ตะวันฉาย แสงสว่างในความมืดมิด

(คำเตือน : มีสปอยล์)     

เหล่านี้ถ่ายทอดผ่านตัวละหลักอย่างผ่านตัวละครหลักอย่างโกแอชิน คุณหนูผู้สูงศักดิ์แห่งโชซอนที่อีกด้านหนึ่งเธอเป็นสมาชิกขบวนการกู้ชาติ ชเวยูจีนผู้มีชาติกำเนิดเป็นทาสในโชซอน แต่ดิ้นรนหนีเอาชีวิตรอดไปเติบโตที่อเมริกา จนกลายเป็นทหารแห่งประเทศมหาอำนาจ กูดงแมลูกชายของคนค้าเนื้อลำดับชั้นอันต่ำต้อยที่สุดในโชซอน ที่กลายมาเป็นหัวหน้าแก๊งซามูไร คิมฮีซองคู่หมั้นของโกแอชินผู้เกิดมาพร้อมเงินทองและชื่อเสียง เขาต้องแบกรับทั้งคำเยินยอและความเจ็บแค้นที่ผู้คนมีต่อตระกูลไว้มากมาย และคุโดะ ฮินะ ชาวโชซอนที่เป็นภรรยาชาวญี่ปุ่น เจ้าของโรงแรมกลอรี่เธอมีความเจ็บปวดร้าวลึกอยู่ภายใน แต่ซ่อนไว้ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้ม

การดำเนินเรื่องเริ่มจากประเด็นระหว่างบุคคลซึ่งมีหลายคู่กรณี เช่น ความแค้นของยูจีนกับครอบครัวฮีซอง ความเคลือบแคลงสงสัยต่อกันระหว่างแอชินและยูจีน ไปจนถึงประเด็นระหว่างประเทศอย่างการต่อสู้ของโชซอนเพื่อต่อต้านการแผ่ขยายอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่น ดังนั้น ความตึงเครียดของเรื่องจะไล่ระดับไปเรื่อย ๆ แล้วจะตึงเครียดไปจนถึงช่วงท้าย ตั้งแต่ต้นจนจบ ซีรีส์ดำเนินไปโดยไม่ได้ทิ้งประเด็นใดออกไปเลยมีแต่จะเพิ่มความเข้มข้นให้ประเด็นเหล่านั้นมากขึ้น 

ถึงอย่างนั้นระหว่างทางซีรีส์ไม่ได้มีแต่ความเคร่งเครียดเพียงเท่านั้น ยิ่งช่วงครึ่งแรกเราจะเห็นความโรแมนติกและความตลกขบขันเป็นส่วนผสมหลักอยู่มาก ก่อนจะเริ่มนำความตึงเครียดและความเศร้าเข้ามากินพื้นที่เนื้อหาในช่วงท้าย รสชาติหลากหลายเหล่านี้ใส่มาได้ถูกที่ถูกเวลา และทำให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น 

โดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างแอชินและยูจีนจะเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ชมทั้งยิ้มและร้องไห้ได้อย่างแน่นอน ดังนั้น มวลรวมของเรื่องจึงกลมกล่อมทำให้คนดูได้รับอารมณ์หลากหลาย ไม่ต้องปวดหัวขมวดคิ้วกับเรื่องการเมืองอย่างเดียว และต่อให้ไม่มีความรู้ด้านประวัติศาสตร์เกาหลีมากนักก็สามารถเข้าใจเนื้อหาซีรีส์ได้ เพราะซีรีส์ค่อย ๆ หยอดประเด็นมาตลอดเนื้อเรื่อง ให้ผู้ชมได้เข้าใจไปทีละน้อย 

ส่วนด้านตัวละคร การมีอยู่ของทุกตัวละครดีทั้งหมด ไม่ว่าตัวละครไหนก็ส่งผลต่อการดำเนินเรื่องไม่มากก็น้อย บางตัวละครออกมาไม่นานแล้วก็ไปแต่เป็นปมขัดแย้งหนึ่งที่ส่งผลระยะยาวต่อตัวเอกของเรื่อง มีตัวละครที่แทบจะทุกครั้งที่เขาปรากฏตัว เราคนดูจะรู้สึกสบายใจว่า โอเค ต่อให้สถานการณ์เครียดแค่ไหน ตัวละครนี้มาก็จะมีความชิล ความตลกให้เราได้เห็น 

