28 เมษายน 2564 

LAEN 475 English Language Teaching    

    และแล้วนี่คือการเขียน reflective journey ครั้งสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดเพราะส่วนตัวเชื่อว่าทุกการเรียนรู้ในชีวิตเราสามารถสะท้อนสิ่งที่เราได้รู้ได้ตลอด สัปดาห์ที่ผ่านมาได้ทดลองสอน peer teaching และactual teaching ซึ่งเป็นสัปดาห์ที่เรียกว่าสุดทรหดเพราะอยากให้ผลลัพธ์ออกมาดีที่สุด  ย้อนไปก่อนหน้านี้ได้ทำการเตรียมแปนการสอนกับเพื่อน ที่เป็นการเตรียมแผนการสอนแบบจริงจัง มีการวางทามไลน์เป็นระบบละแบ่งหน้าที่กัน พอได้รับฟีดแบคจากอาจารย์ก็เริ่มปรึกษาและแก้ไขเนื้อหากันก่อน peer teaching กันเลย  ซึ่งแรกที่ค้นพบคือความตื่นเต้นถึงแม้ว่าในห้องจะเป็นคนที่คุ้นหน้ากันบ้างแต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เพื่อนๆหลายๆคนให้ความร่วมมือดีมากไม่ว่าจะเป็นการตอบคำถามระหว่างสอนหรือพูดตอบทันทีที่ถูกเรียกชื่อ อาจจะเป็นเพราะหัวอกเดียวกัน หลังสอนเสร็จอาจารย์ให้ฟีดแบคอีกครั้ง ทำให้ได้กลับไปทบทวนว่าทำพลาดตรงไหนและจะปรับอะไรในการสอนจริง  เมื่อวันสอนจริงมาถึงทุกอย่างดำเนินไปด้วยดีแต่สิ่งที่ควบคุมไม่ได้คือผู้เรียน เนื่องจากผู้เรียนมีพื้นฐานการเรียนที่แตกต่าง และความร่วมมือนั้นค่อนข้างต่างกับการสอน peer teaching ที่มีเพื่อนช่วยตอบ  ซึ่งการสอนทั้งสองแบบได้ทำการ scaffold นักเรียนไปด้วย พร้อมกับปรับใช้ให้เหมาะสม เช่น เมื่อเรียกชื่อให้อ่านโจทย์แล้วไม่มีใครตอบ จะไม่ฝืนเรียกอยู่อย่างงั้นเพราะจะทำให้บรรยากาศอึดอัดแต่จะเลือกอ่านเองเพื่อให้การสอนดำเนินต่อไปและอยู่ในเวลาที่กำหนด ในการสอนทั้งสองแบบทำให้ได้ใช้วิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้ามาใช้และนำสิ่งที่ได้จากสอนครั้งนี้มาทบทวนว่าจะพัฒนาขึ้นอย่างไรในอนาคต

       สิ่งที่ได้เรียนรู้ใหม่จากการสอน peer teaching และ actual teaching นั้นคือไม่มีอะไรเป็นไปตามแผน ต่อให้มีการเขียน lesson plan ที่ดีแค่ไหนก็ไม่เท่าการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า  ซึ่งที่สังเกตได้คือ peer teaching เป็นการสอนเพื่อนๆในคลาสที่มีพื้นฐานการเรียนไม่ต่างกัน ทำให้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความเร็ว แต่ actual teaching นั้น นักเรียนมีพื้นฐานที่แตกต่าง  ความร่วมมือในการตอบคำถามนั้นสามารถตีความได้หลายอย่าง อาทิ นักเรียนขาดความกล้าในการตอบคำถาม นักเรียนไม่เข้าใจสิ่งที่สอน หรือแม้กระทั่งนักเรียนตามเนื้อหาไม่ทัน สิ่งเหล่านี้เปิดโลกแก่การเรียนรู้ของข้าพเจ้าเป็นอย่างมาก อาทิ คำศัพท์ที่ดูเหมือนจะง่ายในความคิดผู้สอนแต่พออยู่ในสถานการณ์จริงคำศัพท์นั้นอาจไม่คุ้นสำหรับนักเรียนในห้อง  จากการสอน actual teaching ทำให้ข้าพเจ้าเล็งเห็นว่าการเรียนโดยเน้นที่ผู้เรียนเป็นสิ่งสำคัญรวมถึงคำนึงถึงพื้นฐานของแต่ละคนอีกด้วย แต่โดยรวมแล้วทั้งการ peer teaching และ actual teaching ทำให้ข้าพเจ้าตระหนักถึงหน้าที่การสอนและความสำคัญของสื่อสารมากขึ้น  นอกจากนี้สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้คือ interaction เพราะการสื่อสารระหว่างผู้เรียนเป็นสิ่งที่สำคัญ โดยเฉพาะยุคโควิด-19  การสื่อสารทำให้รู้ว่าผู้เรียนเข้าใจบทเรียนหรือไม่และยังตามทะลันหรือเปล่า อีกทั้งทำให้การสอนไม่จืดชืดเกินไป 

      ทางด้านการประเมินผลนั้นอาจารย์มีการชี้แจ้งสัดส่วนการให้คะแนนที่ชัดเจน และคอยให้คำปรึกษาตั้งแต่ต้น โดนเริ่มจากการวาง lesson plan ที่มีการชี้แจ้งถึงข้อควรปรับปรุง ซึ่งทำให้ lesson plan ฉบับจริงมีคุณภาพมากขึ้น นอกจากนี้ยังได้รู้ฟีดแบคการสอนอีกด้วยว่าควรปรับลดหรือแก้ไขอะไรก่อนการสอนจริง ทำให้รู้สิ่งที่ตนต้องแก้ไข ที่สำคัญคือการให้คำแนะนำของอาจารย์เป็นเชิงบวกทำให้ไม่เสียกำลังใจ อีกทั้งยังปรึกษาได้ตลอด 

      หลังจบการเรียนวิชานี้แล้วทำให้ข้าพเจ้ารู้ว่าการสอนนั้นเป็นศาสตร์ที่ยืดหยุ่น ทุกอย่างมีความปรับเปลี่ยนให้เข้ากับสถานการณ์อยู่เสมอ และทุกๆการสอนผู้สอนและผู้เรียนจะได้แง่มุมใหม่ๆกับมาไม่ใช่แค่วิชาการแต่รวมถึงกระบวนการคิดอีกด้วย ข้าพเจ้าหวังว่าข้าพเจ้าจะใช้สิ่งที่ได้เรียนรู้จากวิชานี้ให้ได้ประโยชน์สูงสุดและเป็นบุคคลที่มีคุณภาพและพัฒนาตนเองต่อไปในภายภาคหน้าอยู่เสมอ