นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่อิชั้นหยิบมาจากห้องสมุดของโรงเรียนที่มาเรียนต่อ เป็นเล่มเดบิวต์ของทั้งผู้เขียน Ava Dellaira แล้วก็เล่มเดบิวต์หนังสืออังกฤษที่อีช้อยอ่านเป็นเรื่องแรกด้วย รวมถึงบทความนี้ยังเป็นบทความที่เขียนเป็นครั้งแรก เนื่องด้วยความประทับใจที่มี(อย่างรุนแรง) ต่อหนังสือนิยายเรื่องนี้ ทุกคนตื่นเต้นแล้วอาซี่ แต่ถึงไม่ก็ไม่เป็นไร... เพราะยังไงก็จะเขียนอยู่ดี (ฮ่า)  

ปล. เรื่องนี้เป็นนิยายภาษาอังกฤษขนานแท้ ไม่มีแปลไทยเด้อจ้า ถ้าใครไม่เคกับการอ่านหนังสืออังกฤษล้วน ผ่านได้เลย แต่เรื่องนี้ภาษาอังกฤษก็ไม่ถึงกับยากมาก มีแสลงวัยรุ่นเป็นบางที ว่าน่าจะเหมาะกับผู้อ่านที่ได้อังกฤษระดับนึง (ความเห็นส่วนตัว : เพราะอีนี้อ่านรู้เรื่องอยู่ แต่ใช้เวลาอ่านนานอยู่เหมือนกัน เพราะต้องอ่านกลับไปกลับมาถึงจะเข้าใจหมด มีศัพท์ที่รู้ประมาณ 90%)

ปล. 2 เรื่องนี้ไม่ค่อยเหมาะกับผู้อ่านสายโลกสดใส ฟิลเตอร์สีชมพู เรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนไปทางสีเทาๆ ที่ดึงไปจุดที่เนื้อหาลึกจนหายใจไม่ออก ไปถึงการประกอบเรื่องราวขึ้นมาใหม่ที่สวยงามและน่าติดตามอยู่เสมอ  ถ้าทุกคนรับได้กับดราม่าที่โคตรเรียลประมาณนึง ก็อ่านต่อได้เลย! รับประกันด้วย Trophy "Happy Ending" 

          เนื้อเรื่องย่อ (แปลไทย) : Laurel ได้รับงานในคาบภาษาอังกฤษ การเขียนจดหมายถึงคนตาย เธอเลือก Kurt Cobain นักดนตรีที่พี่สาวของเธอรัก ที่เสียชีวิตในวัยที่น่าเสียดายเหมือนกับพี่สาวของเธอ เขียนให้ Janis Joplin, Amy Winehouse, Amelia Earhart, Heath Ledger และคนอื่นอีกมากมาย เธอเริ่มเล่าเรื่องราวของเธอที่ไม่สามารถเล่าให้คนเป็นฟังได้ฉบับแล้วฉบับเล่า ชีวิตในโรงเรียนใหม่ ครอบครัวใหม่ เพื่อนใหม่ รวมถึงรักแรกที่เกิดขึ้น แต่ในท้ายที่สุดแล้ว เธอต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่เธอเก็บซ่อนไว้ ก่อนที่มันจะกลืนกินเธอทั้งเป็น

----------------------------------------------------------

          **การดำเนินเรื่องของเรื่องนี้ ถูกเล่าผ่านจดหมายที่ Laurel เขียนแก่ผู้คนที่ตายไปแล้ว บางคนอาจจะไม่รู้ (เพราะตอนแรกอีนี้ก็ไม่รู้) แต่ทุกคนที่ Laurel เขียนถึงทั้งหมดเป็นคนที่มีตัวตนอยู่จริง เป็นนักดนตรี เป็นนักแสดง เป็นนักร้อง และอื่นๆ ซึ่งมีทุกสิ่งที่เหมือนกันคือทุกคนตายแล้ว และเสียในช่วงเวลาที่ยังหนุ่มยังสาวอยู่ แต่ถึงไม่รู้จักคนเหล่านี้ ก็ไม่เป็นปัญหา อ่านได้เข้าใจเนื้อหาไม่เปลี่ยนแน่นอน 

          

          ความรู้สึกที่มีต่อเรื่องนี้: ระหว่างที่อ่านมีทั้งช่วงเวลาที่รู้สึกสุขแบบอิ่มหัวใจไปกับตัวเอก เศร้าจนขมไปทั้งคอ เรียกได้ว่าอินไปกับทุกอารมณ์ที่นักเขียนคนนี้ถ่ายทอดออกมาจริงๆ เพราะมันเรียลมาก และอีกหนึ่งความประทับใจ ก็คือวิธีการเล่าเรื่องของนักเขียนคนนี้ การค่อยๆเปิดปมปริศนาที่เล่าได้สอดคล้องไปกับเนื้อเรื่อง ปริศนาที่ทำให้เราคิดภาพได้ฉากนึง แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ดันมีปมอื่นที่ทำให้เราได้ภาพอื่นอีก รวมถึงปมอื่นอีกมากมายที่เราต้องเก็บต่อ จนในที่สุุดเป็นภาพหนึ่งเดียวที่สมบูรณ์ 

