แม้โลกทั้งใบของผมจะแตกสลาย แต่ผมยังพยายามที่จะยืนขึ้นด้วยเรี่ยวแรงที่ยังเหลือเพียงน้อยนิด
ลมแรงพััดผ่านตัวผมไป... พาให้ความคิดที่ต้องการจะปลิวหายไปพร้อมกับสายลมกลับมาอีกครั้ง
รู้สึกเหมือผมจะไม่เหลือแรงให้ยืนอีกต่อไปแล้ว
เสียงลมหวีดหวิว คล้ายจะบอกผมว่า 'เธอไม่ได้อยู่คนเดียว'
ผมลืมตาอีกครั้ง, ลมสงบแล้ว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in