ธาเนียตื่นมาก่อนสองหนุ่มเสียอีก เด็กสาวรีบปลุกสองหนุ่มทันทีเพราะพวกเขาต้องเดินทางไปอัสเตอร์ดัมให้ทันก่อนเที่ยง ไอเดนลืมตาก่อนจะมองนาฬิกาตนเองและรีบจัดระเบียบตนเองทันที สายลับสาวเปลี่ยนเป็นอีกชุดทันทีเพื่อไม่ให้คนอื่นจับได้ สายลับสาวซ่อนปืนขนาดเล็กในข้อเท้าตนเองก่อนจะดึงชายกางเกงมาปกปิดเอาไว้ ไอเดนมองปืนมาก่อนจะจับแน่นซึ่งปรากฏไฟสีเขียวขึ้นมา ต้องยอมรับว่าเทคโนโลยีของเอ็มไอซิกส์แอบล้ำกว่าที่เดาไว้เสียอีก เขามองปืนไปมาก่อนจะเก็บในเสื้อแจ็คเกต 

ทั้งสามรีบเดินทางไปยังท่าเรือทันที โดยทิ้งรถไว้ที่ที่จอดรถทิ้งไว้ ฮิวโก้หันมาทางธาเนียและถาม 

"ไม่กลัวรถหายหรือไง" 

"นั้นรถที่ทำงานและ...ต้องใช้ลายนิ้วมือของบุคลากรเอ็มไอซิกส์เท่านั้นถึงจะเปิดได้" มือเล็กลูกไปตามกระจกข้างคนขับราวกับจะทำอะไรบางอย่าง เธอหันมาทางนักข่าวหนุ่มซึ่งเธอมองผ่านบ่าอีกคนไป  

ไอเดนแกว่งตั๋วไปมาก่อนจะเอ่ย "รีบไปขึ้นเรือกันดีกว่า" 

ธาเนียมองวิวทะเลตรงหน้าตนเองก่อนจะถอนหายใจพลางมองสายมิสจากพ่อของเธออีกครั้ง เด็กสาวถอนหายใจก่อนจะเก็บมือถือลงกระเสื้อนอกอีกครั้งและมองไปยังหน้าผาชื่อดังของเมืองเวย์มอนด์ ฮิวโก้หันมาทางอีกคนก่อนจะพูด 

"ป่านนี้พ่อแม่เธอไม่ห่วงแย่หรอที่ลูกสาวคนเดียวของพวกเขามาอยู่กับน้าหน้าเด็กของเธอกับพยานปากเอกในคดีที่สำคัญ ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังโดนไล่ล่าอยู่โดยยัยลูกสาวหัวหน้าแก็งค์บ้าเลือด" นักข่าวหนุ่มพิงราวกั้นของดาดฟ้าเรือและมองไปยังไอเดนที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ "แบบ...เด็กอายุถึงยี่สิบยังถึงมาทำอะไรอย่างนี้" 

สายลับถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ "บ้านฉันตลกตรงนี้แหละพอบรรลุนิติภาวะก็ต้องดูแลตนเองได้ ประมาณแบบพ่อฉันเลี้ยงมาแบบฮาร์คอร์นะไม่ได้เลี้ยงมาแบบเจ้าหญิง ออกแนวเลี้ยงแบบฉันเป็นผู้หญิงนะแต่ต้องพึ่งตนเองได้อะไรประมาณนี้" 

ฮิวโก้ยิ้มเศร้าออกมาเมื่ออีกฝ่ายพูดถึงพ่อตนเอง 

"พ่อฉันก็ออกแนวเคร่งเครียดกับงาน ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกตนเองหรอกแต่ถ้ามีก็จะสอนให้เกี่ยวกับการใช้ปืน และการเอาตัวรอด--" 

"ส่วนมากคนที่มีพ่อเป็นทหารก็แบบนี้แหละ" ร่างระหงเอ่ย "...พ่อฉันเคยเป็นนักบินหลวงมาก่อนพบกับแม่" 

ไอเดนเดินมาหาพวกเขาด้วยความร้อนรน "พวกเขาเลื่อนเวลาพิจารณาคดีมิสเตอร์แวนกับแก็งค์ละ..." หนุ่มผมบลอนด์พักหายใจก่อนจะพูดต่อ "พยานโดนฆ่าปิดปากไปสองคนจากห้า ดังนั้นเราต้องคุ้มกันมิสเตอร์อิวานอฟไปถึงอัสเตอร์ดัมให้เร็วที่สุดก่อนที่ศาลจะเอาผิดไม่ได้" 

