สวัสดีโว้ยยยยยย มีเรื่องจะเล่าให้อ่านเป็นเรื่องดีๆที่เกิดขึ้น ถือเป็นเรื่องดีๆที่เราประทับใจอย่างเห็นได้ชัดในต้นปี 2019 นี้ 

     ทำกีฬาสีกับเพื่อนคือดีมาก ก.ไก่ 3 ล้านตัว ตอนแรกแอบกลัวเพราะไม่เคยคุยกันมาก่อน รู้จักแค่บางคน แต่ทุกคนคือไม่ว่าจะช่วยหรือไม่ช่วยก็วนเวียนอยู่รอบๆตลอด ดึกดื่นก็อยู่เป็นเพื่อน เล่นแบด นั่งดู เล่นโทรศัพท์ ขนาดไม่รู้จักกันแต่อยู่ดีๆก็มานั่งคุย ซื้อลูกชิ้นมาให้กิน กดสคริปข้ามการแนะนำตัวและความอึดอัดในช่วงแรกของการทำความรู้จักมาที่ "มึงวาดไรเนี่ยไอ้สัส" ขำ5555555

     ประทับใจมากโดยเฉพาะเพื่อนผู้ชาย ตั้งแต่เด็กๆแล้วเราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายเท่าไหร่ ไม่ชินกับการมีผู้ชายมาอยู่รอบตัวหรือใกล้ๆ พอได้คุยกันก็ เออออออ มันก็ง่ายกว่าที่คิดนี่หว่า ผู้ชายก็นั่งทำพู่กับเพื่อนผู้หญิงได้ ทาสี ทำฉาก มันทำไม่ได้ก็นั่งคุยเป็นเพื่อน กวนตีนๆ ผสมสี แงะถังสีให้ ด่ากันให้ฟัง พึ่งเคยเรียกเพื่อนผู้ชายด้วยคำว่า "เพื่อนXXเพื่อนรัก แงะถังสีให้เพื่อนหน่อยสิ" ขำ5555555

     ทุกคนคือไม่บ่น ไม่ว่า กวนตีนอยู่ใกล้ๆ ล่าสุดขนของแล้วสีมันหก ก็ช่วยกันกอบ เอาสองมือนี่แหละกอบ โชคดีที่เป็นสีน้ำพลาสติก ล้างออกได้ แต่นานมากกกกกก 3-4 คน ช่วยกันโกย เอาไปใช้ต่อ ด้วยความที่มันเป็นถนนในซอยทุกคนคือชุลมุนสุด เห้ย มีกระดาษมั้ย มีแปลงมั้ย  ไปเอาน้ำมาดิ้ หลายปีที่ผ่านมานี้ พึ่งมีคนพูดให้เราได้ยินว่า "ไอ้XXต้องด่ากูแน่เลย" ขำ5555555

    ใครจะรู้สึกหรือจะมองกีฬาสีในรูปแบบไหนเราไม่รู้นะ แต่ที่รู้ๆสำหรับเรามันคุ้มที่จะเหนื่อย ไม่ใช่เพื่อชัยชนะอะไร บางทีอาจมีเพื่อน มีพี่ มีน้อง ที่ต้องผิดใจกันไปเพราะกีฬาสีก็มาก ความรู้สึกที่เสียไปของแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน สุดท้ายคืออย่างน้อยๆเราเคยอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกับเรา ในช่วงขณะหนึ่งของชีวิตที่ทั้งเศร้าและยิ้มแค่นี้ก็พอแล้ว ขอบคุณนะสีแฮง