ทำไมคิดว่าเมื่อเราเเก่ตัวไปเราต้องนั่งเหงาๆอยู่บ้าน รอลูกหลานพาไปเที่ยวกันนะ?
ทั้งๆที่เรายังเดินไหว ทำอะไรได้คล่องเเคล่ว เราต้องตั้งความหวังกับตัวเองสักครั้ง
อย่าไปคิดว่าไม่มีเพื่อนเเล้วเราจะไม่อยากไปไหน
เพื่อนไม่จำเป็นต้องเป็นคนรู้จักเสมอไป
เพื่อนไม่จำเป็นต้องเป็นบุคคลเสมอไป
เพื่อนไม่จำเป็นต้องมีมากกว่าหนึ่งเสมอไป
เพื่อนอาจเกิดขึ้นจากการเดินทาง ที่อาจไม่ได้มาในรูปแบบของคน
เพื่อนอาจมาในรูปแบบของสัตว์เลี้ยง ธรรมชาติ ต้นไม้ สายน้ำ ภูเขาหรือทะเล
เราอย่าเอาความเหงาที่เราไม่มีเพื่อนมาเป็นตัวกำหนดที่ทำให้เราไม่กล้าทำอะไรสักอย่าง
แม้กระทั่งการออกไปเที่ยว ไม่จำเป็นต้องออกไปไกลจนทำให้เราเหนื่อยหรือไม่มีความสุข
จงอย่าเอาความเหงามาเปลี่ยนเป็นความเศร้า ให้เราไม่กล้าออกไปไหน
เพียงเพราะความชราที่มากับอายุที่มากขึ้น จงทำให้เหงาเป็นความเก๋าที่เกิดขึ้นในวัยชรา.......
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in