ผู้เขียน: Neil Gaiman

ผู้แปล: ลมตะวัน

สำนักพิมพ์: Words wonder

         ผจญภัยในสุสาน เป็นนิยายแปลที่ได้รับความนิยมจนกระทั่งถูกนำมาแปลซ้ำใหม่ในปี 2020 ความว้าวของนิยายเล่มนี้ไม่ใช้เพียงแค่พล็อตเรื่องเท่านั้น แต่มันเป็นนิยายที่ใช้เวลาเขียนยาวนานกว่า 20 ปี ของ Neil Gaiman เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยที่ชื่อว่า "บ๊อด" หรือ "โนบอดี้ โอเวนส์" ที่ครอบครัวถูก "แจ็ค" ฆ่าตายเกือบยกครัว เหลือเพียงแต่เด็กน้อยที่รอดออกมาด้วยเพราะความซนของตัวเอง และเป็นเรื่องบังเอิญ(สุดๆ) ที่บ๊อดมุดผ่านรั้วสุสานเข้ามา บ๊อดจึงบังเอิญ(อีกแล้ว) เข้าไปเจอกับคุณนายโอเว็นส์ ผู้ที่ล่วงลับมาแล้วกว่าร้อยปี ครั้งสมัยเมื่อยังมีชีวิตก็ไม่มีลูก คุณนายโอเว็นส์ถูกขอร้องจากวิญญาณของผู้เป็นแม่ของหนูน้อยบ๊อด ให้เลี้ยงดูลูกของเธอและช่วยเขาให้รอดจากแจ็ค ชายปริศนาผมดำ จมูกแหลม ผิวซีด ก่อนเธอจะจากไป 

        บ็อดถูกช่วยไว้อย่างหวุดหวิด และได้รับเอกสิทธิ์แห่งสุสาน ทำให้เขาหายตัวได้ เดินทะลุกำแพง มองเห็นได้ในความมืด ทำอะไรหลายอย่างได้คล้ายผี แต่ไม่ใช่ผี บ๊อดมีพ่อแม่อุปถัมภ์เป็นคุณและคุณนายโอเวนส์ คู่สองสามีภรรยาที่เสียชีวิตเมื่อสมัยวิคตอเรีย และบ๊อดยังมีผู้ปกครองที่ชื่อว่า "ไซลาส" ไซลาสเป็นบุรุษปริศนาที่อยู่ดูแลสุสานมานาน ไม่ใช่ทั้งผีและคน แต่เป็นบางสิ่งที่มีชีวิตอยู่ทั้ง 2 โลก 

       ไซลาสเป็นเพียงบุคคลเดียวที่ได้ออกไปไหนก็ได้โดยอิสระ ถึงแม้ว่าจะอยู่มานาน แต่ไซลาสไม่ได้ปล่อยให้โลกนำหน้าเขาเพียงอย่างเดียว ทุกคืนเขาจะออกไปหาข้อมูล และยังตามสืบถึงคนที่มุ่งร้ายต่อบ๊อด ทำให้ไซลาสเปรียบเสมือนพ่อทูนหัว

        ณ หลุมฝังศพ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เด็กอายุไม่กี่ขวบจะต้องอยู่ในสุสาน แต่บ๊อดก็อยู่รอดมาได้ เขามีที่นอนที่เป็นโลงเล็กๆที่อบอุ่นของวิญญาณในสุสานที่แบ่งปันให้บ๊อด ทำให้เขาไม่ต้องนอนหนาว มีที่เก็บอาหารเป็นภายในของโบสถ์ที่อากาศเย็น(เหมือนตู้เย็น) เขามีสนามเด็กเล็กขนาดใหญ่(ก็สุสานนั่นหล่ะ) ได้วิ่งสำรวจ และยังมีเพื่อนๆที่เป็นวิญญาณเด็ก คอยเล่นกับเขาอยู่เสมอ เมื่อบ๊อดโตขึ้นสักประมาณ 5 ขวบ เขาต้องได้รับการศึกษา ซึ่งวิธีที่ดีที่สุดก็คือ "ป้ายหลุมศพ" แน่ล่ะว่าป้ายหลุมศพคือแหล่งประวัติศาสตร์ดีๆนี่เอง เพราะที่สุสานแห่งนี้มีป้ายหลุมศพหลายยุคสมัย ย้อนไปจนถึงยุคโรมัน ผีที่เก่าแก่ที่สุดชื่อ คุณ(ผี)ไคอัส ปอมเปอัส 

