เราต่างถูกโยนให้พยายามเอาชีวิตรอดและเติบโตในสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน สิ่งแวดล้อมของเรามันต่างกันตั้งแต่อาหาร น้ำ อากาศ ผู้คนรอบตัว ฯลฯ เราถูกกระทบจากสิ่งเหล่านี้ มันหล่อหลอมเราออกมาเป็นวัตถุรูปร่างประหลาดที่มีลักษณะเฉพาะตัว

ประโยคที่ชอบที่สุดในชีวิตของเรา (เท่าที่มีชีวิตมาตลอด 21 ปี) คือ 'เคารพในความแตกต่างระหว่างบุคคล' เราว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ควรปลูกฝังให้มันหยั่งรากลึกลงไปในจิตใจของมนุษย์ ไม่จำเป็นต้องพยายามเข้าไปทำความเข้าใจคนนั้นคนนี้ไปทั่วหรอกนะ ขอแค่รับรู้ว่าโลกนี้มีคนหลากหลายรูปแบบ ขอแค่ไม่ก้าวก่ายตัวตนของคนอื่น เคารพในความแตกต่าง

เราพยายามเติบโตเข้าหากลุ่มบุคคลที่มีลักษณะร่วมกับตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง หรือถ้ามองอีกมุมอาจจะเป็นเพราะเราอาศัยอยู่ในสิ่งแวดล้อมนี้เลยจำเป็นต้องเติบโตไปในทิศทางเดียวกับสิ่งแวดล้อม

เราต่างเป็นสิ่งแวดล้อมให้กันและกัน

เรื่องที่เศร้าที่สุดคือคนที่เคยเติบโตในสิ่งแวดล้อมเดียวกับเราในอดีต เคยหัวเราะเรื่องเดียวกัน ต้องกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถพูดคุยเล่นสนุกสนานแบบนั้นได้อีกแล้ว