          ถามว่าเรื่องนี้มีข้อเสียอะไรไหม อย่างหนึ่งที่พอคิดได้คือจะมีจุดหนึ่งที่เขาเปิดปมหนึ่งท้ี่มันน่าอึดอัดมาก คืออ่านแล้วเราก็สงสัยว่าความจริงคืออะไร แต่ในระหว่างที่ไม่รู้ เราก็ได้แต่อ่านต่อไปด้วยความหงุดหงิดอึดอัดกับอีปมที่ค้างคาอยู่ (เหมือนขี้ไม่ออก) ซึ่งจริงๆถามว่ามันเป็นข้อเสีย? เปล่าอะ55555555 เพราะพอถึงเวลาเขาเปิดความจริงออกมา เราก็สามารถไขปมทุกอย่างที่ค้างอยู่แบบไม่มีรอยต่อเฉย ดังนั้นข้อเสียก็คือ ระวังอินเกินไปละกัน:)

          

----------------------------------------------------------

          สรุปความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้: Laurel เป็นตัวละครหลักของเรื่องนี้ และเป็นตัวละครที่อีนี้ชอบที่สุดด้วยเช่นกัน เราได้เห็นเส้นทางการเติบโตของเธอ ซึ่งเริ่มต้นจากการที่เธอเป็นเพียงเด็กหญิงที่สูญเสียพี่สาวที่รักของตัวเอง เธอสูญเสียตัวตนของเธอที่พี่สาวและเธอเคยมีความสุขร่วมกัน เธอตัดขาดกับชีวิตเก่า และต้องปรับตัวใช้ชีวิตกับเพื่อนใหม่ Natalie กับ Hannah เพื่อนแบบที่เธอไม่เคยคบมาก่อน ต้องรับมือกับความโศกเศร้าจากการตายของพี่สาวเธอ พร้อมๆกับปรับตัวใช้ชีวิตใหม่ในครอบครัวที่แตกแยกกัน พ่อที่เหนื่อยล้า และแม่ที่หนีไป เธอได้เจอกับหนุ่มรุ่นน้อง Sky ซึ่งกลายเป็นรักแรกของเธอ หนุ่มเพลย์บอยที่มีปมครอบครัว ไปจนถึงความจริงที่ซ่อนอยู่ในการตายของพี่สาวของเธอ May เรื่องราวที่เธอปิดบังทุกคน ความรู้สึกของเธอที่มีต่อ May ตวามคึดถึง ความทุกข์ ความรู้สึกผิด และความโกรธ และวิธีรับมือกับเรื่องราวเหล่านั้นของเธอ เป็นสิ่งที่เรียลที่สุดและเป็นสิ่งที่เราประทับใจที่สุดในนิยาย

          นอกจากนี้ยังมีตัวละครอื่นที่น่าสนใจอย่าง Tristen กับ Kristen ที่ชื่อคล้ายกันอย่างกับพี่น้องแต่จริงๆ เป็นคู่รักมัธยมปลายปีสุดท้าย นักเขียนไม่ได้ลงรายละเอียดเกี่ยวกับคู่นี้มากเท่าไหร่ คือบทน้อยมากกกก แต่เราชอบความสัมพันธ์ของ 2 คนนี้จริงๆ แล้ว Tristen กับ Kristen ยังเป็นคนที่เป็นเหมือนพ่อแม่(วัยมัธยมปลาย) ของ Laurel ที่คอยให้คำแนะนำในช่วงที่ Laurel ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตด้วย (ซึ่งจริงๆก็นับครั้งได้ เพราะบทเขาไม่มีTT)

         ทั้งหมดที่รู้สึกจากการอ่านเรื่องนี้ก็ประมาณนี้แหละ ระบายหมดแล้ว และหวังจริงๆว่าจะทำให้ทุกคนอยากจะลองอ่าน ลองดู เรื่องนี้อาจจะอ่านแล้วเศร้าบ้างสักหน่อย ก็เลยอยากจะให้เตรียมใจไว้ก็ดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีความสุขอยู่ในเนื้อเรื่องเลย (เรื่องนี้ Happy Ending นะคะ อยากให้ทุกคนจำไว้) คือมันมีช่วงที่อยากจะปาหนังสือทิ้งเพราะว่าเศร้าเกิน (บวกอึดอัด) แต่ก็มีช่วงที่เรียกรอยยิ้มจากเราได้เหมือนกัน ดังนั้นท้ายที่สุดแบบท้ายจริงๆขอฝากเรื่องนี้ไว้กับทุกคนด้วย (ยื่นให้) ปล.อีนี้ขายจริงจังเหมือนได้ตังค์ แต่เปล่า...(ฮ่า)