- ได้มาก็พอแล้ว -

.

.

จากการเดินมาเรื่อยๆของพวกเราชาวคณะหน้าร้าวนั้นก็ประสบความสำเร็จกับการหาแลนด์มาร์คของโฮจิมินห์ เดาว่าหลายคนที่อ่านอยู่ทั้งที่เคยไปและยังไม่เคยไปคงคิดว่ามันยากขนาดนัั้นเลยไง๊...ตอบคือ ไม่ยากหรอก แต่เมื่อย+ร้อน+หิว แค่นั้นเอง 'ไม่มีอะไรยาก ถ้าเราไม่ทำให้มันยาก' เอาจริงๆการเดินเที่ยวในโฮจิมินห์ก็ไม่ยากหรือเหนื่อยมากขนาดนั้นหรอก เพียงแต่หัวใจอาจจะเต้นเร็วกว่าปกติในตอนข้ามถนนและอาจตกใจเป็นระยะเมื่อได้ยินเสียงบีบแตรที่ดังแบบรัวๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร หรือเขาจะบอกให้ข้ามไปเลยไม่ต้องหยุดเดี๋ยวเขาหลบเอง หรือบีบเตือนว่าเราทำผิด หรือด่าเราว่ะ งงเด้อ เอาเป็นว่ามาถึงแลนด์มาร์คก็แล้วกัน...แม้ไม่ครบทุกที่เหมือนคนอื่นเขาก็ตาม แต่เราก็ได้มาแล้วนะ อ่ะเริ่มจากที่แรกที่เราถ่ายรูปกันอยู่นานจนลืมว่ามีที่อื่นอีก ทาาด๊าาา