.

.

“ให้รอนาน” วายบ่นอุบหลังขึ้นมาบนรถของเจ้าของแอคเค่อ แววตาประกายหงุดหงิด “ปวด.. ไปหมดแล้ว” 

“ทำไมหนูไม่นั่งรอป๋าครับ? หืม?” มือข้างที่ว่างจากการควบคุมพวงมาลัยก็มาวางแมะบนต้นขาเนียน บีบเค้นมันเบาๆอย่างเอาใจ.. 

“ก็ไม่มีที่นั่ง จะให้กูนั่งรอยังไง?” วายตวัดสายตามองอย่างหงุดหงิด ลืมไปหมดว่าตกลงอะไรกับดงเอาไว้ แต่เมื่อมือหนาบีบต้นขาเขาแน่นก็นึกได้ “ก็ไม่มีที่ให้หนูนั่งนี่”

“ไม่เป็นไรนะครับหนูวาย ถึงห้องแล้วป๊าจะนวดให้หนูเอง” ว่าจบก็หันมายิ้มอย่างมีความหมายก่อนจะหันไปมองถนนต่อ

… แม่ง ในหัวมึงคิดอะไรอยู่เนี่ย ไอ้แก่โว้ยยยยยยย

“ที่โรงเรียนเป็นไงบ้างครับ?” 

“ก็ไม่ยังไง”

“หนู” ดงกดเสียงลงต่ำ

“ก..ก็ ไม่มีอะไรมาก ฮื่อออ อย่าลูบดิป๊า” พูดยังไม่ทันจบประโยคขาอ่อนขาวๆที่โผล่พ้นกางเกงนักเรียนมาก็ถูกมือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วจนมือเรียวต้องตะปบเอาไว้

...รู้ละว่าอาจารย์ปกครองไม่ให้ใส่สั้นมากๆเพราะอะไร..

...เอาไว้กันไอ้แก่ชีกอ!!!

“พูดกับป๊าดีๆสิครับ”

“อ..อื้อ คือวันศุกร์มีงานโรงเรียน แล้วเพื่อนๆก็โหวตให้หนูใส่ชุดนักเรียนญี่ปุ่นกัน” อับอาย!! น่าอับอายเสียมาดนักเลงชะมัด!!

“ชุดนักเรียนผู้หญิง?” ในหัวของดงมีความคิดหลายสายตีกันวุ่นวายไปหมด ..อยาก

“อื้อ พี่กับแม่ก็บังคับให้แต่งชุดโลลิต้า.. เห็นหนูเป็นตุ้กตาหรือไงอ่ะ? ไม่สนุกเลย” วายทำหน้ายู่เมื่อคิดว่าตัวเองต้องลดยศนักเลงท้ายห้องไปใส่ชุดเหล่านั้น ผิดกับคนข้างๆที่นั่งยิ้มกริ่มมาตั้งแต่ได้ยินคำว่าชุดนักเรียน

จนกระทั่งรถญี่ปุ่นรุ่นท็อปสีดำขลับเลี้ยวเข้าสู่บริเวณจอดรถของคอนโดปากเล็กๆยังไม่หยุดบ่นเรื่องชุดโลลิต้า ชุดนักเรียนหญิงอะไรนั่น หัวคิ้วก็ขมวดไป

..ถึงแม้จะบ่นไม่พอใจยังไงแต่พอแทนตัวว่า ‘หนู’ แล้วยังไงก็น่ารักอยู่ดี

เมื่อถึงห้องที่คุ้นเคยร่างเล็กก็ตรงไปนั่งแหมะลงบนเตียงอย่างรวดเร็ว ปากเรียกเจ้าของห้องแจ้วๆ

“ป๊า จะเอาหนูได้ยัง?” ดงที่เดินตามเข้ามาแทบสำลักกับคำพูดที่เขาไม่คาดคิดว่าเด็กน้อยจะกล้าพูดมันออกมาตรงๆขนาดนี้..

