เป็นเจ้าของเต็มที่ห้องสี่เหลี่ยม

เป็นคนรักเต็มเปี่ยมผืนผ้าขาว

เป็นคนที่ใช่ได้ชั่วคราว

เป็นหยาดน้ำฉ่ำพราวเธอครอบครอง

ได้ทุกอย่างที่เธออยากให้

สามชิ้นพอไหมหรือแค่สอง?

แบบปุ่มปมสุขสมอารมณ์ปอง

แบบเรียบลื่นไหลล่องทั้งกล่องนี้

ไม่มีบทสนทนา

ทุกท่วงท่าพาทำประจำที่

เดือนละครั้งพบพานนานนานที

เป็นฝ่ายรอก็สุขดีแล้วชีวิต

ไม่รู้วันมาเวลาไป

ทุกอย่างตามใจเธอไม่ผิด

นึกถึงวันคืนเคยชื่นชิด

พอประทังความคิดยั้งจิตเพ้อ

ไม่เคยได้ยินเสียง

สรรพสำเนียงแม้ไผลเผลอ

ไม่เคยได้กอดเธอ

แต่สิ่งที่มีเสมอคือรอยยิ้ม

ยิ้มเพราะสุขใจ

ที่กระทำลงไปใกล้เต็มอิ่ม

ก่อนโหมแรงแห่งชายสุดท้ายชิม

กระแทกทิ่มกระชากนวลกระบวนกาม