ความสัมพันธ์ของเราเหมือนมวนบุหรี่
เครียดก็หยิบขึ้นมาสูบ อยากมีความสุขก็หยิบขึ้นมาสูบ
หยิบขึ้นมาในทุกห้วงเวลาที่รู้สึกไม่ดี
ฉันยินยอมอยู่ในความสัมพันธ์นี้
ความสัมพันธ์ที่เธอหันมาเมื่อไหร่ก็เจอ
ยอมเป็นบุหรี่ที่เธอสูบและทิ้งขว้างไว้ที่ไหนสักแห่ง
เธอเริ่มจุดบุหรี่เป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์
ระยะเวลาผ่านไปเธอสูบสารนิโคตินเข้าสู่ร่างกาย
ปล่อยควันจางออกจากร่างกาย
ถึงเวลาสิ้นสุดของความสัมพันธ์
เธอทิ้งก้นบุหรี่ไว้เพียงลำพัง
แล้วเดินจากหายไปจนไกลสายตา
ฉันทำได้แค่มอง มองเธอเดินไปไกลจนสุดสายตา
โดยมีแค่ฉันที่อยู่ตรงนี้เพียงลำพัง
เธอบอว่าฉันทำให้เธอความสุข
แต่เป็นความสุขเพียงชั่วคราว
สำหรับฉันเธอยังเป็นความสุขเดียวที่ฉันต้องการ
แม้เธอจะไม่ได้อยู่เป็นความสุขให้กันก็ตาม
เธอบอกกับฉันเพียงว่าไม่ต้องการบุหรี่ในการเยียวยาแล้ว
เธอเจอกับดอกไม้ที่ทำให้เธอมีความสุข
โดยไม่ต้องพึ่งบุหรี่อย่างฉันแล้ว
ฉันยังอยู่ที่เดิม
สิ่งเดียวที่แปรเปลี่ยนคือไม่มีเธอหันมามองหาแล้ว
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม
แต่ไม่ใช่ทุกคนจะได้พบความสวยงาม
หรือเป็นฉันเพียงผู้เดียวที่ไม่เคยได้พบความสวยงาม
*บุหรี่เป็นสิ่งที่ไม่ดีนะคะ*
๐เราฝากทวิตตอร์เราด้วยนะคะทุกคนอยู่ที่หน้าโปรไฟล์เลย เข้ามาคุยกันได้นะ
๐ขอบคุณนักอ่านทุกๆท่านเลยนะคะที่คอยอ่านผลงานของเราทำให้เรามีกำลังใจมากๆเลยค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in