/
when I first saw you
from across the room
I could tell that you were curious
/
"อัม ไม๊ เนเว่อ บี ยัวร์ ไนค์ อิน เดอะ ชายนิ่งอาเม๊ออ~"
"อัม ไม๊ เนเว่อ บี เดอะวัน ยู เทคโฮม ทู มาเท๊ออ~~"
ใครบางคนแหกปากร้องเพลงลั่นอย่างไม่สนว่าเสียงของตัวเองจะสร้างความน่ารำคาญให้แก่คนอื่นมากแค่ไหน ราวๆตีสามหรือมากกว่านั้น ชายหนุ่มที่ทนเสียงน่ารำคาญไม่ไหวอีกต่อไปผุดลุกขึ้นจากเตียงกว้าง ช่วงบนเขาเปลือยเปล่าและช่วงล่างมีเพียงกางเกงยีนส์ซีดๆเดินดุ่มๆไปยังระเบียงห้อง
และพ่นคำผรุสวาทตอกกลับไป
"เสียงยังกะหมาหอน กลับไปร้องให้พ่อมึงฟังเหอะไป๊!"
ยามาชิตะ โทรุ เตรียมหมุนตัวกลับเข้าห้องหลังด่าอีกฝ่ายเสร็จ แต่ยังไม่ทันแม้แต่จะหันหลัง กระป๋องเบียร์เปล่าๆก็ถูกโยนจากอีกฝั่งมากระทบหัวของเขาอย่างจัง และนั่นก็ทำให้เส้นความโมโหที่สะสมมาหลายชั่วโมงขาดผึง
ว่าจะไม่เอาเรื่องที่แม่งแหกปากรบกวนการหลับนอนแล้วนะ แต่เห็นทีต้องสั่งสอนให้เด็กเวรคนนั้นรับรู้ซะบ้างว่าไม่ควรแหยม(?)กับเขา
"เฮ้ย มึงอะ" มือหนาตบราวระเบียงเป็นการข่มขู่เบื้องต้น (?) ส่วนมืออีกข้างเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง "ไอ้ลูกหมา มึงโผล่หัวออกมาดิ๊"
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายก็มีเลือดนักเลงในตัวอยู่ไม่น้อยถึงได้ยอมออกมาเผชิญหน้ากันแทบจะทันที่โทรุทำการจุดธูปเชิญวิญญาณ(?)
เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีทีระบบหายใจของโทรุทำงานผิดปกติ แผ่นอกกว้างกระเพื่อมถี่ยิบ เลือดสูบฉีดแรงและหน้าแดงตามลำดับ ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเด็กหนุ่มคนนั้น--เจ้าของใบหน้าน่ารัก ตาโตๆ ริมฝีปากอิ่ม (น่าจูบชะมัด) แต่แม่งมีท่าทางกวนส้นอย่างไม่บอกไม่ถูก
บางที โทรุคิดว่า..
"มีปัญหาอะไรเหรอลุง?"
ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับร่างกายเขา สาเหตุอาจเกิดขึ้นเพราะไอ้เด็กเวรนั้นเรียกเขาด้วยสรรพนามสุดแสนจะหยาบคาย(?) มากกว่าความน่ารักของเจ้าตัวซะมากกว่า!
กล้าดียังไงมาเรียกเขาว่าลุง!
เดี๋ยวปั๊ดจับทำเมียซะนี่!
___________
TBC
ฟิคโทรุกะเรื่องแรก ฝากแนะนำติติงเราด้วยนะคร้าบผม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in