1
เรื่องมีอยู่ว่า ฉันดันบังเอิญไปเจอโควทหนึ่งในเฟสบุ๊ค เขาบอกว่า เราจะกลายเป็นสิ่งที่เรารัก   

2
ที่นั่นเป็นร้านอาหารไทยในเมืองเล็กๆทางตอนเหนือของรัฐArizona เขามองหากะเพราเนื้อร้อนๆราดด้วยพริกน้ำปลา ต้องเป็นพริกน้ำปลาที่ใส่พริกเป็นเม็ดๆเท่านั้น น่าผิดหวังที่ที่นั่นไม่มีสิ่งที่เขาต้องการ 
รวมถึงฉันเองก็ให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ 

3 
ฉันจำไม่ได้ว่าเรากินข้าวด้วยกันกี่ครั้ง แต่ทุกครั้งที่ตรงหน้ามีเครื่องปรุงอะไรซักอย่าง เขาจะต้องหยิบขึ้นมาเหยาะ ไอ้นั่นนิดไอ้นี่หน่อย เผ็ดอยู่แล้วก็ยังต้องใส่พริก เค็มอยู่แล้วก็ยังต้องใส่เกลือ 

4
เขาเคยเล่าว่าแต่ก่อนเขาก็ไม่กล้ากินเผ็ด แถมยังมองพ่อกับแม่ด้วยความสยดสยองทุกครั้งที่เห็นพริกสีแดงอยู่เต็มจาน วันหนึ่งเขาตัดสินใจลองทำแบบนั้นดูบ้าง แล้วมันก็ทำให้อาหารจานเดิมรสชาติไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป 

5
ฉันมองภาพพริกในจานเขา
‘กินแล้วแสบท้องเลย’ เขาพูด 
ฉันมองมันอีกครั้งด้วยความไม่เข้าใจ 

6
ที่นี่เป็นร้านอาหารตามสั่งที่หาได้ทั่วไปในประเทศไทย แน่นอนว่ามันมีกะเพราเนื้อและพริกน้ำปลาที่เขาเคยตามหา ฉันมองรูปเขาในอินสตราแกรมพลางตักพริกสีแดงสดขึ้นมาราดข้าว คิดว่าเขาคงมีความสุขดี ฉันตักข้าวคำแรกเข้าปาก จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา เป็นไปได้ว่าพริกพวกนี้ อาจจะเผ็ดเกินไป 

1
เรื่องมีอยู่ว่า ฉันดันบังเอิญไปเจอโควทหนึ่งในเฟสบุ๊ค เขาบอกว่า เราจะกลายเป็นสิ่งที่เรารัก