เปิดศักราชการอ่านของข้าพด้วยการค้นหาและเดินทางเข้าสู่ชีวิตภายในกับ
“มาจากทางสายเปลี่ยว”
รวมความเรียงว่าด้วยศิลปะและชีวิตด้านใน
ถอดความมาจากบางชิ้นในเล่ม "My Belief ; Essay on Life and Art"
ของ แฮรมันน์ เฮสเสอะ Hermann Hesse แปลโดย พจนา จันทร์สันติ

คุณค่าอนันต์สำหรับความเรียงจำนวน 16 ชิ้นอันละเอียดอ่อน ลึกซึ้งแก่ข้าพเจ้านี้คือ เรียงร้อยเชิญชวนให้ข้าพเจ้ากลับมาใคร่ครวญ ไตร่ตรอง ทบทวน สนทนากับตัวเองในหลาย ๆ เรื่องของ“ชีวิต”อย่างจริงจังอีกครั้งและอีกหลาย ๆ ครั้ง

เรื่องราวตั้งแต่การเกิด ความหนุ่มสาว ไปสู่ ความชราและการตาย จากความเบิกบาน ความสุข ไปสู่ความไม่สุข ความทุกข์ จากภายนอกไปสู่ภายในด้วยการค้นหาความหมายของชีวิต ความเป็นมนุษย์ รวมเอาทั้งปัญญา ความรู้ ความคิดของโลกตะวันตก ตะวันออกเข้าไว้ด้วยกันทั้งจาก บทกวี วรรณกรรม ปรัชญา ภาษา และอื่น ๆ ผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ของผู้เขียน

"ข้าพเจ้าแสวงหาและมุ่งหวังถึงที่พำนักภายในตนเอง เป็นสถานที่ที่มีเพียงข้าพเจ้าเท่านั้นสามารถดำรงอยู่ เป็นที่ที่โลกเอื้อมมาไม่ถึง และมีข้าพเจ้าเพียงลำพังเท่านั้นสามารถดำรงอยู่ ปลอดภัยยิ่งกว่าถ้ำในภูเขา อบอุ่นปลอดภัยยิ่งกว่าโลงศพหรือสุสาน นั้นก็คือจุดหมายอันนั้นเอง จะไม่มีสิ่งใดอาจรุกล้ำเข้ามาในที่พำนักนี้ได้ นอกจากมันจะกลายเป็นตัวข้าพเข้าโดยสิ้นเชิงเท่านั้น ดังนั้นขอให้พายุจงพัดแรงจัดต่อไป ขอให้ความเจ็บปวดดำรงอยู่และให้โลหิตในกายไหลรินสืบไป ข้าพเจ้ายังอยู่ห่างไกลเหลือเกินจากจุดหมายปลายทางนั้น เพียงเป็นผู้เริ่มเดินไปบนหนทางของข้าพเจ้า เป็นหนทางจริง ไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป” น.43-44

“ความเบิกบานอย่างพอเหมาะนั้นย่อมแช่มชื่นเป็นทวีคูณ จงอย่าละเลยกับความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้น” ,น.11

อ่านหมายเลข ๑/๒๕๖๐ ลองหาอ่านดูครับ #มาจากทางสายเปลี่ยว #แฮรมันน์เฮสเสอะ #HermannHesse #พจนาจันทร์สันติ #ณอ่านTheReaderTheKlinLibrary #AtTheReader #กลินท์แลนด์ #KlinLand #อ่าน #อ่านแล้วอ่านเล่า #BooksBar