“หึ อยากให้ป๊าทำขนาดนั้นเลยเหรอครับ? กล้าหรอ? หืม?” มือหนาเชยคางของคนตัวเล็ก มองสายตาที่กำลังท้าทายเขาอย่างเจ้าเล่ห์ นิ้วหัวแม่มือก็วนเวียนไปทั่วสันกรามเล็กอย่างสนุก ใบหนาแดงก่ำทำให้ใจเขาสั่นรัว ใจหนึ่งอยากจะขย้ำเจ้าตัวเล็กให้สยบอยู่ใต้ร่างเขาเร็วๆ แต่อีกใจหนึ่งก็ยังอยากให้เจ้าลูกสิงโตนี่พยศกับเขาต่อไป

...ยิ่งหนูดื้อ ป๊าก็ยิ่งอยากเล่นสนุกกับหนู.. ;)

“อื้อ รีบๆทำได้มั้ย?” มือเรียวเล็กทั้งสองข้างยกขึ้นไปทาบบนกล้ามหน้าท้องแน่นแล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่หัวเข็มขัดอย่างออดอ้อน ดงตาเป็นประกายวาวมองเด็กชายที่กำลังเเกะเข็มขัดของเขาอย่างนึกสนุก เนื้อร้อนใต้กางเกงมันแข็งขืนด้วยแรงอารมณ์ แต่มันคงเร็วเกินไปที่เขาจะใช้มันทำอะไรอะไรตามใจอยาก

“ป๊าจะค่อยๆสอนหนู ดีมั้ยครับ?” มือหนาสางผมของเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู แต่ยังมีความคิดที่จะขยำกลุ่มผมนุ่มให้เด็กน้อยเจ็บปวด..

...เขาอยากเห็นใบหน้านั้นเหลือเกิน…

“ทำเลยได้มั้ย?” ตากลมกระพริบปริบๆ “หนูไม่อยากเรียนแล้ว”

“เด็กดื้อ ถ้าหนูไม่เรียนแล้วหนูจะเก่งกว่าคนอื่นได้ไงครับ?” ดงใช้มือทั้งสองข้างดันไหลบางให้นอนราบลงไปกับเตียง “มา.. ให้ป๊าสอนหนูนะครับ”

ชุดนักเรียนม.ปลายถูกปลดเปลื้องออกไป เหลือเพียงกางเกงชั้นในสีขาวตัวจิ๋วที่รั้งอะไรอะไรที่มันพองขึ้นมาไม่ค่อยจะอยู่ ตาคมกวาดมองร่างกายขาวสะอาดที่เกิดรอยจางๆขึ้นประปรายกับบทเรียนครั้งก่อน หน้าอกเล็กกระเพิ่มขึ้นลงอย่างไม่เป็นจังหวะ สายตาที่จ้องมองมามันทำให้วายรู้สึกตื่นเต้น และตื่นตัว

“เริ่มจากจูบ” เจ้าของเสียงทุ้มลึกเอ่ยเสร็จเพียงไม่กี่อึดใจ ริมฝีปากของทั้งสองก็เลื่อนมาประกบกันอย่างนุ่มนวล ลิ้นร้อนไล่หยอกล้อลิ้นเล็กที่กำลังถดหนีอย่างเด็กไร้ประสบการณ์ เสียงคลออื้ออึงดังกังวาลในลำคอ ในทุกๆครั้งที่ลิ้นแตะสัมผัสกัน ความรู้สึกยิ่งพุ่งขึ้นสูง

การจูบที่ไม่ได้รุนแรงแบบที่เคยทำกัน แต่ค่อยเป็นค่อยไป มันนุ่มนวลหอมหวานเสียจนเด็กน้อยแทบลอย ทั้งชีวิตวัยรุ่นที่ผ่านมาวายยังไม่เคยรู้สึกอย่างนี้เลยสักครั้ง

บางที.. การรู้จักคนอย่างดงมันก็ไม่ได้ถือว่าเป็นโชคร้ายไปเสียทีเดียว

เขาเก่ง.. และนี่คือสิ่งที่วายต้องการ

ริมฝีปากถอนออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง คนนำจูบลงเบาๆที่สันกราม ต้นคอ ไหปลาร้า หน้าอก เลื่อนลงมาจนถึงสะดือ 

“อือ.. ป๊าจะทำอะไรหนู?” วายเอาศอกทั้งสองข้างตั้งคำไว้กับเตียง มองคุณป๊าที่ลงไปคุกเข่ากับพื้นอย่างนึกสงสัย ตาทั้งสองข้างยังฉ่ำเยิ้มจากจูบเมื่อครู่ จนตอนนี้..เขาไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะดื้อดึง

