วันนี้ขอแนะนำนิยายวายแนวไปเกิดใหม่อีกเรื่องค่ะ อ่านจบแล้ว ชอบมาก ติดมาก ฟหาฟหวสกฟหด

โรงน้ำชาเร้นรัก เป็นเรื่องของสถาปนิกหนุ่มนาม อวี๋หลิงเฟย ที่ถูกเพื่อนแกล้งผลักตกลงไปในบ่อน้ำ แล้วดันย้ายมาเข้าร่างของยอดบุปผา เถาหง คณิกาหนุ่มรูปงามที่นิสัยเลวทรามไร้หัวใจ หลังจากเห็นความน่าเวทนาในหอคณิกาแล้ว เขาก็ตัดสินใจเปลี่ยนมันเป็นร้านน้ำชา แต่ก็ไม่วายถูก เชี่ยอี่สิง แม่ทัพใหญ่มาตามรังควาน ทั้งยังต้องไปเกี่ยวพันกับองค์ชายและฮ่องเต้ที่มาเล็งนายคณิกาในหอเขาอีกด้วย

คำเตือน: เรื่องนี้มีฉากข่มขืนและเป็นแนวผู้ชายท้องได้

เนื้อเรื่องค่อนข้างสบายๆ บทตลกคือตลกมาก แต่บทจะซึ้ง จะดราม่า ก็ทำเอาเราน้ำตาคลอได้เหมือนกัน ถ้าให้นิยามบรรยากาศของเรื่องนี้ ก็น่าจะอารมณ์หนุ่มป็อปแก๊งประธานนักเรียน ที่ได้จับคู่กับกลุ่มเพื่อนสาวชั้นรากหญ้าที่ทุกคนในโรงเรียนมองว่าไม่น่าสนใจ ประมาณนั้นเลย ชายรูปงามในเรื่องจะถูกมองว่าไร้ค่า แต่งไปก็เป็นได้แต่อนุลำดับต่ำสุด ถูกคนเหยียดหยามยังไงก็ได้ หลิงเฟยเลยพยายามเปลี่ยนค่านิยมนี้

แก่นเรื่ออีกอย่างที่เราชอบ คือการว่าด้วย "ถ้าเราไม่เปลี่ยนแล้วใครจะเปลี่ยน" ชายรูปงามในเรื่องถูกมองว่าไร้ค่า ถูกสังคมตีกรอบ จนชายรูปงามคิดว่าตัวเองไร้ค่าจริงๆ จึงไม่พยายามถีบตัวเองให้สูงขึ้น 

หลิงเฟยต้องการเปลี่ยนค่านิยมผิดๆ แบบนี้ เลยพยายามทำทุกทางที่จะเปลี่ยน แต่ก่อนจะเปลี่ยนสังคมต้องเปลี่ยนความคิดคนก่อน มันสนุกตรงที่เราจะได้เห็นว่าหลิงเฟยใช้วิธีอะไรบ้าง แล้วมันเปลี่ยนได้ยังไงบ้าง 

เราชอบแนวคิดที่ว่า หลายปีก่อนคนผิวดำเป็นได้แค่ทาส ตอนนี้แม้แต่ประธานาธิบดีก็เป็นได้ ต้องทำให้คนเชื่อว่ามันเปลี่ยนได้ สังคมถึงได้เปลี่ยน ถ้าคิดอยากเปลี่ยนแต่ไม่ทำอะไรเลย คิดให้สมองตายมันก็ไม่เปลี่ยน นี่เป็นอีกเหตุผลนึงที่เราชอบเรื่องนี้มากๆ

อ่านไปบทแรกก็สนุกแล้ว เล่ม 2 จะเอื่อยๆ นิดหน่อย ไม่ค่อยติดตาตรึงใจมาก (สำหรับเรา) เพราะมันเป็นส่วนอธิบายความสัมพันธ์ของแต่ละคู่ แต่พอเล่ม 3 หลังทุกคู่แฮปปี้แล้วก็เป็นการแก้แค้นล้วนๆ หลิงเฟยพยายามทำทุกทางให้หนุ่มๆ ได้แต่งเป็นฮูหยินใหญ่ ไม่ให้ไปเป็นอนุเด็ดขาด ซึ่งแต่ละเรื่องที่ทำก็ดุเด็ดเผ็ดร้อนทั้งนั้น คือแสบมากอะ อ่านไปยิ้มไป 555

