Day 04: Safe & Sound - Taylor Swift feat. The Civil Wars

#30DaysSongficChallenge

ทุกๆ ครั้งที่ด็อคเตอร์ออกเดินทางไปคนเดียว เพราะเขาสั่งห้ามไม่ให้ฉันไปด้วย

เกือบทุกครั้งฉันก็จะตามไปจนได้

ยกเว้นครั้งนี้

เขามาเพื่อบอกฉัน และสั่งห้ามอย่างเด็ดขาด และฉันไม่สามารถโต้แย้งใดๆ ได้เลย

'เขาคงหนีไปเที่ยวเล่นตามประสาชายแก่คนเดียวเหมือนเดิมแน่ๆ' ฉันคิด

ระหว่างที่รอเขากลับมาเล่าเรื่องราวสนุกๆ ที่เขาไปเจอมาให้ฟัง ฉันก็นั่งเปิดเพลงฟังคลอไประหว่างตรวจการบ้านของเด็กๆ แต่อยู่ดีๆ ก็เกิิดความรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมา

ฉันไม่ได้เอะใจ จนกระทั่งเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น

ร่างของเขานั่งพิงขอบประตูอยู่ในสภาพสะบักสะบอม ใบหน้าดูอ่อนล้ามากกว่าเคย

"ด็อคเตอร์ เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงมาอยู่ในสภาพนี้ ..." 

ไม่ทันจะได้พูดจบ เมื่อสัมผัสที่หน้าผาก ก็พบว่าตัวร้อนจี๋ ถ้าไม่ติดว่าเขาอยู่ในสภาพสะบัดสะบอม ฉันคงคิดว่าเขาไปเล่นอะไรพิเรนทร์มาแน่ๆ 

"ด็อคเตอร์ คุณต้องช่วยฉันนะ คุณต้องลุกขึ้นยืน" 

หลังจากที่เช็ดตัวเสร็จแล้ว เขาก็ยังคงเพ้อด้วยพิษไข้ 

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง อาการเขาก็ไม่ดีขึ้น แถมยังเพ้อหนักกว่าเดิม

"I want Clara Oswald. safe, alive, and returned to me, immediately ... unhurt, alive."

เหตุการณ์ในครั้งนั้น คงทำให้เขาเป็นห่วงฉันแทบบ้าแน่ๆ 

ฉันได้แต่คอยเช็ดตัวให้ไข้ลด และนั่งอยู่ข้างๆ เขา จนกว่าเขาจะตื่นขึ้นมา

ฉันหวังแค่ว่า เขาจะปลอดภัย

เพราะฉันยังคงห่วงเขาเสมอ

ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้บอกเขาบ่อยเท่ากับที่เขาบอกฉันก็ตาม

แต่อย่างนึงที่ฉันดีใจ คือเขากลับมาหาฉันทุกครั้ง แม้ว่าเขาจะดีพร้อมหรือสะบักสะบอมเพียงใด

เพราะที่นี่ก็ยังคงเป็นที่ให้เขาได้พักกายตลอด 

มันจะยังเป็นที่ปลอดภัยสำหรับเขา

แม้ในวันที่ฉันไม่อยู่