ช่วงนี้อยากมีความรัก (ต้องเป็นความรักที่ต่างคนต่างรักกันด้วยนะไม่ใช่รักข้างเดียว) แต่พอลองคิดดูดี ๆ ว่าทำไมถึงอยากมี สรุปได้ว่า

1. รู้สึกเหนื่อยกับชีวิต คืออยากได้คนมาซัพพอร์ตทางอารมณ์ บางวันก็จิตตกไปเฉย ๆ ไรงี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเป็นใครก็ได้ คาดหวังรักที่ดีจัดเลย แบบที่มัน too good to be true อ่ะ พอลองคิดกลับกันดู ใครจะมาซัพพอร์ตทางอารมณ์ให้กันได้ตลอด โดยเฉพาะคนที่มีปัญหาอย่างเรา 555

2. อยากหาเหตุผลอะไรสักอย่างมา distracted ตัวเองจากความคิดลบ ๆ

3. เห็นคนรอบตัว ทั้งเพื่อน พ่อแม่ ศิลปินที่ชอบ ทุกคนมีความรักของตัวเองกันหมด แอบเหงา เพราะตัวเองไม่มี เรารู้สึกเหมือนทุกคนได้เข้าไปในโลกอีกใบแล้ว ใบที่เราไม่มี (และไม่น่าจะมีง่าย ๆ)

4. อยากรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าหรือ fit in กับความเป็นส่วนใหญ่ของคนในสังคม หลัง ๆ มานี้รู้สึกแปลกแยกไปหมด self-esteem ต่ำระดับที่พุ่งเลยพื้นผิวโลกไปอีก

5. พูดถึงประเด็น fit in มันก็แยกย่อยออกมาได้หลายอย่างนะ พอเราเข้ากับคนใหม่ ๆ หรือคนส่วนใหญ่ในสังคมไม่ได้เลย มันยิ่งทำให้เราเกิดคำถามว่า ‘เราเป็นมนุษย์ที่อยู่ในเกณฑ์ต่ำกว่ามาตรฐานรึเปล่า?’ (ประเด็นนี้ค่อนข้างหนัก) แล้วมันย้อนแย้งตรงที่เราอยากรู้สึก fit in ก็จริง แต่ความเป็นอินโทรเวิร์ตทำให้เรากลัวการเข้าสังคมนิด ๆ เพราะพอเข้าไปแล้วเราดันอึดอัด

6. รู้สึกว่ามาตรฐานของการเป็นมนุษย์ในสังคมนี้ (เฉพาะประเทศนี้รึเปล่าไม่รู้ หรือทั้งโลก?) มีต้นทุนค่อนข้างสูง และความคิดที่ไม่ชอบที่สุดเวลานึกถึงแต่รู้ว่ามันคือความจริงก็คือ ถ้ารูปลักษณ์ภายนอกไม่เข้ากับ standard ของสังคม ก็จะได้ในสิ่งที่ต้องการยากกว่าคนที่เข้ากับ standard ของสังคม มันก็อาจจะได้ แต่ก็ต้องพยายามให้มากกว่าคนที่เกิดมามีกำลังในการลงทุนกับเรื่องนั้นหน่อย (ที่ใช้คำว่าลงทุนเพราะเราอยู่ในโลกแห่งทุนนิยม และสโลแกนของโลกทุนนิยมก็คือ พยายามไปจนกว่าจะตายนั่นแหละ) 

เขียนไปเขียนมาอาจจะดูเหมือนเลยจากเรื่องความรักไปเยอะ แต่เราคิดว่ามันเกี่ยวพันกันหมด มันเป็นปัจจัยที่ซ้อน ๆ กันอยู่ และการเข้าใจตัวเองในโลกในยุคสมัยแบบนี้ก็เป็นดาบสองคม (มาก ๆ) ยิ่งโตขึ้นก็ยิ่งคิดว่าเป็นคนโง่ก็ดีเนอะ คนโง่ที่หมายถึง ก็ใช้ชีวิตไป เข้าใจแบบที่ใคร ๆ เค้าอยากให้เข้าใจ เชื่อแบบที่ใคร ๆ เค้าก็เชื่อกัน แล้วความทรมานใจในการใช้ชีวิตมันจะได้น้อยลงหน่อย แต่เผอิญว่ามันมาไกลขนาดนี้แล้ว บางเรื่องพอเข้าใจแล้วจะกลับไปทำเหมือนไม่เข้าใจมันก็ไม่ได้ 

และได้โปรด มันเป็นเรื่องที่เราปลงไม่ได้ก็จริง แต่อย่าบอกให้เราหันหน้าเข้าหาศาสนาเลย เพราะอันนั้นแย่กว่าการให้เรานอนโง่ ๆ ฟังเพลงฮีลตัวเองตอนเศร้าอีก การแนะนำหนังสือข้อคิดสอนใจ โควท ไลฟ์โค้ชตั่งต่างก็ด้วย NO!!

สรุปแล้วก็คือ เราอาจจะไม่ได้อยากมีความรัก เราแค่อยาก fit in กับใครสักคน เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากการมีความสัมพันธ์ว่าเป็นมนุษย์ที่ได้มาตรฐาน 

เป็นมนุษย์นี่มันยากไปหมดเลยแฮะ