📗 REVIEW: #สิ้นแสงอนธการ เล่ม 1-3
ผู้เขียน : โร่วเปาปู้ชือโร่ว
ผู้แปล : กอหญ้า
#RosePublishing
6 เล่มจบ
.

*รีวิวนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาบางส่วน*

        ฉงหวาเคยมีแม่ทัพอ่อนเยาว์สองคน ทั้งคู่ประหนึ่งน้ำกับไฟ

        โม่ซี ผู้เป็นดั่งน้ำ นิสัยเย็นชา สำรวมตน อยู่เหนือกิเลส
        กู้หมาง ผู้เป็นดั่งไฟ อบอุ่น ยิ้มเก่ง รู้จักถนอมสุคนธ์เห็นคุณค่าหยก

        ภายหลังกู้หมางเนรคุณแผ่นดิน จนได้เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นศัตรูใต้หล้าต่างรู้ว่า ยามนี้กู้หมางคือศัตรูคู่แค้นของโม่ซี ว่ากันว่าโม่ซีเตรียมการลงทัณฑ์ไว้ถึงสามร้อยหกสิบห้ารูปแบบ แต่ในโลกนี้คงไม่มีใครรู้ว่าโม่ซีกับกู้หมางที่ดูเหมือนจะบีบคอฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่ง...แท้จริงแล้วเคยขึ้นเตียงด้วยกันมาก่อน

        เจ็บยาวไม่สู้เจ็บสั้น คนจริงเค้าอ่านรวดขมรวด 3 เล่ม แต่ระหว่างอ่านในหัวเราผุด head title ของบทความนึงที่เคยอ่านขึ้นมาตลอด เป็นสัมภาษณ์ของผู้เขียนนิยาย A little life ที่ตัวเอกเป็นเกย์และผจญ life shit ตลอด 700 กว่าหน้า เขียนเอาไว้ว่า "Hanya’s Boys: The novelist tends to torture her gay male characters — but only so she can swoop in to save them." นี่คิดว่าโร่วเปาไปจอยเค้าได้เลย

        รีวิวแบบสั้นๆ คือ เล่มแรกเราขมปร่าปลายลิ้นกับชีวิตของตัวเอกในเล่มแรกที่โดนส่งตัวกลับมาในเมืองที่ตัวเองเคยทรยศ ให้ผจญเคราะห์กรรมถูกทำร้ายและหยามเกียรติต่างๆ นานาชนิดที่ว่าขอตายดีกว่าอยู่ ข้างตัวไม่มีอะไรนอกจากหมาตัวหนึ่งกับโหลใส่เงินเก่าๆ และชีวิตที่ต้องวกกลับมาเป็นทาสอีกครั้ง

        เล่มสองเราร้องไห้จะเป็นจะตายกับตัวประกอบวิญญาณกระบี่ที่ส่งคนรักของตนไปตายถึงที่เพราะความยากจนข้นแค้นของตัวเอง ส่วนเล่มสามเราก็วกกลับมาฟูมฟายให้ตัวเอกอีกครั้งเมื่อประตูความทรงจำแง้มเปิดเพื่อให้ได้พบว่า ที่แท้อะไรคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้คนที่พยายามทำเพื่อบ้านเมืองมาตลอดตัดสินใจทรยศ

        เป็นสามเล่มที่ตัวเอกถูกทรมานทรกรรม จับจุ่มลงบ่อทุกข์แล้วก็ดึงผมกลับขึ้นมาให้หายใจสักครั้งสองครั้ง นึกขึ้นได้ก็กดหัวจับจุ่มลงไปใหม่ ยังเหลืออีกครึ่งทางให้ได้ผจญและคิดว่ายังมีปมใหญ่ที่รอเฉลย ซึ่งเราก็ยังไม่แน่ใจว่ามันจะเหลือเลเวลไหนให้ขมอีก แต่ฉายานักล่ารอยยิ้มใช่ว่าจะได้มากันง่ายๆ...