เรื่องที่เราจะมาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องของทวดเเถวบ้าน ท่านมีเชื้อสายจีนเเละเคยเป็นข้าราชการมาก่อน สมัยวัยรุ่นท่านมีนิสัย คึกคะนอง ก้าวร้าว หยาบคายเเละทะโมนเเบบวัยรุ่นชายทั่วๆไป รวมถึงท่านยังต้องการพิสูจน์สมมติฐานที่ว่า ผีมีจริง นั่นเป็นที่มาของเหตุการณ์ที่จะเปลี่ยนชีวิตของท่านเลยทีเดียว
                 วันหนึ่งท่านทวดชวนเพื่อนๆไปค้างอ้างเเรมในป่าลึก พวกเขาเล่นน้ำตก เดินป่ากันอย่างสนุกสนาน ระหว่างทางพวกเขาพบกับก้อนกรวดหลากสีทั้งสีชมพู ม่วง ส้ม ฟ้า เเละสีอื่นๆ ซึ่งเป็นเรื่องน่าเเปลกที่มีกรวดสีรุ้งกลางป่าดงพงไพรที่มีเเต่ต้นไม่ใหญ่กับผืนดินเเห้งๆ เเถมสมัยนั้นยังไม่มีกล้องถ่ายรูปเเบบสมัยนี้ ทวดเเละเพื่อนๆจึงอยากเก็บกรวดเป็นที่ระลึก ด้วยความตื่นเต้น อยากลองของเเละคึกคะนอง กิเลสทำให้จิตสำนึกรู้ผิดชอบชั่วดีจึงดับสิ้นไป พวกเขาไม่รู้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ อะไรถูก อะไรผิด ท่านทวดเเละเพื่อนๆก็ได้ครอบครองกรวดสีรุ้งสมใจ

           วันหนึ่งเพื่อนในกลุ่มของท่านทวดมาเยี่ยมที่บ้าน เเต่พอมาถึงกลับพบว่าท่านทวดมองหน้าเพื่อนเเล้วทำท่าทางตกใจกลัว พลางเอ็ดตะโรว่า "ออกไป อย่ามายุ่งกับกู มึงตายเเล้วก็อยู่ส่วนมึง" หลังจากนั้นท่านทวดก็มักมีอาการตกใจเหมือนคนเห็นผี เเละมักอุทานว่า"เก...ก ก ก๋าเจ้ง อย่ามายุ่งกะกู"หรือไม่ก็"ออกไปได้เเล้วอิเวร"บางครั้งก็เอ็ดตะโรเสียงดังจนฟังไม่ได้ศัพท์เป็นภาษาไทยปนจีน อาการเเปลกประหลาดนี้สรา้งความกังวลเเละตื่นตระหนกเเก่คนในครอบครัวของท่านอย่างมาก

             บางคืนท่านทวดก็เล่าว่าฝันถึงหนูตัวเล็กๆหลายสีวิ่งเพ่นพ่านอยู่ในห้องนอน เเถมหนูพวกนั้นยังดูเผินๆเหมือน...ก้อนกรวดหลากสีที่ขโมยมา นอกจากนี้ท่านทวดยังฝันว่ามีชายหนุ่มตัวสูงใหญ่คอสั้น ตาเเดงก่ำมักขู่เอาชีวิตท่าน เสียงร้องขอส่วนบุญตามหลากตามหลอนท่านทวดไม่เลิก "มึงตายเเน่" หรือไม่ก็ "ขอชีวิตมึง" ส่วนเพื่อนๆท่านทวด บ้างก็เจ็บป่วยตาย ประสบอุบัติเหตุรถคว่ำ ทีละรายๆ
นานวันเข้าคนที่บ้านเห็นว่าผิดปกติจึงพาท่านทวดไปทำสังฆทานที่วัด ด้วยผลบุญกุศลที่ได้บำเพ็ยเพียร พระท่านจึงรู้ว่าท่านทวดกำลังจะถึงคราวเคราะห์ จึงเเนะนำให้นำก้อนกรวดหลากสีไปคืนที่เดิมเเละขอขมาเจ้าป่าเจ้าเขา ตั้งเเต่วันนั้น ชีวิตท่านทวดจึงกลับมาเป็นปกติ