LemonCurd สำนักพิมพ์คลื่นลูกใหม่ ที่จะพาไปดูเรื่องราวต่าง ๆ เพื่อเพิ่มความหวานอมเปรี้ยวให้ชีวิต

ในปัจจุบันสำนักพิมพ์ที่คอยผลิตสิ่งพิมพ์ออกมาวางจำหน่ายนั้น เริ่มที่จะลดน้อยลง และเริ่มที่จะมีสำนักพิมพ์ที่เป็นรูปแบบดิจิตอลเข้ามาให้เราเห็นได้ในชีวิตประจำวันมากขึ้น เช่น THE STANDARD, THE MATTER, READ THE CLOUD ฯลฯ ซึ่งแต่ละสำนักพิมพ์ ก็จะมีแนวทางในการเขียนคอนเทนต์ในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป ในแต่ละสำนักพิมพ์ วันนี้เราจะมาแนะนำสำนักพิมพ์ใหม่ ที่มีแนวทางการเขียนคอนเทนต์ที่แตกต่างออกไป สำนักพิมพ์ LemonCurd

วิธีการเขียนที่แตกต่าง จากสำนักพิมพ์ LemonCurd

           สำนักพิมพ์ต่าง ๆ ในปัจจุบัน มักจะพยายามนำเสนอข่าวในรูปแบบทีี่ค่อนข้างจริงจัง ตรงไปตรงมา แต่ทางสำนักพิมพ์ LemonCurd ไม่ใช่แบบนั้น สำนักพิมพ์ LemonCurd นั้นเป็นสำนักพิมพ์ที่จะเน้นไปที่ความสนุก ความเพลิดเพลินของผู้อ่าน จึงมีแนวทางในการเขียนข่าว หรือคอนเทนต์ที่จะเป็นในรูปแบบสำเนียงที่สนุกสนาน เข้าใจง่าย เพลิดเพลินได้อย่างสบายใจ ซึ่งเป็นแนวทางที่ค่อนข้างแตกต่างจากสำนักพิมพ์ต่าง ๆ นั่นเอง

แนวทางที่แตกต่าง จากประธานสำนักพิมพ์

           นาย Pacharapon Nima ประธานสำนักพิมพ์ LemonCurd ได้ให้คำจำกัดความของสำนักพิมพ์นี้ว่า "ตัวเพิ่มความหวานอมเปรี้ยวให้ชีวิต" เพราะว่าชีวิตของคนเรา ที่ต้องใช้ชีวิตผ่านไปในทุก ๆ วัน อาจจะต้องผ่านเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกแย่อยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย นั่นก็เปรียบเสมือนรสชาติความขมของชีวิต เขาจึงอยากสร้างสถานที่ที่จะคอยเพิ่มความสนุก ความสบายใจ เพื่อให้สามารถเพลิดเพลินไปกับการใช้ชีวิตได้ ให้เหมือนกับรสหวานอมเปรี้ยวของ Lemon Curd คัสตาร์ดมะนาวที่เรารู้จักกันนั่นเอง

           ทั้งนี้สำนักพิมพ์ LemonCurd นั้น ไม่ได้มีแค่ข้อมูลข่าวสาร เท่านั้น แต่จะมีทั้งนิยาย แนะนำร้าน หนังสือ หรือสิ่งอื่น ๆ อีกมากมาย ที่สามารถค้นพบได้ใน LemonCurd.co เว็บไซต์ของสำนักพิมพ์นั่นเอง

**ไม่มีสำนักพิมพ์นี้อยู่จริง เป็นเพียงการสร้าง Content Marketing ขึ้นมาเพื่อเป็นงานส่งภายในรายวิชา CL432 กลุ่มผู้เรียน B02 เท่านั้น