สายลับสาวกุมขมับตนเองไปมาก่อนจะเอ่ย "ต้องเปลี่ยนแผนแล้วสิ" เธอเอ่ยพลางมองเรือที่เริ่มจอดที่ท่าเรือคาเลส์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งสามลงมาจากเรือก่อนจะหาทางไปอัสเตอร์ดัมต่อ สายตาของเธอพยายามดูเที่ยวต่อไปของรถไฟก่อนจะพูด  

"รถไฟก็ใช้เวลา 4 ชั่วโมง 15 นาที ซึ่งถ้าไม่มีติดขัดอะไรเมื่อไปถึงที่นั้นก็วิ่งใส่เกียร์หมาตรงไปที่ศาลเลย" ไอเดนพยักหน้าก่อนจะเดินไปซื้อตั๋ว ฮิวโก้นั่งลงตรงม้านั่งที่ใกล้กับชานชาลา นักข่าหนุ่มมองหน้าธาเนียก่อนจะเอ่ย 

"ไม่เหมื่อยหรือไง?" เขาตบตรงที่นั่งที่ยังว่างอยู่ "ตรงนี้ยังว่างอยู่นะ" 

ธาเนียส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่ แต่ทว่ามือหนาของนักข่าวหนุ่มดึงมือของเด็กสาวให้มานั่งข้าง ๆ เขาจนได้แถมแขนของอีกคนก็โอบไหล่ไว้เสียอีก ฮิวโกก้เอียงหัวมาใกล้ ๆ หูอีกกคนก่อนจะกระซิบ  

"มีคนกำลังตามเรามา" 

อเล็กซ์กับอนาโตลี่ตามร่องรอยที่ธาเนียทิ้งเอาไว้ให้พวกเขา  ซึ่งก็คือต้องไปตามหาสามคนนั้นที่ท่าเรือคาเลส์ของประเทศฝั่งเศส สองหนุ่มนั่งเรืออยู่เนิ่นนานสลับกับมองนาฬิกา หนุ่มรัสเซียมองมือถือตนเองที่แฟนสาวของเขาส่งมาถามว่าเขาหายไปไหน? เลยรีบพิมพ์ตอบกลับไปว่าทำธุระส่วนตัวเรื่องครอบครัว ทำให้อีกฝ่ายไม่เค้นถามอะไรไปมากกว่านี้  

"ทำไมพวกเขาไม่ตรงไปที่เนเธอแลนด์เลย?" อนาโตลี่พูดพลางเดินลงจากเรือ "แบบไม่มีเรือตรงไปที่อัสเตอร์ดัมเลย?" 

"ถ้ามี เราคงไม่นั่งเรือให้เหน็บกินหรอกว้อยพี่อนา" หนุ่มผมน้ำตาลเข้มกลอกตาไปมาพลางพยายามมองหาเบาะแสว่าพวกเขาจะไปไหนต่อ ร่างสูงสวมแว่นที่ทำมาพิเศษแต่เหมือนแว่นสายตาก่อนจะสะดุดตากับอะไรบางอย่างที่ม้านั่ง เขาเดาว่าธาเนียคงทิ้งข้อความอะไรไว้และเป็นอย่างที่เขาเดาไว้เสียด้วย 

มีคนกำลังตามเรามา ระวังตัวด้วย - T.B. 

อเล็กซ์กับอนาโตลี่เลยได้หวังแต่ว่ารถไฟเที่ยวถัดไปจะไม่มาแบบดีเลย์ หรือมีอุปสรรคอะไรที่จะทำให้พวกเขาไปถึงสามคนนั้นช้าเกินไป 

พวกเขาต้องแข่งกับเวลา..... 