คู่รักในเรื่องนี้มี 5-6 คู่ แต่หลักๆ จะมี 4 คู่ ขอเรียงให้ฟังว่ามีใครบ้าง (เป็นการโน้ตให้ตัวเองด้วย 555)

อวี๋หลิงเฟย (ในร่างเถาหง) กับแม่ทัพใหญ่ เชี่ยอี่สิง: คู่ตัวเอก ออกแนวคู่รักคู่กัด อันที่จริงเพราะนายเอกหลุดมาอยู่ในร่างของคนที่ชื่อว่าใครมีเงินก็นอนด้วยหมด พระเอกก็เลยจะดูถูกอยู่ในตอนแรก แต่ไม่รู้ว่าเพราะนิสัยเอะอะด่าของนายเอกรึเปล่า สุดท้ายพระเอกก็ตกหลุมรักแบบน่าสงสาร

อาเผิ่ง กับองค์ชายแปด ไป๋เย่หง: น่าจะเรียกได้ว่าเป็นคู่รองคู่เด่นเลย อาเผิ่งเป็นเด็กในหอคณิกา เงียบๆ ไม่พูดมาก แต่นิสัยเป็นผู้ใหญ่และมีความเป็นผู้นำสูงมาก องค์ชายแปดเป็นพวกเก็บตัวเพราะใบหน้ามีตำหนิ หลงรักอาเผิ่งเพราะอาเผิ่งไม่รังเกียจ แต่ไม่มั่นใจในตัวเองเลยผลักไสอาเผิ่งบ่อยๆ พอตอนหลังปรับความเข้าใจกันได้ก็แฮปปี้หวานหยด

ลวี่จู๋ กับฮ่องเต้ ไป๋เย่ถู: คู่นี้เป็นแนวหนุ่มน้อยไร้เดียงสากับประธานจอมเจ้าเล่ห์ ลวี่จู๋น่ารักใสซื่อ โดนใจฮ่องเต้เพราะน่ารักและร้องไห้บ่อย (เอ๊ะ) ฮ่องเต้นี่คือร้ายมาก ขนาดว่าโดนลวี่จู๋ตกแล้วก็ยังไม่ทิ้งนิสัยร้ายกาจ

เยี่ยนโหลว กับฮ่องเต้แคว้นโปหนาน เอ้อเจีย: คู่นี้ออกแนวเพื่อสนิทสมัยเด็ก แต่เยี่ยนโหลวเป็นชายรูปงาม คิดว่าเอ้อเจียไม่รักไม่ดูแล เขาต้องถูกคนอื่นดูถูกแน่ เลยหนีออกมา เอ้อเจียจริงๆ หาทางจับกดเยี่ยนโหลวมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ไม่มีโอกาสเพราะเยี่ยนโหลวเก่งกว่า พอโดนทิ้งเลยโกรธ

อีกคู่นึงคือคู่ของเถาหงกับองค์ชายใหญ่ไป๋เย่เฉิง แต่คู่นี้เป็นกุญแจหลักสำคัญในเรื่อง อดีตของ 2 คนนี้คือน่าสงสารมาก พูดไปเดี๋ยวจะสปอยด์ แต่ใครไม่กลัวสปอยด์ก็เดี๋ยวเลื่อนไปอ่านที่เราหวีดข้างล่างได้ค่ะ

ใครที่ชอบนิยายพีเรียดจีน อ่านได้เรื่อยๆ มีตลก หวาน ซึ้ง ดราม่า ฉากหวิวนิดๆ แนะนำมากๆ ค่ะ ส่วนภาพหน้าปกส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่  ให้ 9.5/10 อ่านแล้วอ่านอีกก็ยังสนุกค่ะ 

