24/05/2565 วันแรกสำหรับการฝึกงาน
วันนี้ยังไม่มีอะไรมากเป็นพิเศษ เนื่องจากช่วงเช้าจะเป็นการพูดคุยแบ่งงานและพาทัวร์พิพิธภัณฑ์ โดยฉันกับเพื่อนอีกสองคน คือ ผักกาดและเจิน ไปถึงพิพิธภัณฑ์เวลาประมาณ 9 โมงตามที่พี่เกด ซึ่งเป็นพี่เจ้าหน้าที่ซึ่งดูแลเด็กฝึกงานทั้งหมดนัดหมาย
โดยในช่วงเช้าจะเป็นการพูดคุยและแนะนำตัวพื้นฐานพร้อมทั้งบอกกฏระเบียบเรื่องของเวลาเข้างาน การแต่งกาย และทำบัตรพนักงาน ซึ่งในหนึ่งสัปดาห์พวกเราทั้งสามคนจะฝึกทั้งหมด 6 วัน คือ วันอังคาร-วันอาทิตย์ ตามการเปิดและปิดของพิพิธภัณฑ์ ตั้งแต่เวลา 9.00-16.00 น. และแต่งกายด้วยชุดนิสิต เสื้อของคณะหรือชุดพละกับกางเกงวอร์มของมหาวิทยาลัย เมื่อชี้แจงรายละเอียดครบถ้วนและถ่ายรูปสำหรับทำบัตรพนักงานเรียบร้อยแล้ว พี่เจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งชื่อ 'พี่หนูดาว' จึงได้พาทัวร์โซนต่าง ๆ ภายในพิพิธภัณฑ์และจบช่วงเช้าด้วยการแบ่งงานว่าใครได้ไปฝึกงานอยู่ที่จุดไหน โดยตำแหน่งที่ไปฝึกจะผลัดเปลี่ยนกันไปในแต่ละเดือน
ในช่วงบ่ายหลังรับประทานอาหารกลางวัน ฉันที่ได้ฝึกงานที่ห้องสมุด ณ อาคารสายรุ้ง จึงแยกย้ายกับเพื่อนเพื่อไปเรียนรู้งานในตำแหน่งของตน ที่ห้องสมุดจะเหมือนกับทุกโซนซึ่งจะมีการแบ่งเวลาเปิดให้เข้ารอบละ 40 นาทีและปิดโซนเพื่อทำความสะอาดตามมาตรการป้องกันโรคระบาด 20 นาที โดยที่ห้องสมุดมีพี่เจ้าหน้าที่ประจำอยู่สองคน คือ 'พี่นุ่น' และ 'พี่อ้อแอ้' รวมถึงเพื่อนจากต่างมหาวิทยาลัยที่มาฝึกงานก่อนหน้าอีก 2 คน (แต่น่าเสียดายที่ตั้งแต่วันที่ 25 เป็นต้นไปเพื่อน ๆ ทั้งสองคนจะต้องย้ายไปฝึกงานในแผนกอื่น)
พี่ ๆ และ เพื่อน ๆ ทั้ง 4 คนได้ทำการอธิบายถึงกิจกรรมประจำห้องสมุดที่มีการเปลี่ยนไปทุกเดือน รวมถึงอธิบายโซนต่าง ๆ ที่แบ่งออกเป็นโซนโต๊ะทำกิจกรรม โซนหนังสือสำหรับเด็กเล็ก โซนหนังสือสำหรับเยาวชนและผู้ใหญ่ ไปจนถึงโซนนิทานภาษาอังกฤษ สำหรับกิจกรรมในเดือนพฤษภาคมนี้เป็นกิจกรรม Alphabet puzzle หรือ จิ๊กซอว์ตัวอักษร มีทั้งก-ฮ และ A-Z เป็นกิจกรรมสำหรับเด็กอายุ 4-12 ปี โดยจะมีพี่สต๊าฟจะต้องสอนน้อง ๆ ให้ระบายสีเป็นบล็อกและช่วยตัดให้ออกมาตามกลุ่มสีที่ระบายเพื่อมาเรียงกันคล้ายจิ๊กซอว์
แต่มาถึงวันแรกฉันก็พลาดเลยเนื่องจากมัวแต่ตื่นเต้นและอยากช่วยงานทุก ๆ คน จึงไปเผลอชวนน้องที่ยังอายุไม่ถึง 4 ขวบดีให้ทำกิจกรรมนี้ แต่ถึงแม้ว่าเพื่อน ๆ จะบอกกับผู้ปกครองไปแล้วว่าน้องยังเล็กกว่าอายุที่กำหนดเอาไว้อาจจะไม่เหมาะก็ตาม แต่เมื่อผู้ปกครองยืนกรานว่าน้องทำได้ก็จำต้องปล่อยเลยตามเลย ฉันยอมรับว่ารู้สึกแย่ไม่น้อยจึงขอโทษขอโพยเพื่อน ๆ เสียยกใหญ่ โชคยังดีที่พวกเขาไม่โกรธอะไรไม่อย่างนั้นคงแย่น่าดู ดังนั้นฉันจึงชดเชยด้วยการช่วยงานทำความสะอาดหนังสือและอุปกรณ์ทำกิจกรรมในช่วงพักทำความสะอาด 20 นาทีแทน ก็ได้แต่หวังว่าหลังจากนี้ฉันจะตื่นเต้นน้อยลงและทำงานได้ดีขึ้น
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in