เขียนโดย

นาย พชรพล นิมา

ประธานสำนักพิมพ์

โตไปเป็นอะไรดีนะ 

ฟรี

Honesty is the best policy

ที่ทำแก้วน้ำใบโปรดของคุณแม่ตกพื้น ในตอนนั้นคุณแม่กำลังออกไปตลาด ทำให้คุณแม่ยังไม่รู้เรื่องนี้
เจ้าหนูน้อยหน่าก็เริ่มคิดหาวิธีที่จะทำแก้ปัญหา เพราะว่ากลัวคุณแม่จะโกรธถ้ารู้เรื่องเข้า
เด็กน้อยก็ได้ลองจินตนาการดูว่าจะทำยังไงดี คิดไปคิดมา ก็คิดได้ว่า ถ้าเอาแก้วที่แตกมาแปะเทปเอาไว้ด้วยกัน
เท่านี้ก็จะได้แก้วเหมือนเดิมแล้ว แต่พอเจ้าหนูน้อยหน่าคิดไปคิดมา ก็ไม่เอาดีกว่า เพราะคุณแม่เคยสอนเอาไว้ว่า
ถ้าเจอเศษแก้ว ให้บอกคุณแม่นะ อย่าจับ เดี๋ยวจะบาดมือได้ เจ้าหนูน้อยหน่าจึงคิดหาวิธีอื่น คิดไปคิดมา ก็คิดได้ว่า
เอาแก้วของน้อยหน่ามาระบายสี ให้เหมือนของคุณแม่ดีไหม แปปเดียวคุณแม่คงดูไม่ออกหรอก แต่คิดไปคิดมา
เจ้าหนูน้อยหน่าก็ไม่เอาวิธีนี้ เพราะขี้เกียจ อีกทั้งถ้าจะระบายสี ก็คงต้องรีบทำไม่งั้นคุณแม่คงกลับมาก่อน
เจ้าหนูน้อยหน่าจึงล้มเลิกความคิดนี้ไป คิดไปคิดมา คุณแม่ก็กลับมาถึงบ้านแล้ว
ด้วยความที่เจ้าหนูน้อยหน่าคิดหาวิธีแก้ไม่ทันก่อนแม่กลับมา เมื่อได้ยินเสียงแม่พูดว่า กลับมาแล้วจ้า
เจ้าหนูน้อยหน่าก็ร้องไห้ออกมาแล้วก็รีบวิ่งเข้าไปกอดพร้อมกับขอโทษคุณแม่ทันที ทำเอาคุณแม่ตกใจ
แล้วจึงรีบถามเจ้าหนูน้อยหน่าว่า เป็นอะไรหรอลูก ทำไมหนูถึงร้องไห้ล่ะคะ
เจ้าหนูน้อยหน่าจึงเล่าให้แม่ฟังว่าได้ทำแก้วของแม่แตก แม่ก็ถามว่าแตกตรงไหน หนูได้ไปจับเศษแก้วไหม
เจ้าหนูน้อยหน่าก็ส่ายหน้า คุณแม่ก็เลยเดินไปเก็บเศษแก้วเงียบๆ เจ้าหนูน้อยหน่าก็ยืนแอบดูคุณแม่เงียบๆ
แต่เพราะเสียงซื้ดน้ำมูกของเจ้าหนูน้อยหน่า ซื้ดๆ ก็ทำให้แม่อมยิ้ม แล้วหันไปมองน้อยหน่าระหว่างเก็บเศษแก้ว
พร้อมถามว่าแล้วตอนที่หนูทำแก้วแตก หนูทำอะไรหรอจ๊ะ เจ้าหนูน้อยหน่าก็เล่าเรื่องที่ตัวเองคิดไปคิดมา
คิดหาวิธีแก้ต่างๆ ให้แม่ฟัง พอแม่ได้ฟัง แม่ก็อมยิ้ม และเมื่อเก็บเศษแก้วเสร็จแล้ว
ก็ได้เดินเข้าไปกอดเจ้าหนูน้อยหน่า เจ้าหนูน้อยหน่าก็งง เลยถามคุณแม่ว่า คุณแม่ไม่โกรธหรอคะ
แม่ก็ตอบพร้อมกับรอยยิ้มในขณะที่โอบกอดน้อยหน่าเอาไว้อย่างอบอุ่นว่า แม่จะโกรธได้ยังไงล่ะจ๊ะ
ในเมื่อหนูก็ทำตามที่แม่สอนอย่างดี ไม่จับเศษแก้ว แถมยังกล้ายอมรับว่าหนูทำแก้วแตกอีก
แม่จะไปโกรธหนูได้ยังไง ในเมื่อลูกสาวของแม่น่ารักขนาดนี้ น้อยหน่าที่ได้ฟังดังนั้น ก็ซื้ดน้ำมูกซื้ดใหญ่
ก่อนที่จะกอดแมอย่างอบอุ่นต่อไป