- ฉากด่ากันของหลิงเฟยกับอี่สิง 5555 โดยเฉพาะฉากวางยาพิษในน้ำชา อิตาอี่สิงพอเห็นหลิงเฟยมีจดหมายลอบสังหารตัวเอง ก็โกรธหน้ามืด บุกเข้าไปปล้ำเขา ต้องให้หลิงเฟยตบหน้าด่าถึงได้สติ พอรู้ว่าตัวเองเข้าใจผิดถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว นายเอกด่ายาวมาก แสบทุกคำ เจ็บทุกประโยค อ่านแบบกระแทกเสียงยิ่งได้อารมณ์ ถถถถ

- ฉากสะเทือนใจนี่ชอบหลายฉากมาก โดยเฉพาะฉากของอาเผิ่งตอนรู้ว่าเถาหงกลับร่างตัวเองแล้วหลิงเฟยหายไป ทุกคนร้องไห้ แต่อาเผิ่งร้องหนักสุด ที่เขาบอกว่าคนที่เงียบที่สุดเวลาร้องไห้จะเสียงดังที่สุดคือเรื่องจริง อ่านแล้วบีบหัวใจมากกกกกกก โดยเฉพาะประโยค "เถ้าแก่ไปอยู่ที่ไหน คนที่สอนให้เขากล้าช่วงชิง กล้าเอ่ยปากเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตตนเอง ตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนแล้ว" อ่านกี่รอบก็จะร้องไห้ทุกรอบ

- ชะตาชีวิตของเถาหงน่าสงสารมาก แต่ตอนจบนี่ถือว่าคนเขียนทำได้ลงตัวมากเลย คลี่คลายได้สวยงาม ดีใจกับเถาหงด้วย ถึงก่อนหน้าจะทำตัวร้ายกาจ แต่นั่นก็เพราะถูกทำร้ายจิตใจและร่างกายอย่างหนักจนแค้น ความแค้นเปลี่ยนเด็กหนุ่มน่ารักคนนึงให้กลายเป็นปิศาจ เราสงสารมากกกกกกกก พอได้เปลี่ยนร่างแถมลืมเรื่องร้ายทุกอย่างคือดีใจมากๆ ทุกคนสมหวังแล้วเราก็แฮปปี้

- คือชอบหลิงเฟยมากอะ แสบทุกตอน โดยเฉพาะตอนวางแผนให้ทุกคนจ่ายเงินให้คู่ของตัวเอง เหมือนเวลาผู้ชายมาซื้อตัว คือขำเวอร์ ตลกฮ่องเต้ เป็นถึงฮ่องเต้ก็ยังถูกซื้อ แถมโมโหไม่ได้ด้วย แพ้น้ำตาลวี่จู๋ 5555 แต่เข้าใจว่าค่านิยมในเรื่อง การแต่งชายรูปงามเป็นอนุคือเรื่องปกติ เป็นวัฒนธรรมของยุคนั้น เลยต้องใช้ไม้นี้ ไม่งั้นก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้

- ฉากยกเกี้ยวมารับเจ้าสาวแต่เจ้าสาวไม่ไปคือสั้นๆ แต่ขำมาก อี่สิงดื้อมาก คนอื่นยอมแต่งฮูหยินหมดแล้ว มีอี่สิงคนเดียวไม่ยอม จนหลิงเฟยต้องแอบหลอกว่าจะมีคนมาสู่ขอนั่นแหละ ถึงได้พุ่งตัวไปขอแต่ง แต่พอจัดเกี้ยวมารับหลิงเฟยดันบอกไม่แต่ง เพราะแกทำฉันท้อง แพ้ท้องจนหน้าซีด เลยไม่แต่งแล้วเว้ย โมโห 5555 

- เสียดายเฟิงเหนี่ยวคนเดียวที่ไร้คู่ ขนาดตอนจบอาหม่านยังได้คู่เลย ทำไมเฟิงเหนี่ยวถึงไม่ได้ล่ะ เส้าแทน แง

ใครอ่านแล้วชอบใจ อยากเม้ามอยหอยกาบ ก็แวะไปที่ทวิต @RK_12Style ใครมีนิยายแนวๆ นี้อีกอย่าลืมมาแนะนำเรานะคะ ติดมาก ช่วยด้วย 55555