หลังจากขึ้นไปบนเรือข้ามฟาก เรานั่งรอไม่ถึง 5 นาที เรือก็ออกแล้ว เช้าวันนี้บรรยากาศมืดครึ้ม เหมือนฝนจะตก แต่ก็ไม่ตก

ข้ามมาอีกฝั่งแล้ว ไวมากๆ จ่ายค่าข้ามฟากเสร็จ เราก็เข้าไปเลือกจักรยาน ร้านนี้เค้าให้เราเอารถออกไปใช้ก่อนได้เลย ขอแค่ฝากบัตรไว้ใบเดียว แล้วค่อยมาจ่ายค่าเช่าตอนคืนรถ (คันละ 50 บาท) 

เราปั่นจักยานมุ่งหน้าไปที่ร้านกาแฟในบ้าน ตามที่เจ้าของร้านเช่าจักรยานแนะนำ สั่งชากาแฟคนละแก้ว กินครัวซอง ใช้เวลาในร้านประมาณครึ่งชั่วโมงได้ นั่งคุยกันเรื่องความแปลกความแตกต่าง ได้เรียนรู้ชีวิตและมุมมองของแต่ละคนมากขึ้น 

ออกจากร้านกาแฟในบ้าน มุ่งหน้าไปยังจุดหมายต่อไป นั่นคือ สวนพฤกษชาติศรีนครเขื่อนขันธ์ ปั่นๆๆ แล้วก็หยุดถ่ายรูป วนไปวนมา 

แวะถ่ายรูปที่สะพานเขื่อนขันธ์มรรคา

ที่นี่มีสะพานเยอะมากจริงๆ

จากนั้นเราก็ปั่นไปหอดูนก แต่ไม่เห็นมีนกเลย มีแต่หมานอนเฝ้าหออยู่ตัวนึง

เราใช้เวลาปั่นในสวนประมาณชั่วโมงครึ่ง ตอนออกจากสวนเราแวะถามทางเจ้าหน้าที่เพื่อไปยังจุดต่อไป กลุ่มเรานี่ก็ชอบถามจัง ถามตลอดทางเลย ระหว่างทางเจอป้าเจ้าของ ร้านบายวาร บ้านสวน เราก็ยังต้องแวะถามทางอีก มีความรู้สึกอยากสื่อสารกับคนในพื้นที่ เรามักจะได้อะไรกลับมาเสมอจากการพูดคุย เราได้โปรโมทร้านป้าด้วย (น้ำส้มร้านนี้อร่อยมาก)

เอ้า ปั่นกันต่อไป ปั่นตามหลังผู้ใหญ่

จุดต่อไปที่เราแวะคือบ้านธูปหอมสมุนไพร ไปถึงหน้าบ้าน เงียบมาก ไม่เห็นมีใครอยู่เลย จนเรานึกว่าวันนี้ปิด ดีที่กลุ่มเราชอบถาม เราโทรถามเลยว่าวันนี้เปิดบ้านไหม หลังจากได้คำตอบเราก็เข้าไปข้างในเลย (ไม่มีโอกาสได้บอกชายสองคนที่มาถึงบ้านพร้อมกลุ่มเรา แค่เห็นว่าไม่มีใครเค้าก็ปั่นออกไปเลย)

อันดับแรกเลยที่ต้องทำคือ เลือกผ้าหรือเสื้อที่เราจะย้อมสีก่อน แล้วก็จ่ายเงิน เสื้อยืดสีขาวตัวละ 160

จากนั้นก็เลือกลายที่ต้องการ ลายออร่า ลายหอยเล็ก ลายหอยใหญ่ ลายสี่เหยี่ยมก็มี

แล้วก็เตรียมผ้า พับๆๆ เอาเชือกหรือหนังยางมัดไว้ให้แน่น

แล้วก็ลงมือย้อมสีกันได้เลย

ไม่ยาก แต้มสีไปเรื่อยๆ

เสร็จแล้วเขียนชื่อใส่กระดาษ (ลูกคนนี้ตั้งใจเขียนมาก)

เสร็จแล้วก็เอาผ้าไปตาก เราตั้งใจตากผ้าไว้ จะแวะไปกินข้าวที่ตลาดแล้วค่อยย้อนกลับมาเอาเสื้อ

พูดถึงตลาด ที่นี่มีของกินเยอะมากๆ เจออะไรก็อยากกิน

ไม่ไหวแล้ว เราแวะร้านขนมก่อน กินสักหน่อย จะได้มีแรงเดินต่อ

อย่าลืมลองข้าวหมกเนื้อ อร่อยติดฟันเลย

ลองบ้าบิ่นมะพร้าวอ่อนด้วย

แล้วก็แวะซื้อเมี่ยงคำ

หลังจากกินอิ่มจนพอใจแล้ว เราก็แวะไปเอาเสื้อ ชมผลงานอันน่าประทับใจ

จากนั้นก็ปั่นๆๆ ไปที่ร้าน Bangkok Tree House

เงยหน้าเจอกระบอกไม้ไผ่เต็มไปหมด เราใช้เวลาในร้านเกือบชั่วโมง แชร์รูป คุยกันเรื่องความแปลกความแตกต่างอีกแล้ว แต่ละคนได้ข้อสรุปในแบบของตัวเองกลับบ้านแน่นอน

และแล้วก็ถึงเวลากลับ พบกันใหม่ บางกะเจ้า (ใครยังไม่เคย ต้องไปให้ได้นะ สนุกดี)