พยายามคิดหาวิธีเขียนถึงความตายอย่างสวยงามที่สุดมาหลายครั้งหลายครา แต่ความตายอาจจะเป็นเรื่องง่าย เป็นมิตรกับเรากว่าที่คิด ความตายอาจเดินมาส่งยิ้มพร้อมมอบดอกทิวลิปให้เราเมื่อถึงเวลา เหมือนในเรื่อง Duck Death and the Tulip ก็เป็นได้พยายามใช้ชีวิตด้วยการพึ่งพาตัวเองในทุกมิติ
หลายครั้ง เกิดความสับสนในหัวใจ โดดเดี่ยว 
จนวันนึงได้รับรู้ว่า เธอคงรักชีวิตตัวเองมากขึ้นเมื่อรับรู้ว่าการมีอยู่ของเธอได้เติมเต็มและสำคัญกับใครขึ้นมา 

** เขียนไว้ราวๆ4-5เดือนก่อน เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก จนรู้สึกว่าเป็นคนอ่อนไหวเจ้าอารมณ์ขนาดนี้จะอยู่กับคนอื่นยาก มีพักนึงที่คิดเรื่องตาย ไม่ได้อยากแต่คิดว่าทางเดียวที่จะหลุดพ้นจากช่วงเวลาเหล่านั้นคงมีแค่ความตายรึเปล่านะ เลยอยากเขียนถึงความตายแบบง่ายๆ อยากเขียนเก่งๆบ้างจังเลยน้า