เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Storynunepn
เกลียดประโยคนั้น
  • นานแค่ไหนที่เราไม่ได้เจอกัน
    วันเวลาหมุนผ่านไป
    บทสนทนาสองเราจางหาย
    ตามกาลเวลาที่หมุนผ่านไป

    ฉันเดินผ่านร้านคาเฟ่ที่เธอชอบ
    ฉันเจอของที่เทอทำหาย
    ฉันเก็บรูปถ่ายของเราเอาไว้
    ฉันคิดว่าเราคงไม่ได้ถ่ายด้วยกันอีก

    ก่อนหน้านี้ฉันมีเธออยู่
    คอยรับฟังเรื่องราวปัญหา
    ในแต่ละวันที่ผ่าน
    เราต่างแย่งกันเล่า
    ฉันนึกถึงทุกครั้งแล้วเผลอยิ้ม

    ทุกการกระทำของเธอ
    มันอยู่กับฉันเสมอ
    แม้ว่าเธอเลือกจะจากไป
    มันจบแล้วก็จริง
    ฉันยอมรับ
    ฉันยังจำได้ไม่ลืม
    เธอพูดจบแล้วก็จากไป
    ฉันเกลียดประโยคนั้น
    เพราะถ้าเธอไม่พูดมันออกมา
    ก็คงไม่มีการจากลาก่อนหน้านี้

    แต่เธอรู้ไหม
    ภาพของเธอยังวนเวียน
    อยุ่ในส่วนหนึ่งของความทรงจำ
    ซึ่งฉันนั้น...ไม่อาจลืม
    ฉันคิดถึงเธอ
    ถ้าวันนึงเราบังเอิญเจอกัน
    และฉันคิดว่า...



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in