ยังหาไม่เจอว่าทำไมถึงได้อยากวาดนกฮูกขึ้นมา อาจจะติ๊ต่างได้อย่างหนึ่งว่าความชอบส่วนหนึ่งมาจาก
"เฮ็ดวิก" นกฮูกคู่ใจของแฮร์รี่ พอตเตอร์
นี่คือรูปเริ่มต้นการเสพติดวาดนกฮูก พอวาดแล้วก็หยุดตัวเองให้วาดต่ออีกรูปไม่ได้ แต่ตอนนี้หยุดได้แล้ว เพราะทำงานและเวลาว่สงวาดอะไรละเอียดถี่ยิบขนาดนี้ก็น้อยลงอย่างมาก
รูปนี้วาดไปได้สักพักก็เริ่มโอดครวญตอนวาดว่า
"ไม่น่าวาดเส้นถี่อะไรขนาดนี้"
"เมื่อไหร่จะวาดเสร็จซักที"
"จะไม่วาดอะไรแบบนี้อีกแล้ว"
พอแม่เห็นรูปนี้เลยเล่าให้ฟังว่า ตอนเรายังเล็กๆเพิ่งอายุได้ไม่กี่ขวบ มีนกแสกมาส่งเสียงร้องอยู่หลังบ้านเช่า ตอนนั้นแม่ก็กลัวเรื่องไม่ดีจะเกิด เพราะแต่ก่อนเขาเชื่อกันว่าถ้ามีนกแสกมาร้องที่บ้านไหนบ้านนั้นจะมีคนตาย ...สรุปว่าไม่มีใครตายนะ มันร้องของมันเฉยๆ
ได้ยินแม่เล่าอะไรแบบนี้ก็มีแรงวาดต่อ แต่สักพักก็วาดไปบ่นไปเหมือนเดิม พอเสร็จแล้วก็นะ ไม่เคยจำได้หรอกว่าบ่นอะไรไว้บ้าง สุดท้ายก็วาดนกฮูกอีกจนได้
ช่วงปี 3 - 4 ช่วงนั้นวาดออกมาเป็นฝูง เพราะใช้พู่กันวาดลงกระดาษ A5 แล้วใช้แค่สีดำกับสีขาว เลยวาดออกมาเร็วจนเพื่อนตั้งฉายาให้ว่า
"เครื่องถ่ายเอกสาร" โดยให้เหตุผลเล็กๆว่า
"ตอนแรกเห็นนั่งวาดรูปนึงอยู่ พอหันไปดูอีกทีมันวาดอีกรูปแล้ว วาดไวเหมือนถ่ายเอกสารออกมาจากเครื่องก็มิปาน"
รู้สึกแปลกๆดีที่มีคนพูดกับเราแบบนี้ ...เพราะก่อนหน้านี้ช่วงม.ต้น โดนสบประมาทว่างานที่เราวาดไปถ่ายเอกสารงานคนอื่นมาอ้าง... แค่เปลี่ยนจากไปถ่ายงานคนอื่น มาเป็นเครื่องถ่ายเอกสารแทน ก็ดีนะ ได้อัพเกรดตัวเองบ้างอะไรบ้าง 55++
ส่วนช่วงหลังๆชอบลงสีมากกว่าปาดแค่ดำกับขาว เรารู้สึกว่ามันมีอะไรให้เล่นมากกว่า ...แต่การใช้พู่กันมันช่วยให้ข้อมือไม่แข็งเวลาวาดรูปนะ เหมือนเป็นการบริหารข้อมือไปในตัว
ล่าสุดภูมิใจกับนกแสกตัวน้อยๆที่ส่งไปเข้าร่วมงาน TAE - Twitter Art Exhibit 2017
น่าภาคภูมิใจที่ขายได้หลังจากเปิดงานไปแค่ 3 วัน ถึงจะเป็นงานการกุศลแต่เราก็ภูมิใจกับนกแสกตัวน้อยๆตัวนี้มากเหลือเกิน หลังจากนั้นก็ได้รับข้อความน่ารักๆ 1 ข้อความ เมนชั่นมาหา
เราไม่คิดว่าเขาจะเอารูปเราไปใส่กรอบ เห็นแล้วเรารู้สึกเขินยังไงก็ไม่รู้... อาจเพราะเราไม่เคยแม้แต่จะเอารูปตัวเองไปใส่กรอบด้วยส่วนหนึ่ง พอเห็นแบบนี้แล้วเขินจนพูดอะไรไม่ออกทีเดียว
ตามจริงยังวาดไว้อีกเยอะค่ะ ถ้าสนใจตามไปที่ลิงก์ข้างล่างนะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in