การกระจายบทของซีรีส์เรื่องนี้ทำได้ดีมากถึงมากที่สุด ไม่แน่ใจว่า เขาพยายามถ่ายทอดให้เห็นด้วยไหมว่า การต่อสู้ของโชซอนประกอบกันไปหลายส่วน ไม่ใช่เพียงคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเท่านั้น เราจึงได้เห็นบทบาทของตัวละครหลายตัวละคร ไม่ได้เทจุดสนใจไปที่ใครคนใดคนหนึ่งจนลืมคนอื่นไป 

ทั้งนี้ทั้งนั้นนอกจากบทดีนักแสดงก็ถ่ายทอดความรู้สึกตัวละครได้ดีมาก บางครั้งกล้องตั้งถ่ายไกลไม่ได้ทำให้เห็นสายตาพวกเขามากนัก แต่พวกเขาถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกมาถึงเราได้ ใครคนไหนที่เล่นเป็นคนดีก็น่าชื่นชม ใครคนไหนที่เล่นเป็นคนไม่ดีก็ชวนให้กำหมัดอยู่หลายครั้งที่เขาปรากฏตัวออกมา แต่ตัวละครเรื่องนี้มีหลายมิติ พวกเขามีเรื่องในใจที่ซ่อนไว้ มีหลากหลายอารมณ์ ซึ่งนักแสดงทุกคนทำได้ดีมากเลย 

1. ความสัมพันธ์ระหว่างยูจีนและแอชิน พวกเขารักกันแบบค่อยเป็นค่อยไปสะสมความรู้สึกของตนเองเอาไว้แล้วแสดงออกมาให้อีกฝ่ายรับรู้ด้วยวิธีที่ทั้งน่ารักและน่าซาบซึ้ง ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นวิธีแบบหลัง ความรักของพวกเขามันเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่มีหลายสิ่งไม่แน่นอน ระยะแรกยังมีความหวานและความโรแมนติกให้ได้ยิ้มแบบสุขใจ แต่นานไปความระส่ำระสายของโชซอนมีผลต่อความสัมพันธ์ของทั้งคู่มากขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยอุดมการณ์ของแอชินที่สวนทางกับการเดินเคียงข้างกันได้อย่างสงบสุข ทางแยกของความสัมพันธ์จึงเกิดขึ้น แอชินเลือกออกห่างจากยูจีน เพราะรู้ว่า ทางที่ตนเองเลือกยากลำบากเหลือเกิน แล้วยูจีนเองก็มีทางเลือกที่สุขสบายกว่า แอชินเองไม่ต้องการให้คนที่เธอรักต้องมาทุกข์ทนแบบที่เธอเจอ 

3. การต่อสู้ของโชซอน ในซีรีส์แสดงให้เห็นถึงวิกฤติของโชซอนที่หนักขึ้นทุกตอน วิกฤตินี้ไม่ได้มีญี่ปุ่นเป็นสาเหตุเดียว แต่คนในที่ทรยศต่อบ้านเมืองของตนเองก็มีจำนวนมากเช่นกัน ถึงอย่างนั้นก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ต่อสู้ ที่ต่อให้ชัยชนะดูเหมือนจะอยู่ไกล แต่พวกเขาก็เลือกจะยืนหยัดต่อสู้ เพราะไม่ต้องการอยู่ใต้อำนาจของชนชาติอื่นใด 

จักรพรรดิโกจง ในซีรีส์แสดงให้เห็นว่า พระองค์พยายามทุกวิถีทางเพื่อปกป้องประเทศของตนเอง ก่อตั้งโรงเรียนนายร้อย เพื่อฝึกฝนให้เจ้าหน้าที่ปกป้องบ้านเมืองให้เข้มแข็ง ขอความช่วยเหลือจากหลายประเทศ เพื่อคานอำนาจกับญี่ปุ่น ยืนกรานในจุดยืนของตนเองมาเสมอไม่เคยเปลี่ยน   

