รู้สึกวันและเวลาที่นี้ผ่านไปไวมาก  นี้สองเดือนแล้วเหรอไวจังตอนแรกมันก็ไม่ชินหรอกตอนแรกๆที่มาอยู่ที่นี้   แต่พอมาอยู่นานๆไปเข้าก็เริ่มปรับตัวเข้ากับทุกคนได้บ้างช่วงนี้งานก็ยังเยอะเหมือนเดิมป้อนงานมาเกือบทุกวัน   พวกเราจึงไม่ค่อยได้อยู่ที่ศูนย์บัญชาการสักเท่าไหร่ส่วนจะตะเวรออกไปทำภารกิจข้างนอกกันมากกว่า

พวกเราจึงต้องแอคทีฟกันแทบจะะตลอดเวลา   เวลาทำงานก็งานเวลาสนุกก็ใช้ชีวิตให้เต็มที่ง่วงนอนอยากจะนอนพักสักงีบก็ไม่ได้อีก    หัวหน้าช่างใจร้ายกับพวกเราจริงๆลุยงานต่อเลยอ่ะหัวหน้าอ่ะสั่งให้ฉันบู้ล้างผลาญตลอดเลย  ดูสิค่ะเพืื่อนๆทีมเรียกฉันเป็นแม่กันหมดแล้วฉันก็รู้สึกแปลกๆที่ถูกทุกคนเรียกฉายาใหม่

ตอนแรกก็คิดว่าคงจะมีแค่คนในองค์กรเท่านั้นที่เรียกแบบนีี้     ข่าวของฉันมันแพร่ออกไปไวมากปานนี้เขาคงจะรู้กันท้้งจักรวาลแล้วแหละ

พอตอนนี้ฉันเดินออกมาข้างนอก   จะมีแฟนคลับคอยตามเจอกับป้ายไฟ "  แม่มาแล้วค่ะ"  มีคนมากมายรุมกรูเข้ามาขอถ่ายรูปฉัน   ก่อนขึ้นรถดีใจอยู่น่ะที่มีคนรักฉันเยะขนาดนี้แต่ฉันคิดว่าคงจะมีคนเกลียดฉันแน่นอน

จู่ก็มีผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉัน       ท่าทางของดูไม่น่าไว้ใจในมือของเขาถือลูกบอลเล็กๆจู่เขาก็ปาลูกบอลนั้น    มาใส่ฉันโชคดีที่ลูกบอลนั้นเป็นแค่น้ำเปล่ารู้สึกเย็นหน้าและโกรธขึ้นมาทันที

แอนตี้   "  สาดน้ำเย็นสำหรับคนร่านๆอย่างเธอ    ทำตัวสวยไปวันๆเอาแต่อ่อยผู้"

แคนดี้  "  ว่าแต่คนอื่น  หัดส่องกระจกดูตัวเองบ้างน่ะ"

กลุ่มแฟนคลับกับแอนตี้ก็เข้าประกัน   ชุลมุนวุ่นวายจนทุกคนต้องพาฉันหนีออกมาจากตรงนั้นหลังจากเหตุการณ์สงบลง   แฟนคลับของฉันก็ได้รับบาดเจ็บพาห่ามกันส่งโรงพยาบาลโดยใช้เฮลิค็อปเตอร์หลังจากนั้นทีมของเราก็เดินทางต่อไปยังที่อื่นต่อ

พายุทะเลมันรุนแรงมาก   พวกเราต้องสวมหมวกกันลมเอาไว้ตอนกลางวันทะเลทรายเช่นร้อนเหลือเกินพวกเรากำลังขี่อูฐที่เป็นหุุ่นยนต์เอไออยู่  พวกมันทำหน้าที่เหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงของพวกเราสารถลูบหัวหรือนอนเล่นกับมันได้   

และแล้วเวลาแห่งการรอคอยก็ได้สิ้นสุดลงแล้ว    เจ้าแห่งทะเลทรายได้มาหาพวกเราแล้วเขายืนอยู่ตำแหน่งเดียวกับฉัน  เป็นผู้ชายแปลกหน้าที่มีรูปร่างสูงสมส่วนและหุ่นดีมากโดยเฉพาะซิคแพคของเขาที่ดูแน่นมาก  ผิวกายเป็นสีแทนน้ำผึ้งประกายทองหน้าตาหล่อเหลากว่าพี่สิงโตอีกสวมชุดฟาโรห์ที่ดูเทห์และทันสมัยมาก   สวมร้องเท้าหนักสีดำสนิท

เจ้าแห่งทะเลลทราย  "  ข้านึกว่าใคร   ที่แท้เหล่ามิตรสหายของข้านี้เองท่านทั้งหลายเชิญผักผ่อนที่นี้ก่อนเถิด       ข้าจัดหาที่พักสำหรับทุกคนไว้แล้ว"

หัวหน้าทีม  "  ขอบคุณท่านมาก   ที่คอยช่วยเหลือพวกเรา"

เจ้าแห่งทะเลทราย  "ข้าว่าทุกท่านเดินทางมาถึงที่นี้คงจะเหนื่อยกัน"

หลายชั่วโมงต่อมา

ทุกคนก็แยกย้ายกันไปอยู่ที่ห้องตัวเอง   รูมเมตของฉันคือพี่ลาเต้

ตัดจบ