไม่คิดหรือว่าการปล่อยให้ดอกไม้ดอกนั้นเหี่ยวเฉาไปมันเป็นเรื่องแย่น่ะ “
“ ดอกไม้ควรจะอยู่กับต้นไม่ใช่หรือ? “
“ ไม่ใช่ทุกดอกครับ บางดอกก็จะยิ่งเบ่งบาน หากพี่ตัดดอกที่บานแล้วออก พี่ทารคา “ คนฟังถอนใจ เอนหัวพิงผนักโซฟาราวคิดไม่ตก สักพักจึงค่อยๆกลับมามองหน้าน้องชาย ยกมือดึงมาจูบอีกครั้ง รุนแรงและร้อนแรงกว่าเก่า กัดเบาๆที่ริมฝีปากเหมือนหมั่นเขี้ยว แต่รุนแรงเสียจนเลือดซิบ
“ แล้วถ้ากูขยี้ดอกไม้แหลกคามือล่ะ? “
“ ดอกไม้ดอกนี้ยอมตายในมือพี่ “ มารตาตอบ อีกฝ่ายหัวเราะ
“ มึงจะเสียใจชาด กูบอกเลย “
“ ทำไมต้องเสียใจครับ ตัวก็ตัวผม “ ทารคากระชากน้องชายลงนอนกับโซฟา จ้องมองใบหน้าอวดดีที่ยังยิ้มร่าอย่างเห็นได้ชัดแม้ในความมืดสลัว เขาหยิบเหล้ามากินอีกจนหมดแก้ว
“ แกจะเสียใจ...เพราะนับจากคืนนี้ไป แกจะไม่มีวันได้ไปเป็นดอกไม้ของใครนอกจากฉัน “
“ ก็นั่นล่ะที่ผมต้องการ เป็นดอกไม้ของพี่คนเดียว ดอกไม้ที่พี่ดูแล และผมก็ผลิบานไว้ให้พี่เชยชมไง อุตส่าห์เลี้ยงดูมาดีขนาดนี้ เอารางวัลไปสิครับ “ มารตากระซิบพลางเชิญชวนด้วยสายตายั่วเย้า ทารคาถอดกระดุมสูทออก แล้วเหวี่ยงมันไปพ้นๆ
“กูจะเอาให้คุ้มค่าเหนื่อยที่เฝ้ารักษาดูแลมึงมาเลยชาด... “ ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก โซฟาหนังถูกโยกคลอนไหวรุนแรง ปนกับเสียงเรียกชื่อ และเสียงครางแผ่วเบาในลำคอ แจกันตรงโต๊ะถูกขาของฝ่ายที่ถูกบดขยี้เผลอไผลโดนจนหล่นลงแตก กลีบดอกไม้กระจัดกระจายแต่ทารคาก็ไม่สนใจ ในเมือในอ้อมแขนเขาตอนนี้มีดอกไม้อื่นที่น่าสนใจกว่ามากนัก….
I bloom just for you
(I bloom) just for you
(Yeah, I bloom) I bloom just for you
(I bloom) just for you
Come on, baby, play me like a love song
Every time it comes on
I get this sweet desire
(Yeah, I bloom) I bloom just for you
(I bloom) just for you
Bloom - Troye Sivan
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in