"ลึกที่สุด ฝังตัวเอง ฝังลงไป โทษตัวเองค่าไม่มี ดีไม่พอ ไร้ตัวตน คนสนใจ"
และนี่คือเพลงรัก...
ค่อนข้างจะเข้าใกล้ช่วงวาเลนไทน์แล้ว เราก็มาฟังเพลงรักดีๆกันบ้าง ซึ่งเนื้อเพลงที่เกริ่นไปมันคือเพลงรักจริงๆไม่ได้หลอกลวง หรือเข้าใจผิดแต่อย่างใด
ความเท่และดึงดูดความสนใจในเพลงนี้สำหรับเลย คือเนื้อหาและการใช้ภาษาในเพลง ทุกประโยคมันสวยมากจริงๆ ฟังแล้วสามารถติดหูได้ในรอบแรกเลย อีกทั้งโทนเพลงช้าๆที่ดูจะออกทางความเศร้าจมดิ่งหน่อยๆจับเราได้อยู่หมัด
ด้วยเนื้อหาช่วงแรกที่ตัดพ้อชีวิตมากๆ เมื่อมันมีการกล่าวถึงความรักเข้ามา มันทำให้เราพาตัวเองไปกับอารมณ์เพลงได้ง่ายนะ
"ร้องตะโกน เค้นออกมา เรียกน้ำตามันไม่เคยมีใครได้ยิน จนเมื่อเจอเธอ"
นี่ก็คือท่อนเกริ่นเข้าก่อนจะถึงประโยคโรแมนติกที่สุดของเพลง อะ ดูเป็นเพลงรักขึ้นมาแล้ว หลังจากเนื้อหาตอนต้นหดหู่กันมานาน
"หากฉันคือลมที่พัดแล้วเลยไปเธอคือต้นไม้ใหญ่ให้ฉันมีตัวตน"
ท่อนนี้เป็นประโยคหวานๆแต่กลับไม่เลี่ยนเลยนะสำหรับเรา ออกจะทำให้เห็นภาพด้วยซ้ำ เพราะ ลม มันมีอยู่ตลอดแหละ แต่เราไม่เคยมองเห็นมัน แต่ต้นไม้ใหญ่เมื่อปะทะกับลมและการพริ้วไหวของใบไม้ เราจะเห็นว่าเออ มีลมนะ เรายังมีตัวตนอยู่จริงๆนะ
อย่างเราเป็นคนที่ไม่อินในความรักเท่าไหร่นัก แต่เพลงนี้คือเพลงที่เรารู้สึกว่าถ้าใครมาทำให้เรารู้สึกได้ เราก็คงอยากมอบเพลงนี้ให้เขา เราคิดว่ามันสื่อความหมายได้ดีมากๆจริงๆ และเนื้อเพลงมันสื่อถึงความสำคัญของคนที่เรารักมากๆเลยนะ
และถ้าสังเกตุ เพลงนี้เป็นเพลงรัก ที่ไม่มีคำว่ารักเลยแม้แต่คำเดียว แต่ทุกคำที่ออกมามันละเมียดละไม และกินใจยิ่งกว่าการพร่ำบอกรักซ้ำเสียอีก:)
"ขอบคุณ"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in