        เริ่มแรก ไซลาสให้บ๊อดตามหาและคัดลอกตัวพยัญชนะทั้งหมด 26 ตัวจากป้ายหลุมศพ ซึ่งมันกลายเป็นการพจญภัยที่ทำให้บ๊อดได้รู้จักบ้าน(สุสาน) ที่เขาอยู่ได้ดียิ่งขึ้น อีกทั้งยังเป็นการทำความรู้จักวิญญาณตนอื่นๆอีก ได้ทั้งวิชาความรู้และทักษะการเข้าสังคมไปอีก 

        บ๊อดเป็นเด็กซุกซนและอยากรู้ ช่างสงสัยตลอดเวลา มีครั้งหนึ่งในบทที่ 4 ป้ายหลุมศพแม่มด       ที่บ๊อดสงสัยว่าในสุสานที่เขาอยู่นั้นมีแม่มดถูกฝังไว้อยู่ที่นี่หรือเปล่า จนเขาไปรู้เรื่องราวจากอาจารย์ผู้สอนไวยากรณ์และเรียงความ ที่ชื่อว่า คุณ(ผี)บอร์โรวส์ ว่าที่นี่มีมีแม่มดถูกฝั่งอยู่ที่อีกด้านหนึ่งเลยสุสานออกไปซึ่งเป็นบริเวณป่าช้า ซึ่งแน่นอนว่าการถูกใส่ร้ายว่าเป็นแม่มดในสมัยก่อนนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก พอๆกับการจับคนมาแขวนคอตาย ข้อหาขโมยเงินแค่เพียงชิลลิ่งเดียว

        ความพิเศษในบทนี้คือ เราคิดเสมอว่าเมื่อตายไปแล้วคนทุกคนก็กลายเป็นผี เพราะฉะนั้นผีก็เหมือนๆกันหมด แต่นั่นไม่จริงเลย ผีแม่มดกับผีคนทั่วไปถูกแยกขาดจากกันอย่างชัดเจน และไม่ข้องแวะกัน หลุมศพของผีแม่มดถูกทิ้งไว้ โดยไร้ป้ายหลุมศพ ไร้คนดูแล ไม่มีการทำสัญลักษณ์หรือเครื่องหมายใดๆที่แสดงว่าตรงนี้มีหลุมศพอยู่ แม้กระทั่งการตายเป็นผี ก็ยังเป็นผีที่โดดเดี่ยว  

        ผจญภัยในสุสาน เป็นนิยายที่อ่านง่ายมาก(เกินไป) บางตอนก็ซึ้ง บางตอนก็ตลก เหมาะกับเด็กและเยาวชนเป็นอย่างยิ่ง ให้อารมณ์เหมือน The Jungle Book แต่เปลี่ยนสถานที่แทน เหมาะที่จะอ่านเป็นเรื่องสั้นหรือนิทานก่อนนอนก็ได้ เรื่องนี้ต่อให้เป็นเรื่องผี แต่ไม่ได้หมายความว่าจะน่ากลัวไปเสียหมด เพราะผีแต่ละตนที่บ๊อดได้นำพาเราไปรู้จัก ก็น่ารักตามภาษาผี(คน)แก่ อีกทั้งยังมีภูตพรายต่างๆ มนุษย์หมาป่า เพื่อนคนเป็น ที่เข้ามาเพิ่มสีสันให้นิยายเล่มนี้

        ข้อเสียของนิยายก็คือ ตอนที่เราอ่านจนจบเล่ม ได้ข้อสรุปในความคิดว่า นิยายเล่มนี้เหมาะกับเด็กวัยไม่เกิน 15 ปี ซึ่งเราเข้ามาอ่านในวัย 24 ปี เพราะฉะนั้นบางบทเรารู้สึกเนื้อหามันเบาไปสำหรับเรา ถ้าใครคาดหวังความดราม่าเข้มๆ หรือเน้นผีหลอก น่ากลัว สยองขวัญ คุณหาไม่พบในเล่มนี้แน่นอน แต่ถ้าอยากเปลี่ยนบรรยากาศ อ่านสบายๆ สนุกๆ ในช่วงกักตัว เราคิดว่า The graveyard book เป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่เราว่าเหมาะ 

สรุปคะแนนโดยภาพรวม

• ความสนุก 4/5
• ภาษา 4.5/5
• ความน่าติดตาม 3.5/5

ภาพประกอบทั้งหมดโดยผู้เขียน

สามารถติดตามบทความอื่นๆของผู้เขียนได้ที่ https://emergencywrite.blogspot.com/