“ป๊าจะทำให้หนูดู” พูดไม่ทันจบประโยคกางเกงชั้นในสีขาวก็ถูกรูดออกไป ฟันคมกัดลงไปตรงซอกขาเพียงเบาๆแต่ก็ทำให้นักเรียนตัวเล็กกระตุกเฮือก ดงหัวเราะในลำคออย่างชอบใจกับท่าทางและเสียงครวญแผ่วๆของวาย ลิ้นร้อนไล่เวียนไปตามบริเวณต้นขาเนียนนุ่มดูดดุนจนเกิดรอยแดงขึ้นประปราย เสียงทุ้มลึกคลอไปกับเสียงครางของวาย จนกระทั่งเขาไล่เล็มมาจนถึงบริเวณกึ่งกลางกาย น้ำที่เอ่อปริ่มอยู่ตรงปลายช่วยบอกเขาได้ว่าน้องอยากมากแค่ไหน

ดงจูบเบาๆตรงส่วนปลายก่อนจะใช้ริมฝีปากงับมันเบาๆอย่างนึกสนุก มือทั้งสองข้างดันให้ขาเรียวทั้งสองข้างตั้งชัน ในขณะเดียวกันก็ใช้ลิ้นหยอกล้อแท่งเนื้อร้อนของคนตัวเล็กไปพลาง

“อื้อ อ๊ะ..ป๊า ป๊า หนูเสียว..” เด็กน้อยรู้สึกเสียวไปทั้งตัวกับความรู้สึกแปลกใหม่ หน้าท้องแบนราบถึกับเกร็งไปชั่วขณะเมื่อสิ่งนั้นถูกกลืนกินจนมิดท่อน ช่องปากร้อนๆยิ่งทำให้เขาแทบหาลมหายใจตัวเองไม่เจอ มันเสียวจนแทบจะแตกเมื่อตัวท่อนครูดกับฟันของอีกคนเบาๆ ดวงตาใสกล้ามองภาพนั้นได้เพียงเสี้ยววินาทีก็หลับปี๋ ลิ้นร้อนที่เคยไล่วนอยู่ทั่วรางกายเขาถูกใช้เพื่อปรณเปรอส่วนสำคัญอย่างละเมียดละไม วายเผลอยกสะโพกตามบ้างในบางจังหวะ เสียงครางที่หลุดออกมาแทบฟังไม่ได้ศัพท์ภาษา

..เสียวจนแทบขาดใจ

เด็กน้อยอดกลั้นไม่ไหวอีกต่อไปปล่อยน้ำหนืดให้พุ่งทะลักเข้าไปในโพร่งปากอุ่นอย่างไม่บอกกล่าว มีเพียงเสียงกรีดร้องดังลั่นกับร่างกายกระตุกเกร็งเท่านั้นที่เป็นสัญญาน ดงดูดกลืนเอาน้ำของเด็กแกรุ่นไปจนแทบจะหมดสิ้น เหลือก็เพียงแต่ของเหลวขาวๆสายหนึ่งที่ไหลล้นขอบปากออกมา เขาใช้หลังมือปาดมันออกอย่างไม่ใยดี

“ทีนี้หนูต้องทำให้ป๊าบ้าง… ทำแบบที่ป๊าสอนหนูนะครับ” ร่างใหญ่ลุกขึ้นยืนมองเด็กน้อยทีนอนหายใจหมดแรงอยู่บนเตียงของเขาอย่างมีความนัย

“หนูทำไม่เป็น”

“ป๊าจะคอยบอกหนูเอง.. โอเคมั้ยครับ?”

