ยาย ดีใจ ยิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่ รางวัลที่ 1 ที่ได้ หลานคนนี้ มาอยู่ ในอ้อมกอด
หนูมุก วัย 8 เดือน เริ่มส่องแสงแจ้งความดีหลากหลาย สร้างความเซอร์ไพรส์ให้กับ ผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก บางพฤติกรรม โดดเด่นกว่าผู้ใหญ่บางคนที่ผ่านการอบรมสั่งสอนมาแล้ว แต่น้องทำจากใจ
น้องผิวขาวอมชมพู ตาสีแดงระเรื่อ ด้วยเลือดฝาด เป็นเด็กอารมณ์ดีร่าเริงแจ่มใส สุขภาพแข็งแรง รัก สัตว์ เวลาพี่ๆแกล้ง ก็ยังยิ้มได้ ถูกกอดแน่นๆเพราะความตุ้ยนุ้ยอวบขาวเหมือนซาลาเปาชั้นดี ทั้งๆที่อึดอัดแต่ก็ขอร้องว่า หล่าๆ หล่าซำๆ ซ้าง คืออย่าทำฉัน เป็นคำพูดของผู้ใหญ่ แต่เด็กที่พูดไม่ชัด ฟังแล้วก็ตลก เลยโดนฟัดอีกหลายรอบจนเหนื่อยก็ไม่โกรธ
คุณยาย นั่งยองๆเล่นใกล้หลานร้องดังๆ โอ๊ย โอ๊ย ปวด อึจัง จะบอกแล้วไปส้วมไม่ทันแน่ๆ ร้านตัวจิ๋ว เดินเตาะแตะมานั่งยองๆใกล้ยาย สอดมือเล็กขาวๆเล็กๆ ได้ก้นใหญ่ พูดว่าขี้ใส่มือหนูเลย เดี๋ยวเอาไปทิ้งให้ เด็ก 8 เดือนคิดช่วยเหลือคนแก่ด้วยตัวเองเพียงแต่ต้องการให้ยายถ่ายออกมาแล้วไม่ปวดท้อง หมดทุกข์ เด็กเล็ก คิดเองทำเองไม่มีใครสอน เพราะ จิตใจเมตตาที่ฝังอยู่ในสายเลือดตั้งแต่เกิด ผู้ใหญ่บางคนต่อให้ได้รับการอบรมสั่งสอนมากมายสักเพียงไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสันดานทีฝังรากลึกได้ คนใจดำก็คงปฏิบัติเหมือนเดิม
ตอนเรียนอยู่ประถม 1 ยายสั่งห้ามเด็ดขาดเรื่องซื้อน้ำอัดลม กลัวหลานปวดท้อง เพราะมีแก๊สกัดกระเพาะ ถ้าพูดว่าถ้าซื้อจะถูกตีเจ็บๆนะ ตกเย็นไปรับหลาน ถามวันนี้ซื้อ อะไรกิน เขาตอบทันทีว่าซื้อน้ำอัดลม ทั้งๆที่รู้ว่าจะต้องถูกลงโทษ แต่ก็พูดความจริง และยื่นมือเล็กๆ ยายตีหนูเลยค่ะ หนูทำผิดสัญญา ที่เคยให้ไว้กับยาย ยายเห็นว่าหลานรับผิดแล้วก็อภัยโทษและบอกว่าอย่าทำอีกนะ เพราะยายหวังดีกลัวลูกจะ ปวดท้อง กล้าทำก็กล้ารับ เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับผู้ใหญ่หลายๆคน ความซื่อสัตย์ ไม่ต้องปลูกฝังมีอยู่ใน DNA แล้ว
รุ่งเช้า ยายจะขี่มอเตอร์ไซค์ ให้หลานนั่ง เก้าอี้ ซ้อนข้างหน้า ไปโรงเรียน ในขณะที่ติดไฟแดง หญิงแก่เดินข้าม ทางม้าลาย ผมทรงสกินเฮด โกนไม่เหลือสักเส้น หลาน ถาม ว่าเขาเป็นเหาหรือคะ ถึงต้องโกนหัว ช่วงนั้นเด็ก จะถูกโกนหัวกัน หลายคน เลือกจะเป็นเหาแล้วรักษา ยาก เพราะนักเรียนติดกัน ถ้ามีผมก็ เอากระโดดใส่หัวเป็นอีก ผู้ปกครองเลยโกนหัวให้ หลานก็จำประสบการณ์ นี้มา คิดว่า หญิงชรา เป็นเหาเหมือนเด็ก ที่แท้จริงแล้วแก่ บวชชี
หลังเลิกเรียนยายพาหลานกลับซึ่งอยู่ ประถม 2 ไป Shopping ของใช้แถวย่านธุรกิจ ขอทานแก่ หาที่นั่งเหมาะๆได้พอดี หน้าร้านทองที่ปิดแล้ว กำลังปูกล่องกระดาษเก่าๆ คร่ำคร่า สกปรก หลานรีบวิ่งไปช่วยเขาปู ยายห้ามไม่ทัน ที่ต้องห้ามเพราะ ขอทานเป็นโรคเรื้อน กลัวติดหลาน ซึ่งหลานไม เขาไม่เคยคิด แบ่งแยก หรือกลัว อันตราย ใดๆทั้งสิ้น ถ้าพบปัญหาช่วยทันที เมตตาธรรมค้ำจุนโลก ถ้าเขาไม่เปลี่ยนแปลงนิสัย โตไปคงจะทำให้สังคม น่าอยู่มากขึ้นถ้ามีคนประเภทนี้อยู่เยอะๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in