I wish - แด่หัวใจที่ได้รัก แตกสลายและถูกประกอบขึ้นใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า

ฉันปรารถนาในทุกครั้งที่หลับลง
ว่าจะไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไป

ทางเดียวที่จะหลีกหนีความเจ็บปวดได้อาจจะเป็นการหลับไปตลอดกาล
ฉันเคยมั่นใจอย่างแรงกล้าในความเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวในตัวฉัน
ยืนและวิ่งอย่างไม่ลังเลหรือขอความช่วยเหลือจากใคร

แต่ในส่วนลึกในนั้น ฉันไม่เคยยืนได้ด้วยขาของตัวเอง
ฉันเรียกร้องให้ใครมาเจอฉันและช่วยให้ฉันยืนขึ้นอยู่เสมอ

แต่วัย25นั้น ยังคงสับสนวุ่นวายและสะเปะสะปะ
ภาระทางกาย ความสับสนในระบบประสาท ความเจ็บปวดในจิตใจ
ความรู้สึกโดดเดี่ยวที่ฉันเคยชินมาทั้งชีวิต ค่อยๆกัดกะเทาะเอาเปลือกนอกออกจนหมด

เกราะป้องกันแตกสลายไปหมดแล้ว

แตกสลายไม่เหลือแม้แต่เศษเสี้ยววิญญาณของความศรัทธา

ศรัทธาต่อโลก ต่อมนุษย์ น่ะหรือ

ฉันไม่หลงเหลืออะไรอีกแล้ว

ก่อนความหวังสุดท้ายจะดับลง
ฉันประกอบเศษซากของตัวเองขึ้นมาใหม่เพื่อรักใครสักคนเพียงเท่านั้น
หากปราศจากเขาแล้วฉันคงสูญสลายไป

มีเพียงรักที่ทำให้ฉันมีชีวิต
.
.
.
โลกมนุษย์ช่างยากเย็นยิ่งนักกับการมีชีวิต
ต่อสู้กับตัวเองเพื่อไปต่อสู้กับผู้อื่นต่อไป
แล้วสุดท้าย คำว่าชีวิตที่ใครต่างสงสัย
ใครกันเล่าจะนิยามถึงแก่นแท้ของมันได้

- cornflowerblue -

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น