“อ่ะ..อื้อ”

“หนูมานั่งนี่สิ” คนโตกว่าเปลี่ยนมานั่งตรงปลายเตียงแล้วเรียกให้เด็กดีของเขามานั่งอยู่บนพื้นข้างล่างแทน 

“ค่อยๆรูดซิปนะครับ..” ดงเอ่ยสอนเสียงนุ่ม มือใหญ่ก็ดึงเอามือของเด็กน้อยมาวางไว้ตรงนั้นแล้วบีบข้ออมือขาวเบาๆ ว่าเองก็ทำตามอย่างไม่อิดออด มือข้างหนึ่งรูดซิปกางเกงของคนหื่นลงช้าๆ มืออีกข้างก็ดึงเนื้อแน่นที่ซ่อนอยู่ข้างในออกมา มองมันที่โด่ชี้หน้าตาใสแป๋วเพราะไม่เคยเห็นอะไรอะไรชัดขนาดนี้มาก่อน.. แถมใหญ่เสียด้วยสิ

“ทีนี้.. ลองเล่นกับมันดูสิครับ ป๊าว่ามันอยากเล่นกับหนูนะ” ว่าไปพลางลูบกลุ่มผมนุ่มอย่างเพลินมือ วายช้อนตามองน้อยๆก่อนพยักหน้าหงึกหงัก จับแท่งเนื้อตรงหน้าเงอะๆงะๆเสียจนคนสอนอดขำไม่ได้ จึงถูกมองค้อนไปเต็มๆ

...ขำกูเหรอ ไอ้แก่นี่ หึ่ยยยย!

วายลองใช้มือกุมไว้ที่ส่วนโคนแล้วรูดขึ้นลงแบบที่เขาเคยทำกับตัวเองดู ก่อนจะก้มลงจุ้บตรงส่วนหัวเบาๆ ลิ้นเล็กทดลองลากลงมาตั้งแต่ปลายจนถึงโคนทำอย่างนั้นซ้ำๆจนกว่าตัวเองจะพอใจและเงยหน้าขึ้นมองดงอีกครั้ง

“ทำไงต่อ?” 

“อมให้ป๊าสิ” ไม่พูดเปล่า มือใหญ่จับแท่งเนื้อไปจ่อไว้ตรงริมฝีปากสีสด “เอามันเข้าไป”

วายอ้าปากรับมันเข้าไปอย่างว่าง่าย แต่ขึ้นชื่อว่าครั้งแรกย่อมรู้สึกตื่นเต้นเสมอ.. ปากเล็กๆอ้ากว้างจนปวดกรามกลัวว่าท่อนเนื้อใหญ่ๆนี่จะโดนฟัน ขณะเดียวกันดงเองก็ค่อยๆกดหัววายลงมา ให้แท่งของเขาไหลเข้าไปลึกยิ่งขึ้น

“อื้ออ” วายร้องเสียงอู้อี้ทั้งที่มีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในปาก เมื่อมันเข้ามาลึกจนเกินไป

“อ่า.. หนูวาย..” เสียงครางหวิวในลำคอของใครบางคนทำเอาวายเขินจนหน้าแดงเถือก ลามไปจนถึงใบหู หัวของเขาถูกมือใหญ่บังคับให้ผงกขึ้นลงไปเรื่อยๆ เด็กชายเองก็เรียนรู้ได้อย่างก้าวกระโดด เขาชอบ.. เวลาที่ดงครางเรียกชื่อ ชอบ.. เวลาที่ผมของเขาถูกขยุ้มเอาไว้..

“อ่ะ.. อื้อ อื๊มม” หัวของเขาถูกดงกระชากขึ้นมาและกระแทกลงไปแรงๆอีกครั้งจนมิดด้ามอยู่อย่างนั้นหลายครั้ง

มันส์ดีแฮะ..

“หนูวายของป๊า..” เสียงหอบกระเส่าดังขึ้นเรื่อยจนกระทั่งน้ำหนืดๆพุ่งทะลักเข้ามาในปากของนักเรียนตัวดี รสชาติหวานเค็มประแล่มทำให้วายเผลอกลืนมันเข้าไปบ้าง และล้นออกมาเปรอะบนใบหน้าของเขาบ้าง “ทำดีมากครับ เด็กดี..”

แปลก.. ที่วายไม่ได้สำลักในครั้งแรก แต่กลับกลืนมันเข้าไปอย่างเอร็ดอร่อย

แปลก.. ที่วายรูกสึกว่ามันสนุกดี ตอนที่เจ้าแท่งร้อนมันคับอยู่ในปาก

...ไอ้แก่ดง… มันเล่นเขาแล้ว