การเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยสำหรับเด็กที่เผชิญความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ หรือครอบครัวเราไม่สามารถจุนเจือหรือซัพพอร์ตเราเพียงพอ ทั้งการเรียน หนังสือ รวมไปถึงอุปกรณ์การเรียนต่างๆ จุดเริ่มต้นมีอุปสรรคมากมายจนมันชวนเราตั้งคำถามว่าเด็กแบบเราจะเข้ามหาลัยที่หวังได้ไหม จนบางครั้งบางทีเราหวั่นไหวเส้นทางนี้มากจนชวนให้เราหยุดความคิดตามเป้าหมายเลยก็มี

พี่แมวจะบอกว่า แมวเข้าใจเลยน้องๆหลายคนที่อยู่ต่างจังหวัด ทรัพยากรไม่เท่ากัน เราไม่ได้เจออะไรที่ซัพพอร์ตเราเต็มที่ในการเตรียมสอบ คนไกด์ไลน์ก็ไม่มี พื้นฐานในการเจอข้อสอบเข้ามหาลัยที่เริ่มยากทุกปี แมวเข้าใจฟีลเลย แต่ถ้าใจเราอยากเข้าซะอย่าง แม้ว่ามันจะเข้ายากกว่าคนมีต้นทุน แต่ไม่ได้แปลว่าเราเข้าไม่ได้นะงับ

มันมีทางที่คนต้นทุนน้อยมีแต่มือและใจ อาจจะออกแรงขยัน ให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ

หากลยุทธ์มากๆ เพราะถ้าเราอ่านเองมันขวนเราหลับ ท้อ กลางทางง่ายมาก

แมวเลยคิดว่าถ้าเด็กๆอ่านวิธีทำโจทย์บ่อยๆ มันน่าจะช่วยเราได้บ้าง ;-;

แมว2 มาจากโรงเรียนระดับอำเภอ แมวรู้จักเพื่อนร่วมรุ่นแมวคนหนึ่ง ขยันมากๆต้องอดทนฟิตมากๆ ต้องอ่านหนังสือเป็นกิจวัตรเลยเพราะเขาไม่มีโอกาสเรียนพิเศษ ;-;

เขาต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบจากห้องสมุด

โน้ตจากหนังสือตะลุยโจทย์ก็คือเขาใช้วิธีว่าไม่เข้าใจอะไรก็ลัดไปอ่านเฉลยโจทย์ไปเลยงับ ก็เค้าไม่มีมีใครอธิบายวิธีทำเลย

เค้าเลยต้องดูวิธีทำโจทย์ไปก่อนแล้วค่อยจดแนวการดึงคอนเซปต์มาใช้ (กรณีพวกวิชาเลข วิทย์งับ) ละคือวิชาพวกนี้มันต้องมีพื้นฐานคิดเลขให้เจอหลากหลายแนวละคือเขาคงชอบ ส่วนวิชาภาษาอังกฤษก็อ่านตามมีตามเกิด ฮือยอมรับว่ามันลำบากมากๆสำหรับคนอ่านเอง แต่เขาก็ต้องทำเพราะใจเขาอยากเข้ามากๆ เขารู้ดีว่าความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงทรัพยากรมันมีอยู่จริง

เขาเลยต้องออกแรงไปเยอะมากๆ 

แล้วเพื่อนพี่แมวคนนี้ก็ติด ฬ งับ ;--;

เลยอยากบอกน้องที่เป็นเด็กประจำอำเภอ

อย่าเพิ่งท้อจากความฝันนะ ฝันให้ไกลไปก่อนแล้วค่อยหาทางทำ เจอวิธีก็ทำเต็มที่ ทำสม่ำเสมอทำจนรู้สึกว่าเป้าหมายที่ตั้งจะทำให้เราเป็นคนๆนั้นที่เราเข้าถึงเป้า (แต่ก็อาจจะต้องมีเป้าหมาย 2 เผื่อใจบ้าง) แต่ก็นั่นแหละ มีเป้าทำเต็มที่ไปก่อน ดีกว่าเราไม่เริ่มทำอะไร

เป็นกำลังใจทุกคนนะ