'แกว่าชีวิตที่มีความสุข มันเป็นแบบไหน'

'เอาหมูสไลซ์ สามที่ค่ะ'

'แบบหมูสไลซ์เหรอวะแก'

 เราต้องใช้ชีวิตให้เหมือน "หมูสไลซ์"

ใช่แล้ว หมูสไลซ์บางๆ ที่เธอชอบทานนั่นล่ะ อ่านไม่ผิดหรอก

หมูสไลซ์ ที่ไม่ว่าใครก็ชอบ ใส่ลงไปในน้ำที่ยังไม่เดือดดี แปปเดียวมันก็สุก พร้อมที่จะกินได้ ชีวิตมันก็คล้ายๆ กันล่ะเธอ

ลองใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ไม่ต้องรอฤกษ์รอยามอะไร พร้อมเมื่อไรก็ทำ เอ็นจอยกับสิ่งต่างๆ รอบตัว

ลองมีความสุขกับเรื่องธรรมดาๆ ในชีวิต ให้เหมือนเป็นสิ่งที่พิเศษ เหมือนหมูสไลดซ์ที่แค่หั่นบางๆ ไม่ต่างอะไรกับเนื้อหมูธรรมดา แต่อร่อยและมีคนชมชอบ เพราะความเป็นตัวของมันเฉยๆ ไม่ต้องปรุงรส

การมีความสุขได้ก็คือมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองมี สิ่งที่ตัวเองเป็น อย่าไขว่คว้าอะไรเกินตัว เหมือนแค่มีน้ำจิ้มในชีวิตก็พอไม่จำเป็นต้องหมักอะไรเพิ่มเติมไปมากกว่านั้นจนเฝือ

ความสุขสำหรับเรา เราว่ามันต้องง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ไม่ยุ่งยาก เหมือนหมูสไลด์ที่สุกง่ายๆ ไม่ซับซ้อน แกว่งในน้ำแปปเดียวก็สุก อย่าเผลอแช่หมูสไลด์ทิ้งไว้ในน้ำซุปนานไปมันจะแข็ง เหมือนชีวิตเธอที่ตึงสุดโต่งหรือหย่อนยานไป 

มันไม่อร่อย  ไม่ใช่อะไร

มันไม่โอเคหรอก มากไปหรือน้อยไป ทุกอย่างมันล้วนอยู่ที่ความพอดีทั้งนั้น

ไมลีย์อยากให้เธอจงคิดและเป็นเช่นหมูสไลซ์ ที่สุกง่ายและสุขง่ายกับทุกสิ่ง
จงใช้ชีวิตทุกๆ ให้เหมือนเอาหมูลงไปลวกแปปๆ แค่พอสุข อย่าอินเกิน

ตามที่พี่ช่าบอกในเดอะเฟซนั่นแล อย่าอินเกิน

ด้วยรักและหมูสไลซ์

ปล. สามชั้นก็สุกง่าย แต่เลี่ยนและอ้วน จงอย่าเป็นเช่นสามชั้นสไลด์ในชีวิตใคร เพราะอร่อยไหนก็ทำให้เขาอ้วน