ชีวิตเราหยุดอยู่กันที่มานานมากแล้ว ไม่โทษ Covid 19 แต่เราเลือกแนวทางของเราแบบนี้เอง ชีวิตมีแค่กิน นอน นวด (แม่หาเงินเดือน ไม่ใช่กตัญญู) การรู้ว่าอะไรดี แต่ชอบฝืนคิดทำไม่ทำ แล้วก็เรื่องความตรรกะแปลก ไม่เคยคิดเลยว่าตรรกะเราแปลก คิดว่าปรกติมาตลอด พอมาตอนนี้มีเวลา ฟัง ดู ชีวิตคนอื่น แทนที่คนอื่นจะฟังเราพูดๆ อยู่ตลอดเวลา ก็แปลกดี มันยังย้ำคิดย้ำทำ อยาก time machine ย้อนกลับไปแก้ในจุดๆเดิมเสมอ ถ้า....วันนั้น ในวันนี้จะเป็นยังไง หลอกตัวเองด้วยการอ่านหนังสือ ดูซีรีย์ เพื่อเสพย์ชีวิตคนอื่น ปีสุดท้ายของอายุเลข 3 แล้ว ยอมรับว่าปีนี้หมดพลังในการใช้ชีวิตไปมากจริงๆ ยิ่งพ่อไม่อยู่ พ่อแม่วัยรุ่นกว่าเยอะ สิ่งที่อยากทำ 108 เรายังหาสิ่งที่ทำให้ครบ 10 อย่างก่อนตายไม่ได้เลย ในนี้เราจะบันทึก สิ่งที่เราคิด มันไม่ได้แปลว่าผิดหรือถูกนะ แต่เป็นสิ่งที่เราคิดและรูู้สึก การเล่าหนังสือหลายๆเล่มที่เราชอบ ชีวิตที่บางวันเราก็สงสัย ด้วยความที่รายมือไม่ดี ขอบันทึกไว้ในรูปแบบนี้ก็แล้วกัน จากนิวผู้ไม่ได้ไปงานหนังสือมาแล้ว 2 ปี น้ำตาไหล งานแสดงก็ไม่ได้ดู กรุงเทพอย่างพึ่งเปลี่ยนชื่อนะ รอพี่ไปเยือนก่อน ถ้าไปสยามตอนนี้คงต้องใช้ GPS เพราะทุกอย่างมันหมุนไปไม่มีอะไรเหมือนเดิม โดยเฉพาะใจเรา การคิดถึงวันสุดท้ายของชีวิต ว่าจะเป็นยังไง บันทึกนี้ แสดงความดีใจแล้วกันว่า ยังหายใจอยู่ คุณได้ไปต่ออีกหนึ่งวัน