กีฬาสีปีนี้สีเราได้ที่ 4 หล่ะ จาก 4 สี 555 

เป็นปีประวัติศาสตร์โคตรๆ เป็นปีสุดท้ายของชีวิตนักเรียน เป็นปีแรกของการเป็นเฮด และก็เป็นปีแรก 

ที่ห่วยขนาดนี้ ได้มาแค่ 3 ถ้วย ขำ 555 ถ้วยมารยาทยังไม่ได้อ่ะ คิดดูเอาล่ะกัน

ไม่ใช่ว่าเป็นสีที่ไม่เก่งอะไรเลย คือเก่งแหละ เข้าชิงทุกกีฬา แต่แม่งไม่ชนะเลยสักอันไง 555

ชนะขบวนก็ดีใจโคตรๆ เพราะห้องเราวางแผนเอง ทำเอง ทุกขั้นตอน

ห้องเราทำงานช้ามาก ไม่เคยทันอ่ะ งานทุกอย่างจะเสร็จตอนวันงาน เสร็จก่อนใช้งานจริงแค่ไม่กี่ชม. ล่าสุด ป้ายสี นี่ไปนั่งทำกันต่อตั้งแต่ตี3 ตั้งขบวนตอน 7 โมงเช้า 

เพื่อนคนที่เดินขบวนก็ไปแต่งองค์ทรงเครื่องกันตั้งแต่ตอนนั้น

พวกคุมขบวนอย่างเราที่ไม่ได้แต่ง ก็มีกันอยู่แค่ 4-5 คน ทำทุกอย่าง ตั้งแต่เรื่องเท่าไม้จิ้มฟันยันประกอบเป็นเรือไททานิค คือเหนื่อยโคตรๆ เหนื่อยแบบ เหนื่อยๆๆๆๆๆ เหนื่อยมากกกกกกกกกก

เซ็งโคตรๆกับความเห็นแก่ตัวของเพื่อนในห้อง น้องในสี คือถ้าไม่ไปจิกหัวเรียกรายคน งานจะไม่มีทางเดินเลย คืออะไรจะขนาดนั้น โตๆกันแล้วป่ะ แต่สุดท้ายงานมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี

งานจบแต่ประสบการณ์ยังคงมีอยู่ ทำให้เราได้เรียนรู้การทำงานใหม่ๆ ไม่ว่าจะตัดโฟม ทำป้าย ระบายสี จัดดอกไม้ การประชุมกีฬาสีที่เข้าบ่อยจนจะเป็นบอร์ดบริหารได้แล้ว การทำงานเอกสาร ที่เป็นเลขาของสีที่ทำทุกอย่างจน เทียบเท่า ประธานเบ็ดเตล็ด เป็นแรงงานทาส ประหนึ่ง STAFF คนนึง เป็นคนไปคอยช่วยคุมกีฬาแทบจะทุกอย่างตอนเพื่อนไม่มา เป็นคนพาน้องสีไปกินข้าวหลังจากแข่งวิ่งเสร็จ เพราะดันเอาน้องมาลงแทนเพื่อนน้องที่ตัวจริงวันแข่งดันไม่สบาย เป็นพี่คุมขบวนที่ตีกับเด็กหลีดปากดีจนเสียงแหบ เป็นคนคอยรับหน้าตอนประธานกับรองไม่อยู่ เป็นคนโทรตามเพื่อนในห้องจนหลังจากนี้เพื่อนคงไม่อยากรับสายโทรศัพท์อีกแล้วมั้ง 555 เป็นคนที่ต้องเล่นดนตรีประกอบตอนหลีดเต้นที่รู้ก่อนล่วงหน้าแค่ 1 อาทิตย์ ซึ่งทุกอย่างต้องเริ่มใหม่หมด 

สุดท้ายนี้ กีฬาสีปีนี้เป็นปีสุดท้ายแล้ว ก็ยังคงอยู่ในความทรงจำของเรา นับเป็นประสบการณ์ดีๆ ที่ทำให้เราโตขึ้น ได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆ เยอะขึ้นมากๆ ขอบคุณ