ขบวนการกู้ชาติ จากเริ่มแรกเรารู้จักเพียงแค่แอชินและพลปืนจางจากนั้นเราก็ได้เริ่มรู้จักคนอื่น ๆ ที่อยู่ในขบวนการนี้หลายคน เราเห็นความมุ่งมั่นของแอชินที่ต้องการปกป้องโชซอน เธอเคยพูดว่า เธออยากเป็นเปลวไฟ ซึ่งเราก็เห็นว่า ความมุ่งมั่นของเธอลุกโชนเหมือนเปลวไฟจนกระทั่งจบเรื่องเราก็ยังไม่เคยเห็นมันมอดดับสักครั้ง ซึ่งความมุ่งมั่นลักษณะนี้มีอยู่ในตัวสมาชิกขบวนการกู้ชาติทุกคน บางคนต่อสู้มานาน แต่พวกเขาไม่เคยละความพยามยามลงเลย แม้ว่าการกระทำเช่นนี้จะนำมาซึ่งอันตรายที่อาจถึงแก่ชีวิตก็ตาม พวกเขาก็ยังคงเดินหน้าต่อไปไม่ถอย 

ประชาชนชาวโชซอน แม้ว่า อาจไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ประจันหน้ากับญี่ปุ่นด้วยอาวุธ แต่ชาวโชซอนจำนวนมากมีความรู้สึกต่อต้านการเข้ามาของญี่ปุ่นเสมอ พวกเขาไม่ได้ต้องการยอมจำนนต่อการกดขี่ที่มีเพิ่มขึ้นทุกช่วงเวลา บางคนสนับสนุนเป็นเงินตราให้กับขบวนการกู้ชาติ บางคนก็ต่อต้านด้วยความสามารถที่ตนเองมี เช่น ฮีซอง เขาเป็นนักหนังสือพิมพ์ เผยแพร่ข่าวสารมากมาย เพื่อให้ชาวโชซอนตื่นรู้ต่อเหตุการณ์บ้านเมือง พยายามเก็บหลักฐานข้อเท็จจริงที่ทหารญี่ปุ่นข่มเหงชาวโชซอนไว้ เพื่อในวันหนึ่งโลกจะได้รับรู้ความโหดร้ายเหล่านี้ 

มีฉากหนึ่งที่แสดงให้เห็นการยืนหยัดต่อสู้นี้ของชาวโชซอน ในวันที่คนดูแลของแอชินเสียชีวิตจากการทำภารกิจ แอชินรีบเข้ามาหาพวกเขากลางถนน การปรากฏตัวของแอชินในครั้งนั้นเป็นการปรากฏตัวให้คนอื่นเห็นครั้งแรกหลังจากหายไปนาน ทางการญี่ปุ่นต้องการตัวเธอ และพวกเขาก็กำลังมาถึงที่ที่เธออยู่ ความเสียใจที่มีต่อการจากไปของผู้เป็นที่รักทำให้แอชินไม่ได้สนใจอะไร ชาวบ้านที่อยู่บริเวณนั้นจึงออกมายืนคล้องแขนขวางทหารญี่ปุ่นไม่ให้เข้ามา แม้จะกลัวว่า ทหารญี่ปุ่นจะลั่นไกปืนใส่ร่าง แต่พวกเขาเหล่านั้นต้องการปกป้องแอชิน ไม่ให้ได้รับอันตรายใด ๆ นับเป็นฉากหนึ่งที่ทำให้เราขนลุก 

ยังมีอีกหลายฉาก หลายตอน ที่ทำให้เราเชื่อเหลือเกินว่า ซีรีส์ต้องการแสดงให้เห็นถึงหัวใจของชาวโชซอน ที่แข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าใคร แม้ในวันที่พวกเขาเหมือนจะพ่ายแพ้ แต่พวกเขาก็จะไม่ยอมอยู่เฉย แล้วให้ใครมาพรากอิสระและเสรีภาพไปได้โดยง่ายเป็นอันขาด