11.05.16 ณ เวลา 12:31 

เรากำลังนอนโง่ๆอยู่บนเตียง 

ที่มีความร้อนถึง 30 กว่าองศา กับพัดลมหนึ่งตัว และเสียงของน้องสาวสองคนที่วิ่งเล่นกันอยู่ข้างนอกห้อง

นี่เป็นครั้งแรงของการเล่าเรื่องของตัวเองลง blog 

เกิดแรงบัลดาลใจจากการอ่าน blog ของคนอื่นๆ 

เราเป็นคนนึงที่เสพติดเรื่องราวเกี่ยวกับความเศร้า ความรัก ความผิดหวัง หรือโรคซึมเศร้า....

หลายๆคนหาว่าเราบ้า เพ้อเจ้อ หรืออาจคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้ว

จริงๆเราไม่ได้เป็นอะไร หรือเราอาจจะคิดมากไปกับบางเรื่อง?? 

หลายๆครั้ง ที่เราได้พูดคุยกับคนอื่นๆผ่านทางโลกโซเชียล แรกเปลี่ยนความคิด พูดคุยเรื่องต่างๆมากมาย หลายๆคนมักบอกเราว่าอย่าคิดมาก 

เราย้อนมองตัวเองแล้วถามตัวเองว่า "เราคิดมากหรอ....."

นั่นทำให้เราสงสัยมาตลอด จนเราต้องทักไปถามเพื่อน ถามพี่ที่เรารู้จัก ว่าเราดูเป็นคนคิดมากหรอ 

บางคนบอกปกติ บางคนบอกว่าเราไม่ได้คิดมากเราแค่บ้า 

ทำไมต้องมองว่าคนคิดตลอดเวลาเป็นคนคิดมาก เป็นบ้า หรือซึมเศร้า 

เอาอะไรมาวัดหรอว่าเราเป็นแบบนั้น เป็นแบบนี้ 

เราแค่เป็นคนๆนึงที่อกหัก แล้วรู้สึกว่าเวลาทำอะไร จะคบใครต้องคิดให้ดีก่อน 

จะทำอะไรก็แล้วแต่ต้องคิดทบทวนดีๆ มันจะได้ไม่พลาดซ้ำสองเหมือนครั้งก่อนที่ผ่านมา 

แต่ไม่คิดว่าจะมีคนมองว่าเราคิดมาก หรือเราเป็นบ้าไปแล้ว.....

หรือจริงๆแล้วที่เราเป็นอยู่ตอนนี้