อาร์รอนยืนอยู่ใต้ต้นไม้ที่อยู่ห่างจากงานศพเขากับภรรยา  หมายถึงงานศพศพจริง ๆ ของอลิซซาเบธ หวัง บอนด์ และงานศพแบบจัดฉากสำหรับตัวเขาเอง สายลับรหัสดับเบิ้ลโอไฟต์มองลูกสาวคนเล็กที่จับมือพี่ชายตนเองแน่นขณะที่วางดอกไม้ ด้านจาเรดน้องชายเขาร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง จนภรรยาของเขาต้องมาปลอบขวัญ

อาร์รอนมองดูรูปครอบครัวตนเองก่อนจะกำแน่น สักพักเขาเห็นชายหนุ่มในชุดจีนแบบสมัยใหม่ที่เป็นสีดำทั้งตัว ในมือหนามีร่มสีเทาเข้มและสวมแว่นกันแดดสีชา ยืนอยู่เงียบ ๆ ในตรอกแห่งหนึ่ง เขาเดินลงจากรถก่อนจะตรงไปหาชายคนนั้น 

"แฮรี่?" ชายคนนั้นหันมามองผ่านแว่นกันแดด

"อ่า....น้องเขยของฉันนี้เอง" แฮรี่ หว่องเอ่ยพลางควงร่มก่อนจะวางพาดบ่า "พร้อมรับงานจากฉันใช่ไหมน้องเขย?"ชายหนุ่มในสูทแบบผู้ดีพยักหน้า แฮรี่ยื่นกระดาษบางอย่างให้อีกคน

"นี่คืองานลับที่ต้องไปทำ เน้นว่าลับ" ชายเชื้อจีน-อังกฤษเอ่ยเสียงนิ่งก่อนจะกางร่ม "เอาละไว้เจอกันใหม่ละอาร์รอน" 

แฮรี่เดินออกไปจากตรอกอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นปกติของเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองพิเศษของเอ็มไอซิกส์อยู่แล้วที่ชอบโผล่มาและหายไปเงียบ ๆ ยิ่งกับพี่เขยเขา คือ แทบไม่มีใครรู้จักหรือเอ่ยชื่อราวกับว่าไร้ตัวตนจริง ๆ ซึ่งมันเป็นข้อดีของเขานั้นแหละ 

ซึ่งอาร์รอนในตอนนี้เองก็ตกอยู่ในสภาวะนี้นั้นแหละ เขาจะเริ่มทำในสิ่งที่ตนเองถนัดอีกครั้ง ทำให้ศัตรูลนลานเพราะ....

ตอนนี้เดอะคาวารี่กลับมาแล้ว