'จริงอ่ะ ไม่เชื่อหรอก หน้าอย่างนี้เนี่ยนะ'

นึกถึงบทสนทนาแรกที่ได้รู้จักคนคนหนึ่งซึ่งก็นานแล้ว 

 อย่าเอ่ยถึงจะดีกว่าเดี๋ยวจะถามถึงดาวเสาร์ .... ตึ่งโป๊ะ!

แต่จะย้อนกลับไปตอนสมัยปีหนึ่ง สาวน้อยวัยสดใสก้าวเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยพร้อมกับหัวใจที่เต็มไปด้วยคำว่า 'จะหาแฟนให้ได้!' เรื่องเรียนนี้ไม่อยู่ในหัวเลยนึกแล้วสงสารพ่อกับแม่จัง 55555 

พ่อเคยบอกไว้ว่า 'เรียนให้จบนะลูกเดี๋ยวก็มีนะแฟน'

แม่เคยบอกไว้ว่า 'แฟนไม่ต้องมีหรอก ทำงานทำการเดี๋ยวก็มา'

หึ...คิดหรอว่าจะฟัง ท่ามกลางเหล่าหมู่ชายฉกรรจ์ สูง ขาว ตี๋ แบบนี้ ลูกจะทนไหวได้อย่างไร! วิ่งตามหาความรักชนิดที่ว่าไม่เคยจะเผื่อใจ และ สุดท้ายก็ได้กินแห้วตามระเบียบ

 

และแทบจะทุกครั้งที่เสียใจ คำนี้ก็จะลอยอยู่ในหัวอย่างกับเปิดเทปวนไป

 'ยิ่งตามหายิ่งวิ่งหนี' แล้วพอฉันหยุดจริงๆ...ล่ะ? มันจะวิ่งมาหาฉันใช่ไหม ?

จนแล้วจนเล่า...สายลมก็ผ่านไป  พ่อกับแม่เริ่มถาม เพื่อนเริ่มถาม น้องเริ่มถาม ญาติเริ่มถาม แม้แต่ป้าข้างบ้านยังถาม 'เมื่อไหร่จะมีแฟนสักที' 

โว๊ะ.... ตอนอยากจะมีละไม่ให้มี ตอนไม่มีอยากให้มีจัง ส่ายหัวๆ 

ค่อยๆคิดข้อดีของคำว่าโสด แท้จริงแล้วโสดมันไม่ได้แย่มากมายขนาดนั้นเลย อยู่กับตัวเองจนชิน

จะพบว่าการอยู่คนเดียวมันมีความสุขจริงๆนะ 

พูดไปอาจะไม่เชื่อ อย่างนี้ต้องลองเอง

 

สร้างความบันเทิงในชีวิตโสดด้วยตัวเองสิ จะจมปรักกับคำว่าไม่มีใครแล้วทำอะไรไม่ได้ มันไม่ใช่เว้ย เรียนรู้และยอมรับกับมันแล้วเราจะมีความสุข

โสดจะทำอะไรก็ได้.... 

โสดทำให้เรามีเวลากับสิ่งที่เราชอบมากขึ้น

โสดทำให้เราอยากไปเที่ยวตามใจอยาก

โสดทำให้เรามีเวลาอยู่กับครอบครัวมากขึ้น

โสดทำให้เรามีเวลาอยู่กับเพื่อนได้สุดเหวี่ยง

ที่สำคัญ เวลาที่เราไม่ชอบใครเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้วล่ะ