คุณพ่อ : ตอนนั้นแม่ก็เรียนอยู่คณะเดียวกับพ่อ ก่อนจะย้ายไปเรียนพยาบาล
คุณแม่ : ไม่เคยรู้ล่ะสิว่าแม่เคยเรียนครูมาเหมือนกัน

คุณพ่อ : ช่ะ แม่จีบพ่อเด้อ
คุณแม่ : พ่อจีบแม่ก่อนต่างหาก




คำถาม : อ้าว ยังไงคะเนี่ย ?

คุณพ่อ : ก็ตอนนั้นแม่ส่งกระดาษพร้อมลายเซ็นมาให้พ่อ พ่อก็งงๆว่า เอ คุณหนูคนนี้ส่งมาให้ทำไมนะ แต่พ่อก็วาดรูปภาพ"แก้วแตก"กลับไปให้เพื่อสื่อว่ารักของเราเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะแม่เป็นถึงลูกครูแน่ะ พ่อเป็นแค่ลูกชาวนา ไม่กล้าจะไปจีบหรอก แค่ตอนนั้นเห็นว่าแม่น่าร้าก (น้ำเสียงเอ็นดูมาก)




คำถาม : แล้วคุณแม่ทำไมส่งกระดาษพร้อมลายเซ็นไปให้คุณพ่อล่ะคะ ?

คุณแม่ : ก็เพื่อนสนิทแม่มาบอกว่าพ่อแอบชอบแม่ แม่ก็นึกว่าพ่อคงอยากได้เป็นที่ระลึกน่ะซี ตอนนั้นพ่อน่ะหล่อมาก แม่เองก็ชอบพ่อเหมือนกัน แต่พ่อน่ะซีดันวาดรูปอะไรส่งกลับมาก็ไม่รู้

คุณแม่ : เคยชวนพ่อไปเดินตลาดใกล้ๆมหาลัย แต่พ่อปฏิเสธเฉยเลย ตอนนั้นแม่น้อยใจมากเด้อ
คุณพ่อ : ก็ตอนนั้นพ่อไม่มีตังค์ ถ้าไปกับสาวก็ต้องเลี้ยงน่ะซี จะเอาตังค์ที่ไหน
คุณแม่ : โธ่ ก็ไม่ได้จะให้เลี้ยงสักหน่อย แค่อยากเดินด้วยเฉยๆนะพ่อ

คุณแม่ : เคยๆ ตอนนั้นไปดูหนังกันนี่แหละ โรงหนังทางเดินก็จะมืดๆหน่อย พ่อเลยยื่นมือมารับ แม่รีบชักมือกลับอย่างไวเลยนะ บอกเลยแม่ไม่ง่ายเด้อ 55555
คุณพ่อ : โหย ตอนนั้นก็ไม่ได้จะแต๊ะอั๋งแม่ซะหน่อย รู้งี้ปล่อยให้เดินมืดๆก็ดี เราก็อุตส่าห์จะโชว์สุภาพบุรุษซะหน่อย (ทุกวันนี้พ่อยังงอนแม่เรื่องนี้ไม่หาย 555)





คำถาม : ทำไมแม่ถึงย้ายไปเรียนที่อื่นล่ะคะ ?

คุณแม่ : ก็พ่อเขาได้เข้าโครงการที่เรียนจบก็ได้บรรจุเลย แต่แม่ว่าแม่ไม่ได้แน่ๆ แล้วกลัวพ่อจะทิ้งเอา ไม่ได้ๆ แม่ต้องเรียนอะไรที่จบมาแล้วได้งานเลยเหมือนกันซี





คำถาม : แล้วไกลกันขนาดนั้น ไม่คิดถึงกันแย่เหรอคะ โทรศัพท์ก็ยังไม่มี ติดต่อกันยังไงคะ ?

คุณพ่อ : โหย คิดถึงน่ะซี แต่ก็ทำได้แค่เขียนจดหมายอย่างเดียว
คุณแม่ : ใช่ๆ แม่ก็จะรอจดหมายพ่อตลอดเลย ตอบกลับบ้างไม่ได้ตอบบ้าง แต่ที่แน่ๆคือพ่อจะเขียนส่งมาบ่อยๆล่ะ




คำถาม : แล้วนี่แต่งงานมาก็ 20 กว่าปีแล้ว มีเบื่อกันบ้างมั้ยคะ

คุณแม่ : แม่จะหาผู้ชายที่ไหนที่ดีเท่าพ่อไม่มีแล้วลูก เขาว่าได้สามีดีนี่เหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 เชียวนา แม่ว่าชีวิตแม่นี่โชคดีมากๆ อีกอย่างพ่อก็มีแค่แม่ แล้วแม่ก็มีแค่พ่อ ถ้าเราไม่อยู่เคียงข้างกันดูแลกันให้ดี แล้วจะให้ใครมาดูแลเราเล่า
คุณพ่อ : แม่เขาน่ารัก ใครอยู่ใกล้แม่ก็รักแม่ทั้งนั้นแหละ แม่เขาจะสร้างรอยยิ้มให้คนรอบข้างโดยไม่รู้ตัวเสมอ 

ปล.1 แม่บอกว่า ชีวิตแม่เหมือนผ่านมาเรียนครูในตอนนั้นเพื่อมาเจอกับพ่อเฉยๆ ก่อนเส้นทางชีวิตจะเดินทางสู่เส้นทางพยาบาล ทั้งที่อีกใจหนึ่งก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าเราจะมาเจอกันได้ยังไง สุดท้ายในวันที่พ่อแม่มีงานทำแล้วทั้งคู่ (นึกภาพ no internet no telephone นะคะ) พ่อไปตามหาแม่โดยการไปหาคุณตาคุณยายแล้วถามถึงที่ทำงานของแม่ (ซึ่งอยู่ในชนบทไกลสุดกู่) และพ่อกับแม่ก็ได้เจอกันอีกครั้งในรอบ 2 ปี พ่อก็ขอแม่แต่งงานในวันนั้นเลยค่ะ <3 

ปล.2 อยากให้ทุกคนได้อ่าน เพื่อนคนเดียวของแม่ /พื้นที่โฆษณา

ปล.3 แถมๆ

คำถาม : พ่อขอแม่แต่งงานยังไงคะ โรแมนติกอย่างในละครหรือเปล่า ?
คุณแม่ : โนวววววว ตอนนั้นพ่อเดินทางมาหาว่าแม่อยู่ไหนเจอแล้ว พ่อก็จะกลับ พร้อมกับถามแม่ก่อนกลับว่า 'แต่งงานกันมั้ย ถ้าตกลงก็ไปหาพ่อกับแม่กัน(ตากับยาย)' แม่ก็รีบตอบอย่างไวว่า แต่งซี
คุณพ่อ : ด้วยความที่แม่เขาเป็นคนน่ารักมากๆ พ่อไปแอบถามคนแถวนั้นเขาว่าคนมาจีบแม่เยอะน่ะซี พ่อเลยคิดแล้วว่า ไม่ได้การแล้ว ยังไงก็ต้องแต่ง พ่อเลยต้องขอแต่งกันวันนั้น นี่พ่อยังไม่ได้ถามคุณปู่คุณย่าด้วยนะ ไม่รู้ล่ะ ขอเลยละกัน