"ครับ" 

"มีไฟแช็คไหม" เธอคีบบุหรี่ไว้ที่นิ้ว

"มีครับ เดี๋ยวผมจุดให้" ผมยื่นซิปโป้คู่ใจไปจุดไฟให้บุหรี่ของเธอ คล้ายฉากในหนังมาเฟีย

"ลาย แบ๊วจัง" เธอมองซิปโป้ลายยูนิคอร์นของผมแล้ว แซว

ผมยิ้มตอบ

"เอาไหม" เธอยื่นบุหรี่มาให้ 

"ผมไม่สูบครับ พกไว้เล่นมายากลเฉยๆ"

ผมโชว์ จุดไฟแล้วเอานิ้วดับ แล้วดีดไฟกลับขึ้นมา 

"กับ พกไว้ยื่นให้ผู้หญิงสวยๆ ครับ" 

"แล้วพี่ ถือเป็นผู้หญิงสวยๆม่ะ"

"สำหรับผม ผู้หญิงทุกคนสวยครับ"

"เชี่ยยยย เอาดีๆดิอย่าตอบเอาหล่อ"

"ผมพูดจริง"

"แปลก" เธอทำหน้าเหมือนผิดหวังในตัวผม

"ผมเคยพูดกับเพื่อนคนหนึ่งว่า เพื่อนของเธอสวยกว่าเธอ เธอไม่ชอบที่มาพูดว่าใครสวยกว่าใคร แล้วบอกว่าผมเป็นผู้ชายอันดับหนึ่งที่ทำให้เธอเสียใจ ไอสัส ด่าผมว่าหน้าหีผมยังไม่เจ็บเท่านี้เลย"

"แล้วไงต่อ" เธอเริ่มสนใจ

"ผมมาคิดดูแม่งก็จริงว่ะ กูแม่งโคตรเหี้ยเลย การมองคุณค่าคนด้วยภายนอกตัดสินว่าสวยไม่สวยจากรูปลักษณ์แม่งเหมือนการเลือกสินค้าเลย ซึ่งคนเราไม่ใช่สินค้าไง คนคือมนุษย์ หลังจากนั้นผมก็เชื่อว่าผู้หญิงทุกคนสวย"

"มีต่อไหม"

"ผมโคตรแคร์เธอเลย แต่ไม่แสดงออก ผมทำร้ายเธอด้วยคำพูดบ่อยชิปหาย"

"เอาเบอร์พี่ไว้ไหม" 

"เอาไปทำไมครับ" ผมสงสัย

"น้องดูเก็บกดอะ" เธอหัวเราะ

"ไว้โทรมาระบายให้พี่ฟัง พี่รับฟังคนเก่ง"

"ขอบคุณครับ"  ผมเขินแต่พยายามไม่แสดงออก แล้วยืนมือถือไปให้เธอเมมเบอร์

"ไว้โทรมานะ พี่ไปละเพื่อนมารับแล้ว"

"ได้ครับ" ผมพยายามยิ้มให้น่ารักที่สุดและไม่ให้ดูเฟค

"ไม่ต้อง ครับ ทุกคำก็ได้ บ๊ายบายนะคะ"เธอโบกมือละเดินจากไป