(1)
ตั้งแต่เฟสบุ๊คเปลี่ยนการให้ความสำคัญกับคำว่า "ไลค์" เป็นคำว่า "ไลฟ์" วันนี้เราจึงได้เห็นดาราหน้ากล้องที่มีทั้งรู้จักและไม่รู้จักโผล่หน้าค่าตาออกมาให้เห็นกันมากขึ้น บางคน "ไลฟ์" เพื่อเผยแผ่ประสบการณ์ชีวิต แนวทางและเคล็ด(ไม่)ลับสู่ความสำเร็จ ในขณะเดียวกันก็ทำหน้าที่คล้ายดีเจที่เปิดเพลงทางคลื่นวิทยุ เป็นดั่งผู้ที่คอยรับคอยตอบปัญหาสารทุกข์สุกดิบในทุกๆคอมเมนต์ที่ถาโถมเข้ามา

เราเริ่มสร้างตัวตนบนฟีเจอร์ชิ้นใหม่ให้ผู้คนทั้งโลกได้พบเห็น ทุกคุณงามความดี ความเก่งกล้าสามารถ ความฉกาจฉกรรจ์ และทุกความมั่นใจที่สั่งสมค่อยๆถูกถ่ายทอดสดออกอากาศไปให้ผู้คนมากมายได้เชยชม ภาพที่วาดหวังเอาไว้อย่างสวยงาม ซึ่งเราเองก็อยากให้มันเป็นดั่งความทรงจำที่ถูกฝังอยู่ลงบนทามไลน์ตลอดไป เผื่อว่าสักวันหนึ่งที่เราคิดถึงช่วงเวลานั้นๆอีกครั้งเราก็เพียงจะกลับไปกดรีเพลย์ดู

ทุกความรู้สึกถูกเผยแพร่ออกมาอย่างหมดเปลือก หากใครบางคนคิดจะเปิดเผยความลับที่ซ่อนเร้นอยู่มาเนิ่นนานคงไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่มีกองเซ็นเซอร์ ไม่มีกรรมการคอยกำกับดูแล และไม่ต้องเกรงว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นอย่างไร แต่ถ้าหากว่าวันนั้นผลลัพธ์มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการจริงๆแล้ว การ "ไลฟ์" ในครั้งนั้นอาจจะทำให้ "ไลฟ์" ที่หมายรวมถึงชีวิตของเราวิบัติกันไปเลยตลอดกาล

(2)
อีกเหตุผลหนึ่งที่เราอยาก "ไลฟ์" อาจเป็นเพราะชีวิตจริงมันยิ่งกว่าในละคร เมื่อชีวิตมันไม่ได้ดีเลิศเหมือนพระเอกในละครหลังข่าวที่แต่งองค์ทรงเครื่องเสียจนเพียบพร้อม แม้ไม่ต้องทำงานทำการก็อยู่ด้วยบารมีเจ้าคุณปู่ ชีวิตของตัวละครอาจแตกต่างกับเราจนเทียบเท่าหน้ามือกับหลังมือ เราจึงจำเป็นต้องหาพื้นที่เล็กๆระบายความต้องการส่วนตัวที่ถูกสั่งสมมานมนาน

เราสามารถเลือกเป็นตัวละครที่โดดเด่นได้ด้วยการพูดจาที่น่าเชื่อถือ การแชร์ความรู้สึกส่วนตัวบนพื้นที่สาธารณะอาจทำให้เราได้เพื่อนใหม่ที่เข้าใจหัวอกเดียวกันที่เพิ่งผ่านมาพบเห็น การตอบรับข้อความหากันแบบสดๆอาจทำให้เราค้นพบจุดยืนตามที่ควรจะเป็น จุดยืนหยัดที่เราจะสามารถป่าวประกาศออกไปได้อีกไกลกว่าเดิมว่า สิ่งที่เราแชร์มันเอาไว้ใน "ไลฟ์" วันนั้น คือชีวิตที่ฉันตั้งใจสรรค์สร้างให้มันไปเป็นตัวตนของเราในวันข้างหน้าอย่างนั้นจริงๆ

ปุ่ม "ไลฟ์" อาจเหมือนสวิตซ์ที่เอาไว้ปิด-เปิดความรู้สึกที่อยู่ในใจ หากวันใดที่เราเหงาและต้องการใครสักคนให้มาอยู่ใกล้ ก็ขอแค่เพียงกดปุ่มไลฟ์ แล้วรอให้ใครบางคนเข้ามาคอมเม้นต์หรือกดปุ่มไลค์ ก็คงเพียงพอจะทำให้เราได้อุ่นใจยิ่งกว่าเคย ฟีเจอร์ที่ถูกสร้างขึ้นมานี้อาจทำให้หลายคนคลายความเหว่ว้าไปได้ในชั่วพริบตา แต่ทว่าความเงียบงันมันจะกลับมาเมื่อเวลาการถ่ายทอดสดหมดลง

(3)
เราต่างอัพเดตสถานะกันทุกวันเพื่อให้ผู้คนที่ผ่านมาสอดส่องหรือกดยอมรับ ความคิดเห็นแรงๆ ความรู้สึกอึดอัด รวมทั้งปรัชญาชีวิตสวยๆ จึงถูกคัด-ตัดมาแปะเอาไว้บนสถานะให้คนอื่นได้เห็น การอยากมีสถานะในวันนั้นก็คงไม่ต่างอะไรไปจากการใช้ฟีเจอร์ใหม่สร้างตัวตนที่ปะปนไปด้วยภาพเคลื่อนไหวในตอนนี้ ที่เราต่างหวังจะเป็นที่หนึ่งในใจของกันและกัน เมื่อเธอส่งความรู้สึกแคร์ให้แก่ฉัน ฉะนั้นฉันจึงแคร์เธอ

โลกโซเชียลกำลังจะกลายเป็นสังคมแห่งภาพเคลื่อนไหว ความสดที่มากเกินไปอาจทำให้เราเผลอไผลตัวตนอันแท้จริงออกไปให้โลกทั้งใบได้เห็น คิดในแง่ดี เราอาจได้ค้นพบความคิดเห็นอันมากมาย ที่สามารถเอาไปต่อยอดให้กับชีวิตในวันข้างหน้าอย่างที่สมควรจะเป็น เราอาจมองเห็นหนทางข้างๆที่สว่างวาบเข้ามา เมื่อได้ระบายทุกถ้อยคำที่คิดค้างอยู่ในใจให้หมดสิ้นไป

ชีวิตจริงมันก็กำลังถ่ายทอดสดๆกันอยู่นี่แล้ว แค่เพียงไม่มีวี่แววของคอมเม้นต์หรือหน้าต่างบานเล็กๆให้คนทั้งโลกได้เข้าสบถความคิดเห็น เราต่างมีชีวิตที่พลิกผัน และในบางครั้งเราก็มีชีวิตแสนเฉื่อยชาที่ก็ไม่ได้อยากจะให้ใครมาพบเจอ บางทีปุ่ม "ไลฟ์" ที่ถูกสร้างขึ้นมาบนหน้าต่างบานนี้ อาจเหมือนพื้นที่ที่ถูกแง้มเอาไว้ และมันจะถูกเปิดออกไปเมื่อถึงเวลาที่เราต้องการใครสักคนจริงๆ