"อเล็กซ์....คนพวกนั้นที่กำลังตะโกนเป็นภาษารัสเซียนั้นคุ้นฉันมาก โดยเฉพาะยัยผมดำนั้น--" อนาโตลี่หรี่ตาลงอีกครั้งก่อนจะสบถออกมาเบา ๆ "ชิ- นั้นชาช่า แวน ลูกสาวของจำเลย" เขารีบดึงลูกพี่ลูกน้องของแฟนสาวไปหลบทันทีก่อนที่ลูกสาวมาเฟียจะเห็นพวกเขา 

"ต้องสวดมนต์แล้วละว่าเราจะตามสามคนนั้นไหม?" อนาโตลี่เอ่ยพลางมองมาที่อเล็กซ์ อีกคนถอนหายใจก่อนจะพึทพัมอะไรบางอย่าง 

"คิดว่าหมอนั้นจะเล่นแผนสกปรกอะไรไหมถ้าญาตินายไปถึง" 

ธาเนีย ไอเดน และฮิวโก้นั่งเงียบอยู่ในที่นั่งตนเองขณะที่สมุนของชาช่ากำลังตามหาพวกเขาทีละขบวน เด็กสาวผมบลอนด์เตรียมเลื่อนมือไปหยิบปืนที่ซ่อนในข้อเท้าแต่มือหนาของฮิวโก้คว้ามืออีกคนไว้เป็นเชิงเตือนว่าอย่าเพิ่งทำอะไรทั้งนั้น สายตาของสายลับสาวเหล่มองคนที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ไอเดนเห็นคนเข็นรถขายของกินเล่นกำลังผ่านมาทางพวกเขาเลยรีีบขัดขาคนเข็นทันที ทำเอาเกิดความวุ่นวายเล็ก ๆ น้อย ๆ สายลับสาวส่งสัญญาณให้สองหนุ่มรีบไปหลบขบวนท้าย ๆ ทันที  

"ให้ตายสิน้าไอเดน!! น้าคิดบ้าอะไร?" เธอพูดพยายามแทรกคนที่กำลังทยอยขึ้นมาจากสถานีที่รถไฟหยุด คนผมบลอนด์ซอยสั้นหันมายักไหล่ก่อนจะพยายามวิ่งและดันตัวฮิวโก้ สายลับสาวหมุนตัวมาจัดการคนบางส่วนก่อน  

ในหัวของร่างระหงคิดถึงสิ่งที่ตนเองฝึกไว้ตอนนั้น การฝึกต่อสู้ในพื้นที่แคบ ๆ อย่างในรถไฟหรือในลิฟต์ เธอสับคอหนึ่งในนั้นก่อนจะเตะปืนไปที่อื่น สมุนบางส่วนตะโกนใส่ผู้โดยสารให้หลบทางพวกเขาไป เสียงตะโกนเป็นภาษารัสเเซียดังไปทั่วขบวนรถไฟที่ตอนนี้คนทั้งสามคนกำลังวิ่งไปเรื่อย ๆ จนหยุดที่ขบวนสุดท้ายที่เป็นขบวนที่ไว้ทำอาหารเสิร์ฟภายในรถไฟขบวนนี้ พวกลูกน้องของชาช่าจ้องที่คนทั้งสามตรงหน้าก่อนจะเอ่ย 

"(รัสเชีย) อย่าคิดว่าแกจะหนีไปไหนรอดนะฮิวโก้ แกทรยศพวกเรารู้ใช่ไหมว่ามันหมายความว่างไง?" หนึ่งในนั้นกำลังตรงมาทางนักข่าว--อดีตอันธพาลหนุ่มแต่มีคนบางคนขว้างพร้อมกับปืนในมือตนเอง ธาเนียมองไปยังคนตรงหน้าและเอ่ยเสียงนิ่ง ๆ 

"(รัสเซีย) ถ้าจะฆ่าเขา ข้ามศพฉันไปก่อน" 

"(รัสเซีย) ตามนั้น...." 

ไอเดนคว้าของที่ใกล้มือตนเองที่สุดมาฟาดหัวคนตรงหน้าที่กำลังเล็งปืนมาทางธาเนียทันทีด้วยแรงทั้งหมด อีกคนมองของในมือไอเดน 

"น้าเอากระทะฟาดหัวคน?" 

"อะไรใกล้มือน้าก็หยิบเอามาฟาดหมดละ" 

"งั้นกรุณาช่วยนับคนฝั่งนั้นกับอาวุธที่เรามีด้วย เพราะท่าทางฝั่งนั้นอยากจะฆ่าเราแล้ว" เธอเอ่ยพลางมองคนที่ตรงมาทางพวกเขา มือเรียวเริ่มกำปืนแน่นก่อนจะพูด "(รัสเซีย) ขอเปิดก่อนนะถ้าจะมัวแต่จ้องกันแบบนี้" 

ธาเนียคว้ากระทะจากมือไอเดนมาขว้างใส่หัวหนึ่งในนั้นก่อนจะพุ่งไปใส่ ที่เหลือเลยเริ่มปะทะกันทันที 

TBC.